Μαθητές ακόμη, τυλίγαμε σε αλουμινόχαρτο δύο φέτες χωριάτικο ψωμί με πάριζα και κασέρι και τις τρώγαμε στο δεύτερο διάλειμμα για να μας κρατήσουν. Ως φοιτητές, ήταν το εύκολο μεσημεριανό που παίρναμε από κάποιο μαγαζί του κέντρου γεμίζοντάς το με ό,τι τραβούσε η όρεξή μας και ακόμα περισσότερα. Τώρα που μεγαλώσαμε, συνεχίζουμε να τρώμε σάντουιτς, πλέον όμως στην πιο σοφιστικέ εκδοχή τους. Είναι άλλωστε δείγμα της ενηλικίωσης και των ίδιων των καιρών. Αναζητάμε ποιοτικά υλικά, εμπνευσμένους συνδυασμούς, άριστα εκπαιδευμένα χέρια, γνώση και μεράκι – όλα αυτά δηλαδή που κάνουν ένα μαγαζί που πουλά κάτι τόσο τετριμμένο όσο ένα σάντουιτς να ξεχωρίζει.

Το σιγομαγειρεμένο brisket στη φοκάτσια του Carpus είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα gourmet street food. Φωτό: Χρήστος Καββούρης

Πόσο παριζάκι να φάμε πια; Από τότε που μπήκαν στην καθημερινότητά μας λέξεις όπως τα επεξεργασμένα κρέατα, τα τρανς λιπαρά, τα τεχνητά διογκωτικά και άλλα αρκούντως δυσοίωνα, η πάριζα ούτε ως ένοχη απόλαυση μπορεί πια να αντιμετωπιστεί. Και κάπως έτσι άρχισαν να τρυπώνουν στα μενού των σαντουιτσάδικων τα τυριά των μικρών παραγωγών, τα αλλαντικά εισαγωγής ή από ντόπιες οικογενειακές φάρμες, οι χειροποίητες ζύμες, τα φυσικά προζύμια, οι σπιτικές αλοιφές, τα βιολογικά λαχανικά κ.ο.κ. Πλέον, κατηφορίζοντας στο κέντρο ή σε κάποιες γαστρονομικά ψαγμένες γειτονιές της Αθήνας, οι επιλογές μας είναι όλο και περισσότερες.

Στη Focacceria Napul’e, στο Σύνταγμα, τα αλλαντικά φτάνουν από την Ιταλία και αραδιάζονται στον πάγκο, περιμένοντας τον πελάτη να διαλέξει τι θα πρωτοβάλει στο σάντουιτς. Φωτό: Χρήστος Καββούρης

Τα παραφορτωμένα σάντουιτς των φοιτητικών μας χρόνων δίνουν τη θέση τους σε φοκάτσιες και μπαγκέτες, σε προζυμένια καρβέλια και πολύσπορα μπριοσάκια ψημένα σε ξυλόφουρνους και γεμισμένα με λίγα, αλλά εκλεκτά υλικά. Υπάρχουν οι πιο light και υγιεινές εκδοχές, οι προτάσεις για τους vegans ή οι βουτυράτες γεύσεις που συνεχίζουν να τιμούν οι μερακλήδες. Σε κάθε περίπτωση, όλα ξεκινούν από το ψωμί: αυτό είναι που φτιάχνει το καλό σάντουιτς και για αυτό πρωτίστως δημιουργούνται ουρές έξω από τα μαγαζιά που δείχνουν να κατέχουν την τέχνη του. Ξεκινώντας από την Κυψέλη και περνώντας από το Κολωνάκι, τα Εξάρχεια, το Σύνταγμα και το Κουκάκι, τα πιο ξεχωριστά σαντουιτσάδικα της Αθήνας σού δίνουν μπουκιές υψηλής γαστρονομίας στο χέρι.

Marketta (Σύνταγμα)

Φωτό: Χρήστος Καββούρης

Σε αυτό το μαγαζάκι της οδού Λέκκα, η Έρικα Κρος σερβίρει σάντουιτς βγαλμένα μέσα από την ψυχή της. Όπως η χειροποίητη φοκάτσια, γεμισμένη με παναρισμένο κοτόπουλο, αντίβ και σπιτική μαγιονέζα με κάππαρη, που ζέστανε την καρδιά μας.

KORA (Κολωνάκι)

Φωτό: Χρήστος Καββούρης

Τα ψωμιά αυτού του new-age φούρνου ξεκουράζονται και φουσκώνουν για ώρες. Γι’ αυτό και είναι όλα τους τόσο απολαυστικά και αντάξια του κόσμου που συνωστίζεται στην Αναγνωστοπούλου για να προλάβει να προμηθευτεί κάποιο προτού εξαντληθεί. Επιλέξαμε μια φοκάτσια με μορταδέλα, μανούρι, ψητές ντομάτες, πέστο φιστικιού και χόρτα μεσκλάν και τη λατρέψαμε.

Po’boys Bbq (Ψυρρή)

Φωτό: Χρήστος Καββούρης

Εδώ τα σάντουιτς είναι κάτι άλλο, πέρα από τα συνηθισμένα. Μπέργκερ ή μακρόστενα ψωμιά που γεμίζονται με σιγοκαπνισμένο κρέας –το αμερικανοφερμένο, αλλά διάσημο πλέον και στα μέρη μας brisket– και διάφορα συνοδευτικά βγαλμένα από το δημιουργικό χάρισμα του Βασίλη Σπόρου, που ξέρει το BBQ από πρώτο χέρι.

The Black Salami (Εξάρχεια)

Φωτό: Χρήστος Καββούρης

Οι ουρές είναι καθημερινό φαινόμενο εδώ, κι όμως όλοι τις υπομένουν στωικά, χωρίς να διαμαρτύρονται καθόλου. Ανταμοιβή τους τα υπέροχα σάντουιτς αυτού του μικρού γωνιακού φούρνου των Εξαρχείων, που έχει επίσης εξαιρετικές πίτες, αλλά και επιλογές με μαγειρευτά φαγητά ανάμεσα σε ψωμί. Επιλέξαμε κάτι πιο «συμβατικό»: το ξακουστό UFO ψωμάκι γεμισμένο με μπέικον, τυριά, μαρούλι και ντομάτα.

Caprus (Κυψέλη)

Φωτό: Χρήστος Καββούρης

Με πολλή γνώση και εμπειρία στις κουζίνες και το καλό φαγητό, ο Μιχάλης Βραχλιώτης έφτιαξε το δικό του μαγαζί σε μια γωνιά της Κυψέλης για να σερβίρει σάντουιτς που μοιάζουν με κανονικά γεύματα, κλεισμένα μέσα σε μια τραγανή και ταυτόχρονα αφράτη φοκάτσια. Όπως αυτή που γεμίζεται με καπνιστό brisket ψημένο για 16 ώρες στους 80 βαθμούς, bbq sauce, σπανάκι, πίκλα λάχανο, αγγούρι τουρσί και άγρια μουστάρδα και είναι σκέτο ποίημα.

Nosh lobster & brioche (Κολωνάκι)

Φωτό: Χρήστος Καββούρης

Μπορεί να μετρά μόνο λίγους μήνες στη γαστρονομική σκηνή της πόλης, όμως έχει καταφέρει να κάνει must τα φανταστικά lobster rolls που προσφέρει. Ψωμί μπριος κορυφαίας ποιότητας και ένα ζουμερό ρολό αστακού με σος ολαντέζ και τσάιβ είναι οι λόγοι που μάς οδηγούν ξανά και ξανά στην οδό Καψάλη.

Guarantee (Κουκάκι)

Φωτό: Χρήστος Καββούρης

Το ιστορικό σαντουιτσάδικο διατηρεί εδώ και πάνω από 35 χρόνια τα ίδια υψηλά στάνταρ ποιότητας και την τεράστια ποικιλία υλικών που το έκαναν ξακουστό σε όλη την Αθήνα. Εδώ μια λευκή τσιαπάτα με κατσικίσιο γαλλικό τυρί, ροστ μπιφ, μανιτάρι ψητό και συνδυασμό πέστο σχοινόπρασου με πέστο πιπεριάς Φλωρίνης.

Focacceria Napul’e (Σύνταγμα)

Φωτό: Χρήστος Καββούρης

Η φοκάτσια του σεφ Fransesco Granata είναι βασικός λόγος για να επισκεφθείς το μικρό μαγαζί της οδού Πετράκη. Τη γεμίζεις με τυριά και αλλαντικά από την Ιταλία κι έχεις στα χέρια σου ένα θαύμα. Όπως η Rustica που μας πρόσφερε ο Πάολο Κοσμάς, με προσούτο κότο, μορταδέλα, μους μπουράτα, κρέμα ψητής πατάτας και λαχανικά.

everest

Το πιο κλασικό από τα σαντουιτσάδικα, μάς ταΐζει εδώ και χρόνια και βρίσκεται παντού. Πέρα από τα ψωμάκια που γεμίζεις με ό,τι θέλεις, υπάρχουν και οι έτοιμες προτάσεις. Η vegetarian μπαγκέτα χαρουπιού με φέτα, ντομάτα, πάστα πράσινης ελιάς, τσάτνεϊ κοκκινης πιπεριάς και ελαιόλαδο και η τσιαμπάτα με σουτζουκάκια, σάλτσα τομάτας pesto rosso, καπνιστό τυρί, πατάτες τηγανητές και μαγιονέζα είναι τα απόλυτα αγαπημένα μας.