Εν όψει των επερχομένων εκλογών οι Έλληνες πολίτες βομβαρδίζονται καθημερινά από τα ΜΜΕ, με τα ποικίλα συνθήματα και τις ονομασίες των κομμάτων . Δεξιά, Άκρα Δεξιά, Φιλελεύθεροι, Νέο φιλελεύθεροι-, Κεντροδεξιά, Κεντρώοι, Αριστεροί, Κεντροαριστεροί, Προοδευτικοί, Πράσινοι, Κομμουνιστές, κτλ, κτλ. Πραγματικό χάος. Πώς να ξεχωρίσει ο ψηφοφόρος, ποιο κόμμα του ταιριάζει, για να ψηφίσει και πολύ περισσότερο να καταλάβει τι σημαίνουν όλοι αυτοί οι πολιτικοί σχηματισμοί, ώστε να επιλέξει το ψηφοδέλτιο, για να ψηφίσει το σωστό κόμμα. Αυτός είναι βέβαια κι ο λόγος, που κάθε φορά υπάρχει διασπορά των ψήφων και εκλέγονται ακατάλληλοι βουλευτές, που το μόνο το οποίο επιτυγχάνουν στη βουλή, είναι να διαπληκτίζονται μεταξύ τους.

Η κοινωνία, ως ένα σώμα ανθρώπων, εξελίσσεται και αλλάζει μέσα στο χρόνο. Ειπώθηκε, πως μόνο κατά την περίοδο του σκοτεινού Μεσαίωνα (800 -1400 μ.Χ.) δεν είχαν γίνει κοινωνικές αλλαγές. Αυτό, όπως αργότερα αποδείχθηκε επιστημονικά, δεν ήταν σωστό. Ο χρόνος φέρνει πάντα αλλαγές στην κοινωνία.

Ο Εμφύλιος Πόλεμος του 1946 – 49 χώρισε τους Έλληνες σε δεξιούς και αριστερούς, ώστε η ιδεολογική τοποθέτηση όριζε στον καθένα μας τι να ψηφίσει. Αυτό κράτησε, λίγο – πολύ, μέχρι την εποχή της χούντας, που μετέβαλε το διαχωρισμό σε δημοκρατικούς και χουντικούς. Στη Μεταπολίτευση τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν σιγά – σιγά μέχρι που φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση του φύρδην – μίγδην .

Τα τελευταία δέκα χρόνια η Ελλάδα διέρχεται βαθιά οικονομική κρίση, που έριξε στην ελληνική κοινωνία βαριά τη σκιά της. Οι άνεργοι, είναι αμέτρητοι, χιλιάδες ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν κλείσει, οι φόροι πάνε «σύννεφο», ώστε ο κόσμος τάχει χαμένα. Η κυβέρνηση ομολόγησε επίσημα μέσα στη βουλή ότι έχει χτυπηθεί αλύπητα η «Μεσαία τάξη» . Οι επενδύσεις σταμάτησαν και ο μόνος τομέας που πάει καλά, για έξω-ελληνικούς λόγους, είναι ο τουρισμός. Γι΄ αυτό, η λεγόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς, καθιέρωσε, για ίδιους λόγους, τα ποικίλα επιδόματα. , για να προλάβει την πλήρη εξαθλίωση των μαζών. Έτσι όμως η Ελλάδα δεν φτιάχνεται κι οι Έλληνες, αν συνεχιστεί ο ίδιος κυβερνητικός ρυθμός, δεν πρόκειται να σηκώσουν κεφάλι, να ανακάμψουν. Από την άλλη μεριά βλέπει κανείς τώρα στις γιορτές του Πάσχα, κάποιοι να ξοδεύουν χρήματα και διερωτάται πώς γίνεται κάτι τέτοιο, όταν η οικονομία πάει στραβά. Η απάντηση είναι πως πρώτον η Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων έχει αποκτήσει ήδη έναν δυναμισμό, που επιτρέπει μια συγκεκριμένη παραγωγή και δεύτερον ότι η ελληνική κοινωνία κατάντησε ταξική, ώστε ένα μέρος της , βρέξει –χιονίσει , οικονομάει και έτσι κάποιοι ξοδεύουν.

Συζητώντας κανείς καθημερινά με τους Έλληνες και παρακολουθώντας τα ποικίλα ΜΜΕ, που εκφράζουν τις απόψεις των Ελλήνων πολιτικών και των κομμάτων τους, μπορεί να διακρίνει το κομφούζιο των απόψεων και τις ασυναρτησίες, που σκαρφίζονται, προκειμένου να επηρεάσουν τους Έλληνες ψηφοφόρους.

Πώς θα μπορούσε να είναι σήμερα ένα κόμμα ;

Έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, και γνωρίζοντας ότι στις μέρες μας η ανάπτυξη της οικονομίας επιτυγχάνεται μόνο με τους μηχανισμούς της αγοράς, καθώς κι ότι αναγνωρίζεται ευρέως πως όλοι οι πολίτες μιας χώρας έχουν το δικαίωμα να ζήσουν αξιοπρεπώς, θα προσπαθήσουμε να διατυπώσουμε ένα σύγχρονο κόμμα, όπως αυτό προκύπτει από τις ανάγκες της κοινωνίας της εποχής μας, το οποίο θα μπορούσε να ανταποκρίνεται στις επιθυμίες της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών .

Ήτοι :

(1). Να πρεσβεύει την αστική δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία.

(2). Να δέχεται την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το Λαό και το δικαίωμα του ψηφοφόρου να εκλέγει το κόμμα του, αλλά και προσωπικότητες της αρεσκείας του, από άλλα κόμματα.

(3). Να εγγυάται τις ελευθερίες και τα πλήρη συνταγματικά δικαιώματα του πολίτη, καθώς και την αμέριστη ισότητα ανδρών και γυναικών.

(4). Να εγγυάται την πλήρη και αποτελεσματική κάλυψη της ασφάλειας της κοινωνίας και των πολιτών, όχι με δικτατορικά μέτρα, αλλά με τις σύγχρονες δημοκρατικές πρακτικές.

(5). Να επιδιώκει τη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής οικονομίας, που θα στηρίζεται στη βιομηχανική παραγωγή και στην αυτάρκεια της ελληνικής γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής. Η επίτευξη αυτή θα έχει τις βάσεις της στη συνεργασία της παραγωγής με την επιστήμη των πανεπιστημίων. Ταυτόχρονα να υποστηρίζει την καθιέρωση μιας φορολογίας, που θα ενισχύει την επιχειρηματικότητα.

(6). Να επιδιώκει την πλήρη κατάργηση της ανεργίας και να προωθεί τις δημόσιες επενδύσεις στα επιτρεπτά όρια των Βρυξελών, ιδιαίτερα δε στις υποδομές. Συγχρόνως να νοιάζεται για την υγιή πορεία των τραπεζών, ώστε να αποτελούν διαρκώς τη βασική εγγύηση της επιχειρηματικότητας.

(7). Να υποστηρίζει τη συνεργασία της εργοδοσίας με τα εργατικά συνδικάτα, ώστε να επιτυγχάνεται αξιόλογη παραγωγή και οι ανάλογες αμοιβές των εργαζομένων, που θα εγγυώνται υψηλό βιοτικό επίπεδο για όλο το λαό. Επίσης θα πρέπει να υποστηρίζει ικανοποιητικά τα άτομα που δυσκολεύονται να εργαστούν.

(8). Να εγγυάται, μέσω της κρατικής παρέμβασης τη βελτίωση του τομέα Υγείας, με τη σύγχρονη οργάνωση και μοντέρνα κάλυψη των τριών βαθμίδων , που θα αποβαίνουν προς όφελος όλων των Ελλήνων πολιτών, Θα πρέπει να καταπολεμηθεί δραστικά και οπωσδήποτε το φακελάκι των νοσοκομείων.

(9). Να επιδιώκει, όπως η παιδεία και η εκπαίδευση τεθούν σε νέες βάσεις των αναγκών της σημερινής κοινωνίας . Η φροντίδα αυτή περιλαμβάνει την ικανοποιητική αντιμετώπιση όλων των κατηγοριών των παιδιών. Πρωταρχικά αυξάνει τα υποχρεωτικά χρόνια του σχολείου σε δέκα και δεύτερον εισάγει από το νηπιαγωγείο την αγγλική γλώσσα, όχι ως ξένη γλώσσα, αλλά ως κύρια, που θα ονομάζεται «γλώσσα εργασίας». Έτσι, το κάθε παιδί που τελειώνει τη βασική εκπαίδευση θα μπορεί να χειρίζεται άριστα αυτήν τη γλώσσα. Να καταργήσει τις εισαγωγικές εξετάσεις για τα πανεπιστήμια και να εισάγει το «ακαδημαϊκό απολυτήριο» του λύκειο. Να ενισχύσει την επαγγελματική εκπαίδευση, όχι στα χαρτιά αλλά στην πράξη. Να επιτρέψει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, αφού έτσι κι αλλιώς, όποιος γονιός έχει λεφτά, στέλνει το παιδί του να σπουδάσει στο εξωτερικό. Αυτόν τον καιρό σπουδάζουν στην ξενιτιά γύρω στις 50 χιλιάδες Ελληνόπουλα .

(10). Να πρεσβεύει, όπως το κυβερνών κόμμα θα συνεργάζεται για την επίλυση των «Εθνικών Προβλημάτων» με όλα τα κόμματα της βουλής, πλην των φασιστών.

Ο κ. Θεόδωρος Αυγερινός είναι συνταξιούχος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας