Ράνια Τζίμα

Το βάρος στους ώμους του Νίκου Ανδρουλάκη θα είναι μεγάλο και τα δύσκολα στην πραγματικότητα ξεκινούν για εκείνον από εδώ και πέρα.

Το ΠαΣοΚ έχει πλέον ξεκάθαρα χώρο να αποτελέσει τον αντίπαλο πόλο της ΝΔ.

Οποιος πιστεύει ότι θα θεραπεύσει τη νεανική παραβατικότητα με πρόστιμα ή γεμίζοντας τις φυλακές με «αμελείς» γονείς, δεν έχει την παραμικρή επαφή με την ελληνική κοινωνία.

Το ΠαΣοΚ φαίνεται να καλλιεργεί μια κουλτούρα σε αυτόν τον τομέα της εσωκομματικής αντιπαράθεσης που έχει χαρακτηριστικά πραγματικής ανοιχτότητας και διαφάνειας.

Προϋπόθεση για να θεωρηθεί μια επίθεση συμβατή προς το δίκαιο είναι να έχει υπάρξει πρόνοια ότι τα χτυπήματα δεν θα βάλλουν εναντίον αμάχων, κάτι το οποίο δεν συνέβη.

Οι αναλυτές κατέληξαν ότι η Κάμαλα κέρδισε στα σημεία και ότι αυτή ήταν σίγουρα η καλύτερη εκπροσώπηση των Δημοκρατικών απέναντι στον Τραμπ που εδώ και αρκετά χρόνια έχει γίνει ο «μπελάς» τους στα debates.

Παρά τις συζητήσεις που εξελίσσονται φανερά αλλά και παρασκηνιακά, όλοι ξορκίζουν το ενδεχόμενο της «συγχώνευσης» και της διαμόρφωσης ενός νέου ενιαίου κόμματος.

H εικόνα που παρουσιάζει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, επηρεάζει ακόμη και την κυβέρνηση και όχι μόνο τα «όμορα» κόμματα.

Το ερώτημα δεν είναι μόνο αν έχουμε υποψηφίους για όλα τα γούστα, αλλά κυρίως ποιο είναι πια το ακροατήριο

Η Νέα Δημοκρατία παραμένει μεν ένα πλειοψηφικό κόμμα, έχει απολέσει δε τα χαρακτηριστικά του κυρίαρχου κόμματος και η αυτοδυναμία σε μια επόμενη αναμέτρηση δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη

Αν όλα αυτά δεν είχαν καταγραφεί, ο Λευτέρης Αυγενάκης θα συνέχιζε να περιφέρει τη βουλευτική του ιδιότητα ως μέσο απειλής;

Κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο ο τρέχων κυβερνητικός κύκλος να κλείσει νωρίτερα από την τριετία

Τι θα έπρεπε να συμβεί όταν οι αντίπαλοι ενός κόμματος χάνουν ο ένας 13 μονάδες και ο άλλος 3 και το κόμμα αυτό δεν εισπράττει τίποτα από τις απώλειες;

Μόνο δομικός δεν ήταν ο ανασχηματισμός, διότι ούτε χαρτοφυλάκια μεταφέρθηκαν ούτε δομές υπουργείων άλλαξαν ούτε δημιουργήθηκαν νέα, άρα στη δομή της κυβέρνησης δεν άλλαξε το παραμικρό.

Στο τέλος, όλοι θα έχουν «κερδίσει», αλλά μια ακόμη ευκαιρία πραγματικού πολιτικού στοχασμού θα έχει χαθεί.

Εδώ που βρισκόμαστε, λοιπόν, δεν αρκούν πια οι συμβολισμοί και οι πολιτικές κινήσεις, πρέπει να βρεθεί ο τρόπος να επιβληθούν απτές κυρώσεις στο Ισραήλ, τέτοιες που θα αναγκάσουν τον Νετανιάχου να σταματήσει τη σφαγή παιδιών.

Η άνοδος της Ακροδεξιάς όχι μόνο μπορεί να φρενάρει συμφωνίες που οι προοδευτικοί θα ήθελαν να προωθήσουν στο εσωτερικό της Eνωσης, αλλά μπορεί ακόμη να θέσει σε κίνδυνο δικαιώματα πολιτών που ανήκουν στην LGBTQI+ κοινότητα.

Ξαφνικά μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με τρία μέτωπα στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής.

Σε αυτά τα παιδιά έχει γυρίσει την πλάτη ολόκληρoς ο πλανήτης, συμπεριλαμβανομένων των διεθνών οργανισμών που δεν εξαντλούν ούτε και τώρα τις δυνατότητές τους.

Με την Ακροδεξιά δεν τελειώσαμε. Και η λύση ασφαλώς δεν είναι τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου να βουτήξουν στα θολά νερά τού «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια».