Δεν υπάρχει δρόμος πλήρους επιστροφής ή ανασκευής. Η ίδια η χώρα έχει γίνει χειρότερη και ο υπόκοσμος επιβιώνει χάρη σε αυτό.
Κι αν θέλετε τη γνώμη μου το μόνο που θα έπαιρνα σοβαρά είναι η αφρικανική σκόνη.
Η διευκόλυνση του τελευταίου ψηφοφόρου στα Τζουμέρκα ή την Παπούα-Νέα Γουινέα αποτελεί υποχρέωση κι όχι ευχέρεια της δημοκρατικής πολιτείας.
Χρειάζεται και κοινή λογική. Η οποία επιτρέπει να φτάσει η σοφία στους απλούς πολίτες ώστε να καταλάβουν τι συμβαίνει.
Είναι εντυπωσιακό για ποιον λόγο όλοι εκείνοι που δεν λένε τίποτα επί της ουσίας δεν δοκιμάζουν να πουν κάτι για την Ευρώπη. Για την οποία, ούτως ή άλλως, ψηφίζουμε.
Μόνο που οι ευρωεκλογές δεν είναι καλαμπούρι. Για την ακρίβεια, καμία εκλογή στη δημοκρατία δεν είναι καλαμπούρι.
Τώρα που οι άνθρωποι περνάνε δύσκολα με τον Κασσελάκη αλλά αναρωτιέμαι τι σημαίνει να είσαι αριστερός στην Ελλάδα.
Διότι, για να πούμε την αλήθεια, στο Ευρωκοινοβούλιο μια παράδοση τενεκέδων την έχουμε. Υποψιάζομαι ότι θα διατηρηθεί.
«Μια διεθνής σύγκρουση με πρωταγωνιστή στις εξελίξεις τον Βελόπουλο θα ήταν όλα τα λεφτά».
Μια βιώσιμη επόμενη ημέρα θα προκύψει μόνο μέσα από τον ρεαλισμό και του νικητή και του ηττημένου. Δεν είμαι αισιόδοξος αλλά ο ρεαλισμός στην πολιτική είναι καμιά φορά μεγάλος δάσκαλος.
Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν μια δυσαρέσκεια απέναντι στη διακυβέρνηση της ΝΔ, με κύρια αιχμή την ακρίβεια και ίσως την κόπωση αλλά πάλι δεν δίνουν (έως τώρα...) εικόνα αποσταθεροποίησης ή ανατροπής.
Φτάνει πια με τις ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές που χτυπούν την πόρτα της Ευρώπης. Φτάνει πια με τα φαινόμενα αντικοινωνικού τραμπουκισμού που μαστίζουν τα σχολεία μας.
Υπάρχει λογική σε ένα αίτημα εκλογών που διατυπώνεται δέκα μήνες μετά τις προηγούμενες και δύο εβδομάδες μετά την καταψήφιση από τη Βουλή μιας πρότασης δυσπιστίας;
Οι άρσεις απορρήτου αποτελούν όπλο για την προστασία της εθνικής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης.
Το ζήτημα για την κυβέρνηση είναι να απεγκλωβιστεί από την τοξικότητα που αναντίρρητα θα υποδαυλίζεται έως τις ευρωεκλογές ελλείψει άλλης πραγματικής και ουσιαστικής συζήτησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εξελιχθεί σε ένα ιδιαίτερο τηλεοπτικό είδος, κάτι ανάμεσα σε ριάλιτι και τάλεντ-σόου. Σύμφωνα μάλιστα με τις δημοσκοπήσεις, το εγχείρημα δεν πάει άσχημα. Τουλάχιστον με όρους τηλεθέασης.
Δεν υπάρχει κοινωνία αν δεν ξέρει να διαβάζει τα σήματα κινδύνου που την προειδοποιούν.
Η ΝΔ είναι και παραμένει διαχρονικά μια δύναμη σταθερότητας.
Η σύζυγος του Πρωθυπουργού, όπως κάθε πρόσωπο που μετέχει έστω εμμέσως στον κύκλο της εξουσίας, υπόκειται σε εύλογη δημόσια κριτική. Αλλά επί πραγματικών δεδομένων και εξακριβωμένων περιστατικών.
Οταν το Σύνταγμα και οι νόμοι σού υποδεικνύουν πώς να κινηθείς αν θέλεις να βρεις το δίκιο σου, τι νόημα έχει να ψάχνεις διάφορες πατέντες;