Ακόμη μία ιδιαίτερη «Καλημέρα» μας απευθύνει σήμερα ο Αρκάς. Σκιτσάροντας ένα σαρκοβόρο καρχαρία στα βάθη της θάλασσας, αφήνει υπονοούμενα για τη φιλία και αν πρόκειται για μία σχέση που οι πάντες, ανεξαιρέτως, μπορούμε να υποστηρίξουμε.

Ετσι σκιτσάρει έναν καρχαρία – το γνωστό σε όλους μας σαρκοβόρο ψάρι με τα αιχμηρά σαγόνια και το χαρακτηριστικό πτερύγιο στη ράχη – με τον οποίο συχνά παρομοιάζουμε και ανθρώπους οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνο για τα προσωπικά τους οφέλη και εξελίσσονται σε αδίστακτους άρπαγες. Χαρακτηριστική είναι και η χρήση του  «μεγαλοκαρχαρίας» όταν θέλουμε να αναφερθούμε σε κάποιον μεγαλοσχήμονα ο οποίος είναι άπληστος και αμείλικτος.

Καθόλου τυχαία δεν επιλέγει λοιπόν ο σκιτσογράφος το συγκεκριμένο ψάρι το οποίο ρωτά ένα μικρότερο που φαίνεται ότι είναι πιστός ακόλουθός του, καθώς τον αποκαλεί «σερ».

– Κορνήλιε, ξέρεις πως ξεχωρίζω τους φίλους μου απ’ τους εχθρού μου;

– Από τη γεύση, σερ.