Πίσω από την πρόσφατη οικολογική στροφή της Μαρίν Λεπέν κρύβεται η μονομανία της με τη μετανάστευση: η επικεφαλής του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού (πρώην Εθνικού Μετώπου) πιστεύει ότι η οικολογία περνά πρώτα απ’ όλα από την προστασία των συνόρων και των εθνών.

Ο «τοπικισμός» – η προτίμηση για οτιδήποτε ντόπιο, άνθρωπο ή προϊόν – είναι αναμφίβολα η νέα αγαπημένη έννοια της Λεπέν. Δεν υπάρχει σήμερα καμία τηλεοπτική εκπομπή ή προεκλογική συγκέντρωση όπου ένα στέλεχος της Ακροδεξιάς να μην κραδαίνει τη νέα του οικολογική συνείδηση. Η Λεπέν την πρόβαλε άλλη μια φορά στη συνέντευξή της στην εφημερίδα «Le Parisien» το περασμένο Σάββατο στην οποία παρουσίασε το «όραμά της για την Ευρώπη». Το ίδιο όραμα ανέπτυξε τη Δευτέρα στο Στρασβούργο.

Ο Εθνικός Συναγερμός (RN) θα παρουσιάσει αυτές τις ημέρες ένα μανιφέστο για την «ευρωπαϊκή συμμαχία των εθνών» του οποίου βασικός εμπνευστής υπήρξε ο Ερβέ Ζιβέν, ο οποίος καταλαμβάνει την πέμπτη θέση στη λίστα του κόμματος για τις ευρωεκλογές – αν και είχε ακουστεί ότι θα έμπαινε επικεφαλής της. Ο 63χρονος αυτός εθνικιστής και συντηρητικός δοκιμιογράφος παρουσιάζεται τακτικά ως ο οικολόγος διανοούμενος του κόμματος.

Η οικολογία αποτελεί ένα από τα κύρια ζητήματα της προεκλογικής εκστρατείας για όλα τα κόμματα στη Γαλλία, και όχι μόνο για τους οικολόγους. Αφότου ξεκίνησε την ευρωπαϊκή της εκστρατεία, η Λεπέν δεν χάνει ευκαιρία να προωθεί την υποτιθέμενη στροφή του κόμματός της.

Τον Φεβρουάριο ο επικεφαλής της λίστας του RN Ζορντάν Μπαρντελά, με πρόσχημα την επίσκεψή του σε μονάδα εκτροφής χοίρων, δήλωσε ότι «δεν μπορούμε να κάνουμε οικολογία χωρίς σύνορα». Λίγες εβδομάδες αργότερα, δεσμεύτηκε ότι το RN θα προωθεί στο εξής «ένα όραμα εντελώς εναλλακτικό» της οικολογίας, δηλαδή «την προστασία των οικοσυστημάτων, ξεκινώντας από τα ανθρώπινα οικοσυστήματα που είναι τα έθνη».

Η «οικολογία των λαών»

Σύμφωνα με τον «Monde», η «εναλλακτική» αυτή ανάλυση δεν είναι καινούργια στην άκρα Δεξιά. Ηδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, ο Αλέν ντε Μπενουά και η Groupement de recherche et d’études pour la civilisation européenne (Ομάδα Ερευνας και Μελετών για τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό ή Grece) – κίνημα που θεωρήθηκε σαν μια «νέα Δεξιά», ταυτοτική και εθνικιστική, που κήρυττε τις διαφορές ανάμεσα στους λαούς – ανέπτυξε τα θέματα του «τοπικισμού» και της ριζοσπαστικής οικολογίας κατά της παγκοσμιοποίησης.

«Για αυτούς οι πραγματικοί οικολόγοι είναι εκείνοι που αντιλαμβάνονται τη μετανάστευση ως καθοριστικό παράγοντα πολιτιστικής και/ή εθνοτικής ανισορροπίας» είπε στη γαλλική εφημερίδα ο ιστορικός Στεφάν Φρανσουά που ειδικεύεται στην άκρα Δεξιά. Το RN της Λεπέν μοιάζει να πλησιάζει πολύ αυτή την έννοια.

Ενα πρώτο άνοιγμα στην «οικολογία των λαών» είχε κάνει εντός του κόμματος του Ζαν-Μαρί Λεπέν (πατέρα της Μαρίν) ο Μπρουνό Μεγκρέ στη δεκαετία του ’90, αλλά το θέμα σύντομα εγκαταλείφθηκε. Το Εθνικό Μέτωπο «ξαναπρασίνισε» το 2014 με τον τότε σύμβουλο της Μαρίν Λεπέν, Λοράν Οζόν, ο οποίος ενσάρκωνε αυτή την ριζοσπαστική ταυτοτική και οικολογική γραμμή.

Ο Οζόν όμως απομακρύνθηκε όταν απέδωσε στη μετανάστευση το μακελειό που προκάλεσε ο νορβηγός ακροδεξιός τρομοκράτης Αντερς Μπρέιβικ, ο οποίος σκότωσε 77 άτομα το 2011.

Εκτοτε η ριζοσπαστική οικολογία είχε εξαφανιστεί για χρόνια από το πρόγραμμα του Εθνικού Μετώπου – ο Ζαν-Μαρί Λεπέν την αποκαλούσε «απασχόληση των φλώρων» -, αλλά πρόσφατα επέστρεψε στη ρητορική της Μαρίν Λεπέν. Πίσω από τον Ζιβέν, ολόκληρη η ηγεσία του RN δεν σταματά σήμερα να κραδαίνει την έννοια του «τοπικισμού».