Τα ευρήματα της συστηματικής εκπαιδευτικής έρευνας των τελευταίων ετών αποκαλύπτουν ότι η δεκαετία της κοινωνικο-οικονομικής κρίσης υπήρξε περίοδος εκπαιδευτικής δυσπραγίας.
Ιδιαίτερα στον τομέα των Προγραμμάτων Σπουδών (ΠΣ), αποτέλεσαν τον κανόνα η απουσία σαφούς παιδευτικού προσανατολισμού, ο ερασιτεχνισμός και οι αρρυθμίες. Αποσπασματικά, αυτοαναιρούμενα και γνωσιοκεντρικά Προγράμματα Σπουδών υπονόμευσαν το κύρος γνωστικών αντικειμένων και τη διάθεση των συντελεστών της διδασκαλίας για δημιουργική εργασία. Τροφοδότησαν την αδιαφορία για τις εξαγγελλόμενες, εκάστοτε, προγραμματικές κατευθύνσεις.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
