Μια ζεστή και παραδόξως «στεγνή», αν και συννεφιασμένη, Παρασκευή του Μαΐου ξεκινήσαμε για την οδό Κιάφας, ένα στενάκι που ενώνει λοξά την Ακαδημίας με τη Ζωοδόχου Πηγής. Προορισμός μας το Τσιν Τσιν (Κιάφας 6, Ακαδημίας 76), ένα μπαρ για το οποίο είχαμε ακούσει πολλά εδώ και καιρό, αλλά δεν είχε τύχει να επισκεφθούμε. Καθώς, όπως μας είχαν πληροφορήσει, συνδυάζει το «μέσα» με το «έξω», θεωρήσαμε ότι με τον άστατο καιρό των ημερών ήταν μια πολύ καλή επιλογή.
Τσιν Τσιν
Οπως διαπιστώσαμε φθάνοντας, το Τσιν Τσιν δικαιολογεί απόλυτα τη φήμη του. Post modern με όλη τη σημασία του όρου, γοητεύει από την πρώτη στιγμή με τους ρετρο-σύγχρονους συνδυασμούς του: ανεβαίνεις τρία-τέσσερα σκαλιά και βρίσκεσαι σε έναν χώρο όπου κυριαρχεί ο συνδυασμός του μαύρου με ένα ζεστό, ρόδινο γκρενά στους τοίχους και στα φωτιστικά. Η επιβλητική, μοντέρνα μαύρη λακαριστή μπάρα με τα τετράγωνα ψηλά σκαμπό πλαισιώνεται από ράφια με αστραφτερά, παλιομοδίτικα ποτήρια από ανάγλυφο γυαλί και χαμηλά οβάλ τραπεζάκια σε στυλ 50s-60s, ενώ ένα μεγάλο χαλί δίνει κάτι από τον αέρα αστικού σαλονιού περασμένων δεκαετιών. Η κεφάτη μουσική, mix and match από ροκ, jazzy και funky ήχους όλων των δεκαετιών (από Ελβις Πρίσλεϊ και Motown μέχρι new wave και alternative rock) επιλέγεται από dj που παίζει σε κονσόλα (είδος που τελεί υπό εξαφάνιση στα αθηναϊκά και όχι μόνο μπαρ). Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ότι σε προδιαθέτει για χορό, κάτι που, όπως μας έχουν πει, συμβαίνει ουκ ολίγες φορές στο Τσιν Τσιν, και μάλιστα μέχρι πρωίας.
Το μπαρ ήταν κατάμεστο μέσα-έξω, αλλά, για καλή μας τύχη, γρήγορα άδειασαν δύο σκαμπό στην μπάρα, στα οποία και εγκατασταθήκαμε. Εκεί αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε και άλλες ιδιαιτερότητες, όπως οι παλιομοδίτικες πινελιές στα διακοσμητικά (υπάρχει ακόμη και γυάλινο μπολ με σπιρτόκουτα «Τσιν Τσιν»), οι δύο barwomen, οι οποίες κάθε τόσο γυαλίζουν τα ποτήρια με λευκές πετσέτες, ή η λίστα των κοκτέιλ που αποτελείται αποκλειστικά από άγνωστα ονόματα, όλα signature και γραμμένα στα ελληνικά (κοκτέιλ από €8,50, μη αλκοολούχα κοκτέιλ €5, απλά ποτά €6,50, σπέσιαλ από €7,50, μπίρες €3,50-€5, κρασί €4,50. Αφού εξετάσαμε εξονυχιστικά τους πρωτότυπους σε αρκετές περιπτώσεις συνδυασμούς, η Τζιν κατέληξε σε ένα Νέβινς με βάση το μπέρμπον, χυμό λάιμ και μέλι, το οποίο μύριζε υπέροχα και ήταν δροσιστικό, αλλά βρήκε τη γεύση του ελαφρώς κατώτερη από αυτή για την οποία προδιέθετε η μυρωδιά του, ενώ η Τόνικ επέλεξε ένα Ελ Ντιάμπλο με τεκίλα, crème de cassis, λάιμ και ginger ale, το οποίο ήταν επίσης δροσιστικό, παρά το «φλογερό» όνομά του. Ξεχνώντας την κόπωση της ημέρας, απολαύσαμε τα ποτά μας παρασυρόμενες από την πολύ καλή μουσική και την κεφάτη ατμόσφαιρα.
La Rambla
Βγαίνοντας, μας κίνησε την περιέργεια η «πίσω πόρτα», όπως διαπιστώσαμε, του La Rambla (Ακαδημίας 74), το οποίο βρίσκεται μεσοτοιχία με το Τσιν Τσιν και βγάζει επίσης τραπεζάκια στην Κιάφας. Αποφασίσαμε να κατέβουμε τη μικρή σιδερένια στριφογυριστή σκάλα για μια δοκιμή. Το μπαρ είναι μακρόστενο, αλλά ανοιχτόκαρδο. Το «πίσω» μέρος του καταλαμβάνεται όλο από μια μακριά μπάρα και πάγκους στον απέναντι τοίχο, ενώ το «μπροστινό», προς την Ακαδημίας, έχει κυρίως τραπέζια. Καθήσαμε στην μπάρα: πίσω της υπάρχουν φωτισμένα ράφια με μπουκάλια και ασπρόμαυρες φωτογραφίες που κρέμονται σε σχοινί, ενώ ο απέναντι τοίχος είναι διακοσμημένος με μια μεγάλη φωτογραφία από τα σοκάκια της Βαρκελώνης και έναν στενόμακρο καθρέφτη που αντανακλά τα φωτισμένα μπουκάλια δίνοντας βάθος και ζωντάνια στον στενό χώρο. Ο κατάλογος ήταν πλήρης (ποτά €6, σπέσιαλ από €7, malt €10, μπίρες €5, κρασί €4) και η λίστα των κοκτέιλ μικρή και κλασική, αλλά με τις καλύτερες τιμές που έχουμε συναντήσει ως τώρα (€6). Η Τζιν πήρε ένα ουίσκι με κόκα-κόλα και η Τόνικ ένα original daiquiri με λάιμ, το οποίο ήταν εξαιρετικό. Και εδώ η μουσική ήταν πολύ καλή, καθώς συνδύαζε διάφορα στυλ και εποχές (από σύγχρονα jazzy-funky, σόουλ και ροκ ακούσματα μέχρι Beatles και Rolling Stones) σε μια χαλαρή, πολύ φιλική ατμόσφαιρα.
Συμπέρασμα: θα ξαναπάμε οπωσδήποτε στο Τσιν Τσιν για το γοητευτικό ντεκόρ, το κέφι και τη μουσική του. Θα ξαναπάμε επίσης και στο La Rambla για το θετικό, φιλικό feeling του.
La Rambla.
*Δημοσιεύθηκε στο BΗΜΑ GOURMET το Σάββατο 17 Μαΐου 2014.
