Πριν από ένα χρόνο το σκηνικό στο Κίνημα Αλλαγής ήταν εντελώς διαφορετικό από το σημερινό.

Το κόμμα βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, οι χαμηλές δημοσκοπικές επιδόσεις του προβλημάτιζαν, στη βάση υπήρχε μια υπόκωφη γκρίνια και μια εμφανής αμφισβήτηση της ηγεσίας. Χρειαζόταν κάτι που να ανακατέψει τα πράγματα, να κινήσει ιδέες, να επιταχύνει τις εξελίξεις.

Η υποψηφιότητα του Ανδρέα Λοβέδρου ήταν αυτή που, αρχικά, άλλαξε το σκηνικό. Ο κ. Λοβέρδος κατέβηκε στο γήπεδο, άνοιξε μια βεντάλια θέσεων και απόψεων και κάλεσε τους ενδιαφερόμενους για την ηγεσία του κόμματος να μπουν στο παιχνίδι.

Πολλοί έσπευσαν να εκτιμήσουν ότι ο «Ανδρέας βιάστηκε και θα καεί στο ζέσταμα». Τελικά καλωσόρισε στο γήπεδο τους συνυποψηφίους του. Δεν μπορούσαν να μείνουν αμέτοχοι σε μια παράσταση που ναι μεν είχε ένα πρωταγωνιστή αλλά, παρόλα αυτά, έκοβε εισιτήρια.

Ο κ. Λοβέρδος είχε πετύχει την πρώτη του νίκη. Να υπάρξει ενδιαφέρον για την επερχόμενη αναμέτρηση. Και να γίνει η αναμέτρηση αυτή στη βάση μιας ατζέντας που αφορούσε την πορεία του κόμματος, τις θέσεις, τη στρατηγική του, ακόμα και τα σύμβολα του. Ήταν αυτός που σε μεγάλο βαθμό διαμόρφωσε την ατζέντα της συζήτησης της προεκλογικής περιόδου.

Αρκεί ένα παράδειγμα για να πιστοποιήσει του λόγου το αληθές. Ο Νίκος Ανδρουλάκης δήλωσε χθες στο δελτίο ειδήσεων του Mega ότι το συνέδριο θα προτείνει το κόμμα να λέγεται ΠαΣοΚ με μια προσθήκη. Αυτό είναι έργο Λοβέδρου. Ο κ. Λοβέρδος ήταν αυτός που έκανε σύνθημα τη θέληση της βάσης για επιστροφή στο όνομα και τα σύμβολα του κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Για την ιστορία, πάντως ο υποψήφιος που για χρόνια επέμενε στο όνομα και τα σύμβολα του ΠαΣοΚ, ήταν ο Παύλος Γεροπυλάνος.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος δεν θα είναι στον δεύτερο γύρο, είναι ο «μεγάλος χαμένος» του πρώτου.  Του στέρησε, αν και σε πρώτη ανάγνωση αυτό δεν φαινόταν, κρίσιμες ψήφους η υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου. Και του στοίχισε η «μαύρη τρύπα» της περιφέρειας. Εκεί οι εκλογικές μάχες δεν έχουν τα χαρακτηριστικά αυτών που δίνονται στα μεγάλα αστικά κέντρα. Μετράει το να έχεις οργανωμένα δίκτυα υποστηριχτών στον κομματικό μηχανισμό αυτά που διαθέτουν οι Νίκος Ανδρουλάκης και Γιώργος Παπανδρέου.

Ο κ. Λοβέρδος δημοσιοποίησε χθες, στο πλαίσιο της πολιτικής των καθαρών θέσεων που ακολουθεί, την προτίμηση του στον Νίκο Ανδρουλάκη. Δεν κάλεσε τους ψηφοφόρους του να τον ψηφίσουν είπε πια είναι η δική του επιλογή.

Αυτή ήταν η δεύτερη νίκη του Ανδρέα Λοβέρδου. Πρώτα ανακάτεψε, με την υποψηφιότητά του τα λιμνλάζοντα νερά του Κινήματος Αλλαγής. Και τώρα με την κίνηση του αυτή που δεν ήταν αυτονόητη και προϋποθέτει ήθος και πολιτική γενναιότητα, διασφαλίζει την επόμενη μέρα.

Όχι γιατί η πλάστιγγα, μετά την στήριξη αυτή ανοίγει στον Νίκο Ανδρουλάκη μια δεξαμενή 70 χιλιάδων ψήφων η οποία του αυξάνει και άλλο τις πιθανότητες να είναι ο επόμενος πρόεδρος του κόμματος. Αλλά γιατί με τη στάση του έδωσε το μήνυμα της ενότητας σε μια μέρα κατά την οποία το καλό κλίμα των προηγούμενου διαστήματος πήγε να ανατιναχτεί από ένα ακατανόητο και ατελέσφορο εκλογικά ανέβασμα των τόνων της αντιπαράθεσης από την πλευρά του Γιώργου Παπανδρέου.

Ο κ. Λοβέδρος έστειλε το μήνυμα ότι το μέγεθος ενός πολιτικού άνδρα φαίνεται και από τον τρόπο που αντιμετωπίζεις την ήττα. Από το σεβασμό που θα δείξεις στην απόφαση των 270 χιλιάδων πολιτών που έδωσαν μια νέα ευκαιρία επανεκκίνησης της δημοκρατικής-προοδευτικής παράταξης. Η παράταξη πάνω από το πολιτικό εγω.

Την Κυριακή η Κεντροαριστερά αλλάζει σελίδα. Θα γραφτεί από τον επόμενο αρχηγό αλλά ήδη έχει την πινελιά του Ανδρέα Λοβέρδου.