Μετράει περισσότερους από 80 ρόλους στο σινεμά και στην τηλεόραση, νούμερο αρκετά μεγάλο για μια ηθοποιό 35 ετών· όμως η αλήθεια είναι ότι η Αναΐς Ντεμουστιέ μπήκε από πάρα πολύ μικρή ηλικία στον χώρο του θεάματος, καθώς ήταν μόλις 12 όταν έπαιξε στην ταινία «Le monde de Marty» το 2000. Από τότε, με σταθερά βήματα, η Ντεμουστιέ ακολουθεί ανοδική πορεία, με θαυμάσιες επιλογές ρόλων και συνεργασίες με την ελίτ των σκηνοθετών του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, ανάμεσά τους ο Φρανσουά Οζόν (στην «Καινούργια φιλενάδα» του 2014), ο Μίκαελ Χάνεκε (στην «Ωρα του λύκου» του 2003) και ο Ρομπέρ Γκεντιγκιάν (στα «Χιόνια του Κιλιμάντζαρο» του 2011). Χαμηλού προφίλ και με το ταλέντο της να προσαρμόζεται σε κάθε κινηματογραφικό είδος (εξάλλου είναι κάτι που ως ηθοποιός το επιδιώκει), η Ντεμουστιέ έχει παίξει σε αρκετές ταινίες τα τελευταία δύο χρόνια, κάποιες από τις οποίες, όπως η αισθηματική κομεντί «Οι έρωτες τηςΑναΐς» (Les amours d’Anaïs, 2021), έχουν ήδη προβληθεί με επιτυχίαστην Ελλάδακαι κάποιες πρόκειται να τις δούμε αργότερα. Ανάμεσα σε αυτές είναι το πολιτικό θρίλερ «Νοέμβρης» (Novembre, 2022) του Σεντρίκ Χιμένεθ που κάνει την πανελλήνια πρεμιέρα του (συγκεκριμένα 25/3 στη Θεσσαλονίκη και 27/3 στην Αθήνα) στο 23o Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Ελλάδος, το οποίο θα διαρκέσει ως τις 29 Μαρτίου.

Στο πλευρό του Ζαν Ντιζαρντέν, η Ντεμουστιέ υποδύεται μια αποφασιστική αλλά ενοχική αστυνομικό που λαμβάνει μέρος στην επιχείρηση της γαλλικής αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας για την αναζήτηση υπόπτων μετά τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι. «Θυμάμαι με πολύ έντονα χρώματα εκείνη την περίοδο» θα πει η Αναΐς Ντεμουστιέ στη συνάντηση που είχαμε πριν από μερικούς μήνες στο Παρίσι, στο πλαίσιο του Ραντεβού με το Γαλλικό Σινεμά της UNIFRANCE, όπου παρουσιάστηκε τόσο o «Νοέμβρης» όσο και άλλες πρόσφατες ταινίες της ηθοποιού. «Είχες την αίσθηση ότι από τη μία ημέρα στην άλλη η Γαλλία είχε βρεθεί σε πόλεμο, όλα ήταν «ηλεκτρισμένα» και την ίδια ώρα «παγωμένα». Hταν εφιαλτικό». Το πολιτικό-αστυνομικό θρίλερ δεν είναι ένα είδος με το οποίο η Ντεμουστιέ είχε ιδιαίτερη επαφή και ένας λόγος που έπαιξε ήταν «για να δοκιμαστώ και σε αυτό, να νιώσω και αυτή την εμπειρία, μέσα όμως σε ένα πλαίσιο πολύ άσχημων αναμνήσεων, τις οποίες όλοι μας είχαμε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων».

Η Ντεμουστιέ το 2020 με το βραβείο Σεζάρ ανά χείρας για την ερμηνεία της σε Α’ ρόλο στην ταινία «Alice et le maire». Για το ίδιο βραβείο, αλλά στην κατηγορία του Β’ ρόλου προτάθηκε και για τον «Νοέμβρη» του 2022.
© EPA/YOAN VALAT

Γεννημένη στη Λιλ του γαλλικού Βορρά, η Αναΐς Ντεμουστιέ ένιωσε από νωρίς την έλξη του χώρου της υποκριτικής και του θεάματος, αλλά δεν ήταν το μόνο μέλος της οικογένειάς της που αισθάνθηκε έτσι. Αδελφός της είναι ο Στεφάν Ντεμουστιέ, παραγωγός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και κατά καιρούς συνεργάτης της. Ο Ντεμουστιέ υπογράφει την παραγωγή της ταινίας «Οι έρωτες της Αναΐς», που ανήκει στις μεγαλύτερες επιτυχίες της αδελφής του, ενώ τη σκηνοθέτησε στο κοινωνικό-δικαστικό δράμα «Το κορίτσι με το βραχιόλι» (La fille au bracelet, 2019), στο οποίο η Ντεμουστιέ κρατά έναν δεύτερο ρόλο, μιας νεαρής, αποφασιστικής και εξαιρετικά αυστηρής δημόσιας κατηγόρου. «Αυτός και αν ήταν ένας διαφορετικός ρόλος» θυμάται χαμογελώντας η Ντεμουστιέ. «Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ τον εαυτό μου να φορά τη μαύρη τήβεννο του δικαστή και να έχω ύφος τόσο αυστηρό. Hθελα όμως να παίξω κάτι τόσο διαφορετικό γιατί δεν θέλω να αισθάνομαι ότι κουράζω τους ανθρώπους που με βλέπουν κάνοντας τα ίδια πράγματα. Εκνευρίζομαι όταν βλέπω κάποιους ηθοποιούς να παίζουν πάντα το ίδιο πράγμα σε πανομοιότυπες ταινίες. Και η ταινία του Στεφάν πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντική για αυτό που λέει» (στο «Κορίτσι με το βραχιόλι» παρακολουθούμε τη διαδικασία μιας δίκης με κατηγορούμενη μία έφηβη για τον φόνο της καλύτερής της φίλης).

Τρέλα και παιχνίδι

«Μου αρέσει να διασκεδάζω και να αντιμετωπίζω τη δουλειά μου και ως παιχνίδι» θα πει η Ντεμουστιέ στην ίδια συνάντηση, όταν η κουβέντα μας ξεφεύγει από τον «Νοέμβρη» και για λίγο περιστρέφεται γύρω από κάτι πολύ πιο ευχάριστο και σίγουρα πιο «τρελό». Γιατί δεν μπορείς αλλιώς να χαρακτηρίσεις την κωμωδία «Απίστευτο κι όμως αληθινό» (Incroyable mais vrai, 2022) του Κεντέν Ντιπιέ, που επίσης θα δούμε κάποια στιγμή στην Ελλάδα. Ο Ντιπιέ είναι ένας σκηνοθέτης που έχει καταφέρει να επιβληθεί με ένα εντελώς προσωπικό κινηματογραφικό ύφος, έξαλλο και παράδοξο, αστείο και, όπως η Ντεμουστιέ σημειώνει, «παιχνιδιάρικο. Αγαπώ πολύ την ταινία «Απίστευτο κι όμως αληθινό» διότι μιλά με πολύ ανάλαφρο τρόπο για πολύ σοβαρά θέματα της ζωής. Την ηλικία, το γήρας, τη σχέση των ζευγαριών, την κενότητα της ζωής. Oταν είσαι εντελώς τρελός όπως είναι ο Κεντέν Ντιπιέ και αποφασίσεις να μιλήσεις για πολύ σοβαρά θέματα, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να έχει ενδιαφέρον».

Το εύρημα στην ταινία «Απίστευτο κι όμως αληθινό» έχει όντως το χαρακτηριστικό της «ενδιαφέρουσας τρέλας»: μια μυστική καταπακτή σε ένα σπίτι οδηγεί στη… νέα νιότη! Αν αποφασίσεις να μπεις στην καταπακτή, βγαίνοντας θα δεις ότι έχεις γίνει νεότερος. Οπότε τι κάνεις; Δοκιμάζεις αυτή τη νέα ευκαιρία ή αφήνεις τον χρόνο να κυλήσει επάνω σου με φυσικό τρόπο; «Δεν θα έμπαινα ποτέ σε μια τέτοια τρύπα» λέει γελώντας η ηθοποιός, απαντώντας στην ερώτησή μου αν θα το έκανε η ίδια. «Είμαι πολύ υποχόνδριος τύπος και δεν έχω αρκετό θάρρος για να δοκιμάσω τέτοια πράγματα. Φοβάμαι ακόμα και στην ιδέα της εγχείρησης, της οποιασδήποτε εγχείρησης, γι’ αυτό και δεν θα κάνω ποτέ κάτι στο πρόσωπό μου. Προτιμώ να γεράσω κανονικά, να κοιτάζω μια λίμνη με έναν σκύλο δίπλα μου και μια ζακέτα στους ώμους μου. Oπως συμβαίνει με τον ήρωα που υποδύεται ο Αλέν Σαμπά στην ταινία. Είναι όμορφο να γερνάς κανονικά».

Σε μια άλλη συνεργασία της με τον Κεντέν Ντιπιέ, την επιστημονικής φαντασίας σουρεαλιστική κωμωδία με τίτλο «Fumer fait tousser» (2022), η Ντεμουστιέ υποδύεται μια σούπερ ηρωίδα, μέλος μιας επίλεκτης ομάδας σωτήρων του κόσμου, ονόματι… «Tabac Force». «Αυτοί οι ήρωες φορούν τη γελοιωδέστερη στολή του κόσμου (εφαρμοστές φόρμες και κολάν χρώματος μπλε και κίτρινου) και περιφέρονται από ‘δώ κι από ‘κεί σαν να παίζουν. Αλλά ποιος δεν έχει φανταστεί τον εαυτό του σούπερ ήρωα;» αναρωτιέται γελώντας η Ντεμουστιέ. «Ο Κεντέν σού δίνει αυτή την ευκαιρία, αλλά με τον πιο λοξό και «κουφό» τρόπο. Σαν ένα παιχνίδι. Αν λοιπόν αποφασίσεις να τον ακολουθήσεις σε αυτό το παιχνίδι, θα νιώσεις πραγματική ελευθερία, θα γίνεις και πάλι παιδί και, όπως ένα παιδί, δεν θα σκέφτεσαι καν όταν παίζεις».