Ο δημοσιογράφος Πάνος Αμυράς (Αθήνα, 1966), στο πρώτο του μυθιστόρημα Ο λιμός που τοποθετείται στην Αθήνα τη Κατοχής, τον Δεκέμβριο του 1941, με ήρωα τον υπαστυνόμο Νίκο Αγραφιώτη, αναφερόταν στον μεγάλο λιμό που ταλάνιζε την πόλη. Στο δεύτερο μυθιστόρημα με τον τίτλο Τα λύτρα, ο Αγραφιώτης προσπαθούσε να εξιχνιάσει την απαγωγή της εξάχρονης κόρης ενός γερμανού διπλωμάτη και του πεντάχρονου γιου της ελληνίδας υπηρέτριάς του. Στο τρίτο μυθιστόρημα, Το φιλί του Δεκέμβρη, ο απότακτος πλέον Αγραφιώτης δρα κατά τα Δεκεμβριανά του 1944. Αναλαμβάνει να εντοπίσει τον δικαστικό υπάλληλο που εξαφανίστηκε με έναν φάκελο ο οποίος περιείχε ονόματα δωσιλόγων. Εντολέας του είναι ο εισαγγελέας Δημήτρης Σπαθιώτης, άνθρωπος παντός καιρού που βρισκόταν συνεχώς στα κέντρα εξουσίας. Για να τον πείσει να αναλάβει την υπόθεση του λέει πως το όνομά του περιλαμβάνεται στον κατάλογο με τους δωσίλογους, οπότε αν πέσει στα χέρια των κομμουνιστών αυτοί θα τον σφάξουν «ως τομάρι της Ειδικής Ασφάλειας».
Η ιστορία αρχίζει στις 4 Δεκεμβρίου, την επομένη της μεγάλης σφαγής άοπλων αριστερών πολιτών που διαδήλωναν στην πλατεία Συντάγματος. Στα δικαστήρια της οδού Σανταρόζα δικάζεται ένας συνεργάτης των Γερμανών, ο οποίος στην απολογία του είχε αρνηθεί τις κατηγορίες, ισχυριζόμενος ότι αγωνιζόταν για να μην πάρει την εξουσία το ΚΚΕ. Οι δικαστές τον καταδικάζουν σε θάνατο, στους δρόμους ο λαός διαδηλώνει διαμαρτυρόμενος για τα αιματηρά γεγονότα της προηγούμενης μέρας, ενώ βρετανικά άρματα μάχης κινούνται απειλητικά, εν μέσω σποραδικών πυροβολισμών. «Το μίσος φούντωνε…», λέει ο ανώνυμος αφηγητής, «Ελληνες εναντίον Ελλήνων».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
