Ξαφνικά φέτος, παραμονές των Χριστουγέννων, ο άνθρωπος που εδώ και πολύ καιρό προσπαθεί να μας πείσει ότι ο υπ’ αριθμόν 1 κίνδυνος για την εθνική ασφάλεια της χώρας είναι ο αλυτρωτισμός των Σκοπιανών και γι’ αυτό θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση αν ψηφιστεί από τη Βουλή η περιώνυμη συμφωνία των Πρεσπών αντελήφθη πως υπάρχει κάπου εκεί στο περιθώριο των εθνικών μας θεμάτων και η τουρκική απειλή. Φόρεσε λοιπόν το μπουφάν του και, όπως όλοι οι πολιτικοί μας ηγέτες όταν θέλουν να πραγματοποιήσουν το εθνικοπατριωτικό τους σόου, μετέβη και αυτός στο ακριτικό και πανέμορφο Καστελλόριζο και με ύφος που δεν σήκωνε αμφισβήτηση έκανε τη βαρύγδουπη δήλωση ότι «εκείνος που δεν θα σεβαστεί την εθνική μας ακεραιότητα θα συντριβεί». Και για να μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι αυτό θα συμβεί, ο αρμόδιος για την προστασία της εθνικής μας ακεραιότητας αρχηγός ΓΕΕΘΑ ήλθε να προσθέσει πως «αν οι Τούρκοι ανέβουν σε βραχονησίδα θα την ισοπεδώσουμε»!

Λίγο αργά βέβαια για την εντυπωσιακή αυτή επίδειξη εθνικής πυγμής όταν τον περασμένο Ιανουάριο, κατά τη θλιβερή επέτειο των Ιμίων, σκάφος της τουρκικής Ακτοφυλακής είχε συγκρουστεί με κανονιοφόρο του Πολεμικού μας Ναυτικού, ενώ άλλα σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού της Τουρκίας παρατάχθηκαν μπροστά στα Ιμια (προφανώς μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα) για να εμποδίσουν τον έλληνα υπουργό Αμυνας να ρίξει στεφάνι στη μνήμη των αξιωματικών που πνίγηκαν εκεί στην κρίση του 1996. Το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού επαίρετο τότε με ανακοίνωσή του ότι η κανονιοφόρος που μετέφερε τον υπουργό «με κατάλληλους χειρισμούς προσέγγισε το προκαθορισμένο σημείο». Δεν μπόρεσε δηλαδή το ελληνικό σκάφος να κινηθεί ανεμπόδιστο μέσα στα χωρικά μας ύδατα! Εκτοτε βέβαια οι Τούρκοι προχώρησαν ακόμα περισσότερο «αναβαθμίζοντας» τα Ιμια από την περίφημη «γκρίζα ζώνη» σε «τουρκικό έδαφος».

Εμείς όμως, απασχολημένοι καθώς είμαστε αποκλειστικά με την τρομερή απειλή του σκοπιανού αλυτρωτισμού, δεν δώσαμε καμία σημασία σε όλα αυτά, με αποτέλεσμα να κορυφωθούν το τελευταίο διάστημα οι γνωστές συνεχείς τουρκικές απειλές στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, συνοδεία αλλεπάλληλων προκλητικών παραβιάσεων, με το νέο τώρα πρόσχημα ότι δεν θα επιτραπεί κανένα τετελεσμένο εις βάρος της Τουρκίας στον διαμοιρασμό των υδρογονανθράκων της περιοχής. Μιας περιοχής όπου η Τουρκία διαθέτει εκατοντάδες χιλιόμετρα ακτογραμμής, γεγονός που δεν μπορεί φυσικά να αγνοηθεί. Αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει επιτέλους να υπάρξει μια σοβαρή και συγκροτημένη ελληνική εξωτερική πολιτική, σε συμφωνία και με την αντιπολίτευση, απαλλαγμένη από τη γνωστή λαϊκιστική αντίληψη που έχει ως στόχο την εσωτερική πολιτική κατανάλωση, όπως συνέβη με την εξαγγελία στο πόδι της επέκτασης στα 12 μίλια της αιγιαλίτιδας ζώνης ή της μονομερούς ανακήρυξης της ΑΟΖ.