Σε πρόσφατο άρθρο στο «Βήμα» είχα αναφερθεί εκτεταμένα στην καμένη γη που αφήνουν πίσω τους οι στρατιωτικές επεμβάσεις σε τρίτες χώρες και τις αιτίες της ήττας τους. Η διαφθορά των κυβερνήσεων που εγκαθιστούν, η διασπάθιση του δημόσιου πλούτου σε στρατιωτική εκπαίδευση προσαρμοσμένη στα δυτικά πρότυπα, η αδυναμία των μυστικών υπηρεσιών να ενημερώσουν την πολιτική ηγεσία τους για την πραγματικότητα στο πεδίο κ.λπ. Η ήττα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν επιβεβαιώνει την επαναλαμβανόμενη αδυναμία πρόβλεψης εξόδου από την εμπλοκή και την τραγική εγκατάλειψη των συνεργατών τους.
Οι Ταλιμπάν, νικητές τόσο στον εικοσάχρονο πόλεμο με τους Αμερικανούς όσο και με τον δεκάχρονο με τους Ρώσους, εμφανίζονται διαλλακτικοί και, όπως τους χαρακτηρίζουν ξένοι ανταποκριτές, πιο ώριμοι. Δηλώνουν ότι δεν θα εφαρμόσουν τον νόμο της Σαρία και ότι επιθυμούν να ενταχθούν στο διεθνές σύστημα. Οι εκπρόσωποί τους προσφέρουν γενική αμνηστία, δεν εμπόδισαν τη μαζική φυγή προς όμορες χώρες και κυρίως προς το Πακιστάν και την Τουρκία. Οι γυναίκες αποτελούν την πλειονότητα των προσφύγων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
