Μετά την επιτυχημένη έναρξη των δράσεων εκτός θεάτρου με το μονόπρακτο «Η σκιά της μύγας», της Βαλεντίνας Παπαδημητράκη σε ιστορικά καφενεία του Πειραιά, του Κορυδαλλού και της Δραπετσώνας, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά προχωρά σε έναν δεύτερο κύκλο παραστάσεων για τη «Σκιά της μύγας» στο καφενείο «Ελευθέρα Πολιτεία» στον Πειραιά.
Μια γυναίκα απροσδιόριστης ηλικίας.
Ένα καφενείο γεμάτο τουρίστες.
Μια ανακαίνιση εκ βάθρων.
Ένας προορισμός.
Μια λυτρωτική άφιξη.
«Η σκιά της μύγας» συναντά τους κατοίκους της πόλης σε ένα καφενείο, για να αφηγηθεί την ιστορία της με τρόπο άμεσο, ανθρώπινο, αγωνιώδη, ειλικρινή.
Το καφενείο, ως χώρος κοινωνικοποίησης, ανταλλαγής ιδεών και καθημερινής αλληλεπίδρασης, γίνεται το φυσικό σκηνικό μιας παράστασης που ακροβατεί στα όρια της νοσταλγίας, του ρεαλισμού και της ονειροπόλησης.
Ένα θεατρικό μονόπρακτο για την πόλη που αλλάζει.
Για τις γειτονιές που χάνονται.
Για το αστικό τοπίο που μεταβάλλεται βίαια χάριν εξευγενισμού.
Για το εσωτερικό τοπίο των ανθρώπων που πασχίζουν να προσαρμοστούν.
Για τα χνάρια της ατομικής και της συλλογικής μνήμης που σβήνουν με την επέλαση του υπερτουρισμού.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
(Η σκιά της μύγας, Κάπα Εκδοτική)
«…Η ηρωίδα, ακολουθώντας τη μοίρα των κατοίκων των τουριστικών περιοχών, σκέφτεται πλέον ανοίκεια για τον εαυτό της, θεωρεί ότι μπορεί και πρέπει να υπηρετήσει τα γούστα των άλλων, το σπίτι της μπορεί να είναι ακόμα ένα σημείο στον χάρτη… διαθέσιμο. Στόχος μας, αν γίνεται να εξαφανιστούμε. Αν και το έργο γράφτηκε για την πόλη της Αθήνας, μπορεί κάλλιστα να προσαρμοστεί και να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε πόλη.»..
Τζωρτζίνα Κακουδάκη, θεατρολόγος, σκηνοθέτις
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
- Κείμενο: Βαλεντίνα Παπαδημητράκη
- Σκηνοθεσία: Τάσος Καρακύκλας
- Μουσική: Φώτης Σιώτας
- Κοστούμια: Βάσω Γιαρένη
- Φωτογραφίες: Στέλιος Αγγελίδης, Σίμος Γιαννάκος
- Video: Βασίλης Καραδάτκος
- Οργάνωση παραγωγής: Βαλεντίνα Παπαδημητράκη
Ερμηνεία: Σοφία Λιάκου
Στον ρόλο του καφετζή ο Τάσος Καρακύκλας.
Μια συμπαραγωγή του «Θεάτρου του παπουτσιού πάνω στο δέντρο» με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
- Παραστάσεις από 8 Ιανουαρίου έως 26 Φεβρουαρίου 2025
- κάθε Δευτέρα και Τετάρτη
- στο καφενείο «Ελευθέρα Πολιτεία», Γούναρη 21-23 (εντός στοάς) Πειραιάς
- Ώρα έναρξης: 20:30
- Γενική είσοδος: 15 ευρώ με κέρασμα (μπύρα ή κρασί)
- Εισιτήρια: Ηλεκτρονικά στη more.com και στο καφενείο «Ελευθέρα Πολιτεία» πριν από την έναρξη της παράστασης
- Διάρκεια: 50 λεπτά
- Πληροφορίες: 6973421650
Σκέψεις της Βαλεντίνας Παπαδημητράκη μετά τον πρώτο κύκλο παραστάσεων
Οι παραστάσεις εκτός συμβατικών θεατρικών χώρων έχουν μια ιδιαίτερη γοητεία. Το έργο “Η σκιά της μύγας” γράφτηκε εξαρχής για να παίζεται σε καφενείο. Όχι σε ένα συγκεκριμένο, απλά σε ένα καφενείο που έχει μείνει κάπως πίσω στον χρόνο. Ένα παραδοσιακό καφενείο, που δεν έχει υποστεί ανακαίνιση, που σερβίρει ακόμα φάβα και κεφτεδάκια, που στους τοίχους του μπορείς να δεις εικόνες και αντικείμενα μιας άλλης εποχής, ένα καφενείο που διατηρεί μια αυθεντικότητα που σπανίζει πια. Η επιλογή αυτή ήταν ένας τρόπος να τονίσω την επικαιρότητα και την κοινωνική διάσταση του θέματος του υπερτουρισμού στις πόλεις.
Το μονόπρακτο «Η σκιά της μύγας» ανέβηκε από το “Θέατρο του Παπουτσιού πάνω στο Δέντρο” και εγκαινίασε τις δράσεις εκτός θεάτρου του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά τον περασμένο Νοέμβριο. Παρουσιάστηκε σε καφενεία του Πειραιά, του Κορυδαλλού και της Δραπετσώνας και η υποδοχή από το κοινό ήταν εξαιρετική, γι’ αυτό και αποφασίσαμε να δώσουμε έναν δεύτερο κύκλο παραστάσεων στο καφενείο “Ελευθέρα Πολιτεία” στο κέντρο του Πειραιά.
Η επιλογή του χώρου συνδέεται με τη δραματουργία του έργου. Το σπίτι της ηρωίδας μας υποτίθεται ότι βρίσκεται πάνω ακριβώς από το καφενείο. Είναι έτοιμη για ένα ταξίδι στο εξωτερικό και έχει κατέβει στο καφενείο με τη βαλίτσα της. Περιμένει να φτάσουν οι Ιταλοί τουρίστες στους οποίους έχει ενοικιάσει το διαμέρισμά της για τις ημέρες που εκείνη θα λείπει και αμέσως μετά πρόκειται να φύγει. Το διαμέρισμά της, όπως συμβαίνει με χιλιάδες άλλα διαμερίσματα στον Πειραιά, στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, το έχει μετατρέψει σε τουριστικό κατάλυμα που φιλοξενεί επισκέπτες μέσα από πλατφόρμες τύπου airbnb.
Αυτό που κυρίως προσδίδει ο χώρος του καφενείου στην παράστασή μας είναι ρεαλισμό και αμεσότητα. Οι θεατές έχουν μια αίσθηση ότι δε βλέπουν θέατρο, ότι ακούνε απλά τις σκέψεις μιας γυναίκας, με την οποία έτυχε να βρεθούν στον ίδιο χώρο. Και είναι σκέψεις που ίσως έχουν κάνει και οι ίδιοι ή που έχουν ακούσει από κάποιο φίλο τους. Ένας εξομολογητικός λόγος γύρω από τις συνέπειες του υπερτουρισμού στις πόλεις, τις πρακτικές εξευγενισμού, την κουλτούρα των ανακαινίσεων και του airbnb.
