Ενώπιον ανακρίτριας ανηλίκων οδηγείται εντός της ημέρας ο 17χρονος που διώκεται για απόπειρα ανθρωποκτονίας, καθώς ξυλοκόπησε βάναυσα στα Γλυκά Νερά, το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, έναν 48χρονο, ο οποίος δίνει μάχη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Ευαγγελισμού για να κρατηθεί στη ζωή.
Ο έφηβος φερόμενος ως δράστης αναμένεται να υποστηρίξει ότι είπε και στην προανακριτική του κατάθεση στους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν, ότι δηλαδή επιτέθηκε στο θύμα επειδή είχε παρενοχλήσει την αδελφή του την ώρα που περπατούσε στην ευρύτερη περιοχή, κάτι που όπως υποστηρίζει ο 17χρονος, έκανε και σε άλλες κοπέλες.
Στον αντίποδα, υπάρχουν μαρτυρίες κατοίκων, οι οποίοι κάνουν λόγο για ένα άτομο που αντιμετωπίζει μια σοβαρή ψυχιατρική διαταραχή, ωστόσο είναι ακίνδυνος και ποτέ δεν είχε παρενοχλήσει σοβαρά κάποιον από τους περαστικούς.
Στο μεταξύ, εισαγγελέας και ανακρίτρια, έχουν στη διάθεσή τους βίντεο ντοκουμέντο που μετέδωσε το Mega, με σκληρές εικόνες από το σκηνικό ωμής βίας, που εκτιλύχθηκε τη Δευτέρα. Σύμφωνα με αυτό, οι δυο ανήλικοι έφτασαν μαζί στο σημείο της επίθεσης. Ο ένας οδηγούσε το πατίνι και ο άλλος περπατούσε. Ο ένας νεαρός φαίνεται να χτύπησε το θύμα στο κεφάλι όσο ο άλλος βιντεοσκοπούσε με το κινητό του τηλέφωνο τα όσα άγρια συνέβαιναν. Ο 48χρονος πέφτει αιμόφυρτος και αναίσθητος στο έδαφος, την ώρα που ο 17χρονος παίρνει το πατίνι του και εξαφανίζεται, βρίζοντας το θύμα της άγριας επίθεσης.
Ενδεχομένως να υπάρχουν και κάποια άλλα βίντεο, στα οποία φαίνονται άλλοι ανήλικοι αμέσως μετά την επίθεση, να πλησιάζουν τον πεσμένο στο έδαφος 48χρονο, να τον βρίζουν και να του πετάνε και κάποια αντικείμενα. Όλα αυτά θα εξεταστούν και από τον εισαγγελέα και απο την ανακρίτρια προκειμένου να αποφασίσουν για την ποινική μεταχείριση του 17χρονου.
«Φοβόμαστε πολύ να είμαστε γονείς και δεν οριοθετούμε τα παιδιά μας από νωρίς»
«Βλέπουμε πια ότι τα παιδιά είναι θυμωμένα και δεν ξέρουν καν γιατί. Μπορεί να είναι θυμωμένα γιατί δεν ασχοληθήκαμε μαζί τους. Όχι μόνο στη φροντίδα, που πια θεωρείται αυτονόητη, αλλά στα όρια. Να ξέρουν, δηλαδή, ότι εκεί που τελειώνει η δική τους ελευθερία, αρχίζει η ελευθερία του άλλου», επεσήμανε τον προβληματισμό της για την αυξανόμενη βία ανηλίκων στο ΕΡΤΝews η παιδοψυχολόγος Χριστίνα Μπογιατζή, σχολιάζοντας ότι ο νεαρός «είχε μέσα τις προδιαγραφές στον χαρακτήρα του, ώστε να ασκήσει βία με τέτοιο τρόπο, που μπορεί να προκαλέσει και θάνατο».
Όπως τόνισε, «πρέπει να ψάξουμε ως κοινωνία γιατί οδηγούνται τα παιδιά σε αυτό το σημείο και ποιος είναι ο ρόλος της οικογένειας» που όπως χαρακτηριστικά σημείωσε, «με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κατέστησε ένα παιδί, είτε θύμα πρώτα και μετά θύτη, ή -με εσφαλμένη παιδαγωγική- το οδήγησε σε αυτό το σημείο».
«Πάρα πολλοί γονείς δεν οριοθετούν τα παιδιά από νωρίς. Δεν τους διδάσκουν την ενσυναίσθηση, ούτε την αυτοεκτίμηση», υπογράμμισε η παιδοψυχολόγος, επικαλούμενη «τη στατιστική και τη βιβλιογραφία που λένε ότι ένας άνθρωπος που είναι θύτης κάποτε υπήρξε θύμα» κι υποστήριξε ότι δεν μπορούμε άλλο να δίνουμε δικαιολογίες σε όλους πλέον, ούτε καν σε παιδιά που είναι άνω των 15 – 16 ετών. Γεγονός που φαίνεται από την αλλαγή στην ποινική τους αντιμετώπιση πλέον από την Πολιτεία.
Σύμφωνα με την κ. Μπογιατζή, «πολύ συχνά, σχεδόν καθημερινά, καταγράφονται περιστατικά bullying, παραβατικότητας και εγκληματικότητας στα σχολεία. Και αναρωτιόμαστε αν αυτά τα φαινόμενα υπήρχαν και παλαιότερα ή απλώς δεν τα βλέπαμε». Ανατρέχοντας στο παρελθόν, η κ. Μπογιατζή επισήμανε: «Θεωρώ πως παλαιότερα υπήρχε ένα κοινωνικό σύνολο που συγκρατούσε την ενσυναίσθηση. Όταν κάποιος είχε αντικοινωνική συμπεριφορά, ξεχώριζε ως ανομοιογενής. Σήμερα, η βία σχετίζεται με την εξουσία και την ανάγκη για κυριαρχία ως προσωπικότητα».
Η παιδοψυχολόγος εκτίμησε ακόμη πως η συμπεριφορά των ανηλίκων δε διαμορφώνεται τυχαία. «Ένα παιδί 17 ετών μπορεί να φέρει μέσα του τα »εχέγγυα», με την αρνητική έννοια, ώστε να ασκήσει βία με τρόπο που να προκαλέσει ακόμα και θάνατο. Η κοινωνία οφείλει να αναρωτηθεί: Τι έχει προηγηθεί; Πώς φτάνει ένα παιδί σε τέτοιο σημείο;».
Τόνισε επίσης ότι «οφείλουμε να σταθούμε με ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας. Φοβόμαστε πολύ να είμαστε γονείς. Αυτό είναι το πρόβλημα».
