«Δημιουργοί σαν τον Παντελή Βούλγαρη, δεν ήταν μόνο σκηνοθέτες, αλλά ζούσαν και σαν σκηνοθέτες» ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων ο πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών, Χάρης Παπαδόπουλος, τη στιγμή της βράβευσης του σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη στο ιστορικό κτίριο της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, τη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου.

Αφορμή της βράβευσης το 2ο Πανόραμα των νέων σκηνοθετών των σκηνοθετών που ο Παντελής Βούλγαρης ανέκαθεν στήριζε. Η βράβευση έγινε βεβαίως για τη διαρκή και πολύτιμη προσφορά του στον ελληνικό Πολιτισμό.

Στην ομιλία του, ο κ. Παπαδόπολος τόνισε: «Στη σημερινή εποχή του παγκοσμιοποιημένου και ισοπεδωμένου Πολιτισμού, όπου κυριαρχούν τα μοντέλα των πολυεθνικών και των απρόσωπων τραστ παραγωγής, κι όπου οι μικρές χώρες βλέπουν τον χειροποίητο τρόπο του βίου τους, να εξαφανίζεται και να λοιδορείται από τη δύναμη της τεχνολογικής παντοδυναμίας, πάλι ο Έλληνας σκηνοθέτης άνοιξε για την Ελλάδα ένα παράθυρο στον κόσμο.»

Και συνέχισε: «Οι σημερινοί νέοι σκηνοθέτες στηριγμένοι στις ευλογημένες ρίζες του έργου των προηγούμενων γενεών κινηματογραφιστών, σηκώνουν ψηλά τη σημαία του Πολιτισμού μας σε κάθε γωνιά της γης. Τίποτα δεν ανθίζει εάν δεν έχει ρίζες. Οι παλιοί σκηνοθέτες, με κορυφαίο τον Παντελή Βούλγαρη, κάνανε τον Ελληνικό Κινηματογράφο πολύφερνη νύφη …Όλα είναι ο δρόμος, θα μπορούσε να είναι ο ορισμός του κινηματογράφου, αλλά και της ίδιας της ζωής, κι αυτόν τον δρόμο μας τον έδειξε ο Παντελής Βούλγαρης αφού Παντελή, ο κινηματογράφος σου γνωρίζει τον δρόμο κι ο δρόμος την αγκαλιά. Ένα τέτοιο πρότυπο ανθρώπου και δημιουργού, αποτελεί ο Παντελής Βούλγαρης, που ενσαρκώνει το καλό πνεύμα του ελληνικού Κινηματογράφου. Για όλα αυτά, εκτελώντας στο ελάχιστο το χρέος μας, έχουμε σήμερα την τιμή και την χαρά, οι Έλληνες Σκηνοθέτες και η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, να υποκλιθούμε και να αντιπροσφέρουμε στον Παντελή της καρδιάς μας, μικρό αντίδωρο από βάθους ψυχής».

Στον Παντελή Βούλγαρη απονεμήθηκε τιμητικά ένα γλυπτό, σύνθεση της σπουδαίας γλύπτριας Ασπασίας Παπαδοπεράκη. Ο Παντελής Βούλγαρης μίλησε και αυτός για την αξία της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, αλλά και για σημαντικές κινηματογραφικές στιγμές που δεν είχε μοιραστεί δημόσια στο παρελθόν. Στο τέλος της ομιλίας του καταχειροκροτήθηκε από τους όρθιους θεατές στην κατάμεστη αίθουσα προβολών του κτιρίου «Νίκος Κούνδουρος».