Ξεπερνούν τα όρια της ιλαρό-τραγωδίας τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στα ενδότερα του κυβερνητικού στρατοπέδου μεταξύ των δύο εταίρων.Διαρκείς απειλές ,παζάρια,κατηγορίες για αποστασίες με αφορμή τη συμφωνία των Πρεσπών, δεν αφήνουν πλέον αμφιβολίες για την οριστική ρήξη που έχει επέλθει στον ετερόκλητο αυτό συνασπισμό εξουσίας.

Οι εποχές που κυριαρχούσαν οι εναγκαλισμοί Τσίπρα-Καμμένου φαίνεται ότι έχει παρέλθει, παρά τον έρωτα και των δυο για την εξουσία.Ο λαϊκισμός, οι ίντριγκες,η στοχοποίηση των πολιτικών αντιπάλων,που αποτελούσαν ως τώρα το συνδετικό τους κρίκο, καταρρέουν από τα ασύμβατα πολιτικά και εκλογικά τους συμφέροντα.Βέβαια μέχρι την τελευταία στιγμή φροντίζουν να υπηρετούν με συνέπεια τα συμφέροντα – δικά τους και άλλων- καταθέτοντας τροπολογίες, όπως η χθεσινή για τα αντισταθμιστικά των F-16 .

Μια κυβέρνηση, εκβιαζόμενη ουσιαστικά από το συνεταίρο της, είναι φανερό ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να υπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας. Πολύ περισσότερο,καθώς βρίσκεται αντιμέτωπη με πλήθος από προκλήσεις, ενώ έχει ένα Γολγοθά μπροστά της για να αντιμετωπίσει μια δύσκολη οικονομική,αλλά και γεωπολιτική συγκυρία.

Είναι τραγικό κ.Τσίπρας να περιμένει το συνεταίρο του να αποφασίσει, για να δώσει ακόμα και μια συνέντευξη. Με πια αποφασιστικότητα,με πιο σχέδιο θα διαχειριστεί τα προβλήματα της χώρας που τρέχουν, όταν δεν ξέρει ούτε ο ίδιος σε πια πλειοψηφία στηρίζεται;  Με μεταγραφές της τελευταίας στιγμής, με αποσκιρτήσεις, με υποσχέσεις σε πλανόδιους βουλευτές, δεν κυβερνάται καμιά χώρα.

Η φαρσοκωμωδία αυτή πρέπει να τελειώνει το γρηγορότερο. Η πολιτική αβεβαιότητα υπονομεύει όχι μόνο το αύριο της χώρας, αλλά και ότι έχει γίνει μέχρι σήμερα με βαρύτατες θυσίες των πολιτών.Ο κίνδυνος, τα παιγνίδια διαφυγής ή προσωπικής σωτηρίας Τσίπρα – Καμμένου να βυθίσουν τη χώρα και την οικονομία σε μια νέα περιπέτεια, είναι κάτι παραπάνω από ορατός.

Τη λύση στο αδιέξοδο τους, δεν θα τη δώσουν τα παρασκήνια και οι υπόγειες συναλλαγές. Αυτό το πινγκ-πονγκ ανευθυνότητας πρέπει να λάβει τέλος το συντομότερο. Κι ο μόνος δρόμος για να ξεπεραστεί είναι να ακουστεί η ετυμηγορία των πολιτών.

ΤΟ ΒΗΜΑ