Έγκυος που απολύθηκε από τον εργοδότη της, προσέφυγε στον ΟΑΕΔ, προκειμένου να λάβει επίδομα ανεργίας και ο Οργανισμός απέρριψε το αίτημά της, με την αιτιολογία ότι η απόλυσή της ήταν άκυρη, λόγω του γεγονότος της εγκυμοσύνης της. Έτσι, χρειάστηκε η παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη, όπου προσέφυγε η απολυμένη για να γίνει δεκτό το αίτημά της από το ΔΣ του ΟΑΕΔ, το οποίο υιοθέτησε τις θέσεις της ανεξάρτητης αρχής.
Όπως επισημαίνει η αρχή, σύμφωνα με τη νομοθεσία απαγορεύεται και είναι απόλυτα άκυρη η καταγγελία της σύμβασης ή σχέσης εργασίας εργαζόμενης από τον εργοδότη της, τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της όσο και για το χρονικό διάστημα 18 μηνών μετά τον τοκετό, εκτός εάν υπάρχει σπουδαίος λόγος για καταγγελία.
Ο Συνήγορος με έγγραφό του προς το ΔΣ του ΟΑΕΔ, δεδομένου ότι είχε λάβει και άλλες αναφορές παρόμοιου περιεχομένου, τόνισε ότι ο εργοδότης δεν μπορεί να απολύσει εργαζόμενη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της και για 18 μήνες μετά τον τοκετό, εκτός βέβαια από την περίπτωση που επικαλεστεί σπουδαίο λόγο.
Κατά συνέπεια, η απόλυση εντός 18μήνου δεν είναι αυτοδίκαια άκυρη, επειδή μπορεί να συντρέχει σπουδαίος λόγος για την απόλυση. Η έννοια του σπουδαίου λόγου συνιστά έννοια νομική, που ελέγχεται από τα δικαστήρια αποκλειστικά και μόνο. Τυχόν δε υποκατάσταση της θέσης των δικαστηρίων ως προς το ζήτημα αυτό από τον ΟΑΕΔ θα συνιστούσε απαγορευμένη κρίση, καθ΄ υπέρβαση της αρχής της διάκρισης των λειτουργιών, όπως αυτή υπαγορεύεται από τη διάταξη του άρθρου 26 του Συντάγματος.
Σε κάθε περίπτωση, ο Συνήγορος υπενθύμισε την εγκύκλιο του ΟΑΕΔ με αριθμ.40307/30-7-1986, στην οποία ορίζεται ρητά ότι δικαιούνται επιδόματος ανεργίας οι απολυόμενες κατά παράβαση των διατάξεων της προστασίας της μητρότητας.
Μετά από περίπου ένα έτος το ΔΣ του ΟΑΕΔ, εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 15/24.03.2015 απόφασή του, με την οποία έκανε δεκτές τις θέσεις του Συνηγόρου του Πολίτη και δικαίωσε την εργαζομένη, ενώ αποφάσισε και τη συνέχιση της εφαρμογής της απόφασης με την έκδοση εγκυκλίου για ανάλογες περιπτώσεις.
