Παλαιότερα, τα καλοκαίρια είχαν μια περιορισμένη θεματολογία. Κουβεντιάζαμε τα μπάνια μας και τις μεταγραφές του Παναθηναϊκού.
Αυτό υποθέτω εννοούσε ο Ουμπέρτο Εκο (που δεν είχε ιδέα από μεταγραφές του Παναθηναϊκού) όταν έλεγε ότι «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις».
Στη συνέχεια προστέθηκαν οι πυρκαγιές. Γενικώς και δυστυχώς.
Τα τελευταία καλοκαίρια όμως το ισχνό εποχικό θεματολόγιο διευρύνθηκε από μια πρόσθετη κουβέντα: πέφτει ο Μητσοτάκης.
Το 2020 έπεφτε από την πανδημία και τον Ερντογάν. Το 2021 από τις φωτιές στην Εύβοια. Το 2022 από τις υποκλοπές. Το 2023 από την πυρκαγιά στη Ρόδο και κάτι κροάτες χουλιγκάνους.
Παραδόξως τίποτα δεν συνέβη. Κι ο Μητσοτάκης έπεσε απλώς για βουτιές στο Μαράθι.
Κανένα πρόβλημα. Κάθε τρεις και λίγο διάφοροι φαντασιώνονται ότι θα ρίξουν την κυβέρνηση για κάποιο λόγο της επιλογής τους.
Δημοκρατία έχουμε. Και το ίδιον του παπατζή είναι το παπατζιλίκι, όχι η σχέση του με την πραγματικότητα.
Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι μετά τις βουτιές βρίσκουμε πάλι μπροστά μας τον Μητσοτάκη.
Στο ενδιάμεσο κέρδισε άλλες δύο εκλογές, έφτιαξε νέα κυβέρνηση, άλλαξε τον Μηταράκη και λιτάνεψε αυτοπροσώπως την εικόνα της Μεγαλόχαρης στην Τήνο.
Ασφαλώς υπάρχουν διάφορα μίντια της συμφοράς που αγανακτούν επειδή κοτζάμ Πρωθυπουργός κυκλοφορεί αξύριστος ή τρώει γυμνόστηθος ή δεν απαντά σε «αμείλικτα ερωτήματα» ή «κρύβεται» κι αδιαφορεί για τον καημό τους.
Μικρό το κακό. Μια χαρά βγάλαμε το καλοκαίρι και χωρίς τις αναπάντητες απορίες τους.
Διότι το μυστικό είναι απλό. Το ζήτημα δεν είναι τι ρωτάς αλλά ποιος το ρωτάει.
Και φοβάμαι ότι ο πολιτικός και δημοσιογραφικός αντίλογος στον Μητσοτάκη είναι τρίτης διαλογής. Ακούγεται περισσότερο σαν θόρυβος.
Επιασε φωτιά ένα βυτιοφόρο στην Εθνική και η αντιπολίτευση έβγαλε ανακοινώσεις κατά του «επιτελικού κράτους». Λογικό. Είναι γνωστό ότι στα ρεπό τους οι υπουργοί οδηγούν βυτιοφόρα.
Ο Μητσοτάκης το έχει καταλάβει καλύτερα από όλους. Και το έχει εκμεταλλευτεί στο έπακρο από την αρχή της θητείας του.
Εβγαλε πρόσφατα δύο εκλογές χωρίς να ασχοληθεί ειδικά με κανέναν αντίπαλο ή επικριτή του. Τους αντιμετώπισε στο μέτρο της σημασίας τους που δεν τη λες κι ανυπέρβλητη.
Ο Θεός λοιπόν να με βγάλει ψεύτη αλλά δεν βρίσκω ιδιαίτερα πιθανό να ασχοληθεί στο προσεχές μέλλον με τον Ανδρουλάκη, την Αχτσιόγλου ή τον Τσακαλώτο. Κι ότι θα τον απασχολήσουν σοβαρότερα ζητήματα από τις βεγγέρες του Συλλόγου Αρχαιολόγων ή την παράσταση της Κιτσοπούλου στην Επίδαυρο.
Αρκεί φυσικά τα σοβαρά να τον απασχολήσουν σοβαρά. Και να το δούμε.
Διότι το καλοκαίρι τελειώνει κι έχουμε να τσεκάρουμε τις μεταγραφές του Παναθηναϊκού.
