Αν η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί, έτσι και μια απονομή βραβείων δίνει μια αρχική γεύση για το πόσο ικανοποιητική θα είναι από την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων. Και φέτος, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, κανείς δεν μπορούσε να γκρινιάξει για τις επιλογές της Εθνικής Ακαδημίας Τεχνών κι Επιστημών Ηχογράφησης των ΗΠΑ (η οποία είναι υπεύθυνη για τα βραβεία Grammy). Και συμπερίληψη είχαμε και συντονισμό με το πνεύμα της εποχής και αναγνώριση των περιπτώσεων όπου το γούστο του μαζικού κοινού επιβράβευσε αξιόλογες καλλιτεχνικά δουλειές, και η αλήθεια είναι πως το 2024 το mainstream είχε πολλά να πει.
Η βράβευση της Beyoncé για το Album of the Year, μια διάκριση που της είχε διαφύγει μέχρι τώρα, αποτελεί όντως την αποκατάσταση μιας αδικίας και σε όσους θεωρούν ότι συνέβη για μια δουλειά που δεν συγκαταλέγεται στις καλύτερες της έχω να πω ότι δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Μετά τη μεγαλειώδη εμφάνιση της στο NFL 2024 Christmas Day Halftime Show, το οποίο αποκαλείται και Beyonce Bowl, μπήκα στη διαδικασία να ακούσω ξανά μετά από καιρό το «Cowboy Carter» ολόκληρο, προσεκτικά, κατ’ επανάληψη και έχω πάθει πλάκα με το πόσο φιλόδοξη παραγωγή είναι, έμεινα άφωνος με τον πλούτο των μουσικών αναφορών και την προσοχή στη λεπτομέρεια – με λίγο καλύτερο edit όσον αφορά τη διάρκεια του θα μιλούσαμε πραγματικά για ένα αδιαφιλονίκητο αριστούργημα επομένως μόνο συγχαρητήρια αξίζουν στην 43χρονη σούπερσταρ.
Το brat summer που έγινε brat year
Κατά τα λοιπά τα Grammy δεν άφησαν σχεδόν κανέναν παραπονεμένο: παρόλο που η Chappell Roan δεν είναι κάποια πρωτοεμφανιζόμενη καλλιτέχνιδα έγινε όντως διάσημη στα πέρατα του κόσμου το 2024 και της άξιζε το βραβείο Best New Artist. To «Good Luck, Babe!» είναι ένα πραγματικά τέλειο ποπ τραγούδι – και βάζω και στοίχημα ότι τις επόμενες δεκαετίες σε όποιο μπαρ ή πάρτι ακούγεται η εισαγωγή του πολλά χέρια θα υψώνονται στο αέρα αυτομάτως για να τραγουδήσουν οι κάτοχοι τους δυνατά «it’s fine, it’s cool». Η ραγδαία άνοδος της Sabrina Carpenter επίσης αναγνωρίστηκε με ορισμένα βραβεία – τι να πει κανείς άλλωστε για τις υπερσουξεδάρες «Espressο» και «Please, please, please» αλλά και για το άλμπουμ «Short n’ Sweet» που είναι μια ολόφρεσκη και πάρα πολύ ευφυής δισκογραφική δουλειά.
Η Sabrina Carpenter επιβεβαίωσε τη μετεωρική ανοδό της μέσα στο 2024 στα φετινά Grammy. Φωτό: REUTERS/Mike Blake
Μεγάλη αξία έχει σίγουρα και η αναγνώριση της Doechii αυτής της τόσο χαρισματικής ράπερ που μόνο σπουδαία πράγματα έχουμε να περιμένουμε στο μέλλον. Το βραβείο Best Rap Album για το καταπληκτικό mixtape «Alligator Bites Never Heal» της ανήκε δικαιωματικά. Το 2024 ήταν σίγουρα η χρονιά της Charli XCX, το brat summer εξελίχθηκε σε brat year, και κέρδισε κι αυτή τα τρία Grammy της και ικανοποιήθηκε επιτέλους το παράπονο που είχε (στο κομμάτι «Spring Breakers» περιγράφει πώς – επειδή ποτέ δεν την καλούν σε απονομές μεγάλων βραβείων – φαντάζεται να εμφανίζεται στο κόκκινο χαλί και να βάζει φωτιά στον χώρο όπου γίνεται μια τέτοια διοργάνωση). Όσο κι αν την αγαπάμε ωστόσο δεν μπορούμε να μην κάνουμε ένα σχόλιο για τη ζωντανή εμφάνιση της η οποία ήταν εκρηκτική όσον αφορά την ενέργεια της όμως όσον αφορά τη φωνητική της ερμηνεία είχε κάτι το απογοητευτικό.
Μια από τις χαρισματικές φωνές της σύγχρονης ραπ είναι η Doechii, με όλο το μέλλον να της ανήκει. Φωτό: REUTERS/Mario Anzuoni
Μια και λέμε για τα live performances που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της τελετής αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι από τη νεότερη γενιά η πιο καλοσκηνοθετήμενη και πλήρης παρουσία ήταν αυτή της Sabrina Carpenter ενώ όσον αφορά τους παλιότερους η Shakira απέδειξε σίγουρα γιατί βρίσκεται τόσα χρόνια στην κορυφή, το ντουέτο της Lady Gaga με τον Bruno Mars ήταν μια επίδειξη του τι θα πει σταριλίκι παλαιάς κοπής ενώ η Janelle Monae μας άφησε με το στόμα ανοιχτό.
Η αστοχία με τον Kedrick Lamar
Δεν υπήρχαν δηλαδή αστοχίες; Κατά τη γνώμη του γράφοντα, ο θρίαμβος του Kendrick Lamar για ένα κομμάτι που επιτίθεται σε έναν συνάδελφο του (το «Not Like Us» είναι μια ιδιοφυής κομματάρα αλλά κυκλοφόρησε στο πλαίσιο του μπιφ που είχε το περασμένο καλοκαίρι ο Lamar με τον Drake με εκατέρωθεν προβληματικές, ανυπόστατες μέχρι στιγμής κατηγορίες και χτυπήματα κάτω από τη μέση) στέλνει ένα σημα ασυδοσίας. Επίσης, ακόμη κι αν δεχτούμε πως κρίνεται καλλιτεχνικά και όχι ηθικά ίσως να ήταν οκ το να επικρατήσει στις ραπ κατηγορίες, όσον αφορά όμως το Song of the Year και Record of the Year ήταν λίγο ακατανόητη η νίκη του όταν μεταξύ των υποψηφίων είχαμε την Billie Eilish που κυκλοφόρησε το 2024 το καλύτερο άλμπουμ της μέχρι τώρα καριέρας της και το ακαταμάχητο τραγούδι «Birds of a Feather» το οποίο αναδείχτηκε σε τεράστιο χιτ χωρίς να είναι σινγκλ χάρη στην αγάπη του κόσμου.
Πάντως ακόμη και στις λιγότερες προβεβλημένες κατηγορίες είχαμε ωραίες διακρίσεις όπως την αναγνώριση της St. Vincent στο πεδίο του ροκ, τη βράβευση του υπέροχου «No More Water: The Gospel of James Baldwin» της Meshell Ndegeocello, το shoutout στην πραγματικά εξαιρετική Tems. Φαντάζομαι πως θα έχετε προσέξει πόσα γυναικεία ονόματα έχουν αναφερθεί σε αυτό το άρθρο μέχρι τώρα. Εδώ και πολλά χρόνια μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που συμβαίνουν στην παγκόσμια μουσική τα κάνουν γυναίκες καλλιτέχνιδες και μπράβο στην Ακαδημία που το αναγνωρίζει.
Θα ήθελα να κλείσω το κείμενο γράφοντας πόσο χάρηκα που κέρδισε και η Muni Long ένα βραβείο για το βελούδινο «Made for Me» επισημαίνοντας παράλληλα ότι ελπίζω να μη χρειαστεί ποτέ να γράψω το όνομά της με ελληνικούς χαρακτήρες.
