Στο 6%, ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα που έχει καταγράψει ποτέ η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA) τα τελευταία 50 χρόνια, υποχώρησε τον φετινό Ιανουάριο η μέση κάλυψη πάγου στις πέντε Μεγάλες Λίμνες της Βόρειας Αμερικής. Πρόκειται για τις λίμνες Σουπίριορ, Χιούρον, Μίσιγκαν, Έρι και Οντάριο που βρίσκονται στη μεθόριο των ΗΠΑ με τον Καναδά. Οι λίμνες αυτές, συνδέονται με ένα δίκτυο μικρότερων λιμνών και ποταμών και εκτείνονται σε μια επιφάνεια 246.000 τετρ. χλμ, συνθέτοντας το μεγαλύτερο σύστημα γλυκού νερού σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σύμφωνα με τα σχετικά αρχεία, από το 1973 έχει σημειωθεί πτώση κατά 25% στην κάλυψη πάγου σε όλη αυτή τη λεκάνη ενώ παράλληλα, η θερμοκρασία έχει αυξηθεί αισθητά. Και μπορεί μεν η μείωση στη μέση κάλυψη πάγου ανά δεκαετία να αντιστοιχεί στο 5% και αυτό «δεν ακούγεται τεράστιο, δεν είναι όμως αμελητέο» όπως αναφέρει στον Guardian ο Τζέιμς Κέσλερ, φυσικός και ειδικός στον πάγο στην Υπηρεσία NΟΑΑ. Όπως προειδοποιούν και άλλοι επιστήμονες για το κλίμα, οι Μεγάλες Λίμνες αντιμετωπίζουν σήμερα πολύ χαμηλότερη κάλυψη πάγου και μάλιστα, σε πολλές περιοχές δεν υπάρχει καθόλου πάγος.

Πολλοί κόλποι στις λίμνες Μίσιγκαν και Σουπίριορ είναι πιθανό να χάσουν οριστικά την κάλυψη του πάγου έως το 2060, αν δεν μετριαστούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Συγκεκριμένα, όπως προειδοποιούν επιστήμονες σε περίπτωση που ο πλανήτης συνεχίσει να θερμαίνεται με τους σημερινούς ρυθμούς, περίπου 215.000 λίμνες ενδέχεται να μην παγώνουν πλέον κάθε χειμώνα, ενώ σχεδόν 5.700 λίμνες ίσως χάσουν οριστικά την κάλυψη πάγου μέχρι το τέλος του αιώνα.

Πρόκειται για μια άκρως ανησυχητική εξέλιξη η οποία πρακτικά σημαίνει ότι σε λίγα χρόνια από σήμερα, τα επίπεδα οξυγόνου στις λίμνες αυτές θα έχουν υποχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που θα δυσχεραίνεται η ανάπτυξη των ψαριών. Και αυτή η εξέλιξη, με τη σειρά της, θα επιφέρει αρνητικές συνέπειες σε όλη την τροφική αλυσίδα των εν λόγω υδάτινων οικοσυστημάτων. Επιπλέον, εξαιτίας των υψηλών επιπέδων εξάτμισης του νερού – απόρροια της ανόδου των θερμοκρασιών – οι υγρότοποι στους οποίους αναζητούν την τροφή τους πολλά είδη ζώων, θα λιγοστεύουν και θα τελούν υπό καθεστώς εξαφάνισης.

Πέρα όμως από τον κίνδυνο για τα οικοσυστήματα, το πλήγμα για την τοπική οικονομία δεν είναι αμελητέο. Το χιόνι και ο πάγος αποτελούν κλειδί για τον τουρισμό της περιοχής η οποία, κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών, προσελκύει χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο, προσφέροντας δραστηριότητες όπως έλκηθρο, υπαίθριο πατινάζ, ψάρεμα στον πάγο. Τους πιο ζεστούς χειμώνες οι κρατήσεις ακυρώνονται με την τουριστική κίνηση να πέφτει κατακόρυφα.