Με δέκα νέες ταινίες της εβδομάδας συνεχίζεται το ξεφόρτωμα των τελευταίων ταινιών της χειμερινής σεζόν στις αίθουσες. Κάποιες παρουσιάζουν ενδιαφέρον αλλά η υπερβολική ποσότητα θα σημάνει αναπόφευκτα «κτύπημα» στα εισιτήρια, όπως ακριβώς συνέβη τον τελευταίο μήνα που η πτώση των εισιτηρίων είναι τραγική.
Βαθμολογία
5: εξαιρετική
4: πολύ καλή
3: καλή
2: ενδιαφέρουσα
1: μέτρια
0: απαράδεκτη
Ο ερασιτέχνης (The Amateur)
Παραγωγή: ΗΠΑ, 2025
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Χόουζ
Ηθοποιοί: Ράμι Μάλικ, Λόρενς Φίσμπερν κ.α.
Περιπέτεια εκδίκησης με κάποιο παρελθόν παρότι είναι αμφίβολο αν πολύς κόσμος θα θυμάται την πρώτη κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Ρόμπερτ Λίτελ, πίσω στην δεκαετία του 1980. Μια συμπαθητική περιπετειούλα με σκηνοθέτη τον Τσαρλς Τζαροτ και πρωταγωνιστή τον Τζον Σάβατζ στον ρολο του υπαλλήλου γραφείου της CIA ο οποίος αποφασίζει να εκδικηθεί την άδικη δολοφονία της γυναίκας του σκοτώνοντας ο ίδιος τους τρομοκράτες υπεύθυνους.
Ο εκσυγχρονισμός της ταινίας που προβάλλεται από σήμερα αντανακλάται σε μια και μόνο έννοια, εκείνη της τεχνολογίας. Όλα σήμερα μπορούν να γίνουν πολύ πιο εύκολα γιατί τα συστήματα παρακολούθησης είναι τόσο εξελιγμένα που άπαξ και είσαι υπεύθυνος σε ανάλογη υπηρεσία της CIA όπως συμβαίνει να είναι ο Ράμι Μάλικ (στον κεντρικό ρόλο του ερασιτέχνη εκδικητή), θα κινδυνεύσεις λίγο παραπάνω αλλά την άκρη θα την βρεις.
Η ταχύτητα με την οποία λειτουργεί ο ερασιτέχνης στο πεδίο δράσης αλλά άσος στα κομπιούτερ ήρωας του Μάλικ, τον βοηθά δίνοντάς του το προβάδισμα απέναντι στον εχθρό που δεν είναι μόνο οι τρομοκράτες αλλά και η ίδια η υπηρεσία του. Το πραγματικό ενδιαφέρον όμως με την την ταινία είναι ότι παρότι βυθισμένη σε έναν high tech κόσμο έχει μια ρετρό «κοψιά», κάτι που λείπει από τις σύγχρονες περιπέτειες αυτού του είδους και κάτι που της προσθέτει χαρακτήρα. Την παρακολουθείς ευχάριστα και εκτιμάς ότι δεν είναι σχεδόν καθόλου θορυβώδης όπως οι περισσότερες του είδους της.
Βαθμολογία: 3
Σε περισσότερες από 80 αίθουσες της Ελλάδας
Φαντάσματα από το παρελθόν (Les Fantomes)
Παραγωγή: Γαλλία/ Βέλγιο/ Αγγλία, 2024
Σκηνοθεσία: Τζόναθαν Μιλέτ
Ηθοποιοί: Ανταμ Μπέσα, Ταουφίκ Μπαρχόμ
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ταινία του Τζόναθαν Μιλέτ, ο οποίος χρησιμοποιεί ως «βιτρίνα» την «ίντριγκα» (που συναντάμε σε ταινίες που ανήκουν στον είδος της κατασκοπείας), προκειμένου, στην πραγματικότητα, να συνθέσει ένα οξύ, όσο και ήσυχο ψυχολογικό δράμα.
Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας της ταινίας, ο Χαμίντ (Ανταμ Μπέσα), νεαρός Σύρος καθηγητής λογοτεχνίας και μέλος ομάδας Σύρων εξόριστων οι οποίοι έχοντας βρει καταφύγιο στην Ευρώπη αναζητούν εγκληματίες πολέμου (όπως περίπου έκαναν οι Εβραίοι μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο αναζητώντας ναζιστές που είχαν ξεφύγει από τη δικαιοσύνη). Ο τελευταίος στόχος του Χαμίντ, ένας άντρας για τον οποίο θα πρέπει να εξακριβώσει αν είναι ή όχι εγκληματίας, αποτελεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο ο Μιλέτ κτίζει το στοιχείο που τον ενδιαφέρει.
Και αυτό είναι ο ίδιος ο χαρακτήρας του κυνηγού. Τα διλήμματα και οι αμφιβολίες του, οι ανησυχίες του, η σχέση με την μητέρα του, η σχέση με το «θήραμα» του (Ταουφίκ Μπαρχόμ – στην καλύτερη σκηνή της ταινίας – και κυρίως το γεγονός ότι είναι ένας άνθρωπος που έχει θυσιάσει την ζωή του για έναν σκοπό, αποτελούν τις ψηφίδες που δίνουν λάμψη σε αυτό το κάπως υποτονικό αλλά ποτέ αδιάφορο και πάντα ατμοσφαιρικό φιλμ που φέρει μια άκρως γοητευτική νέο νουάρ ατμόσφαιρα παρότι δεν έχει ούτε μια σκηνή σωματικής βίας.
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: ΕΛΛΗ – ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ – ΔΑΝΑΟΣ – ΝΑΝΑ – ΑΝΟΙΞΗ ART CINEMA κ.α.
Ασυνήθιστες φίλες (La prisonniere de Bordeaux)
Παραγωγή: Γαλλια, 2024
Σκηνοθεσία: Πατρίσια Μαζουί
Ηθοποιοί: Ιζαμπέλ Υπέρ, Χάφσια Χερζί κ.α.
Στην ταινία που προσφάτως «έφερε» την Ιζαμπέλ Υπέρ στην Ελλάδα (προβλήθηκε στο πλαίσιο του φεστιβάλ Γαλλόφωνου κινηματογράφου), η σπουδαία ηθοποιός και η Χάφσια Χερζί καλούνται να υποδυθούν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες γυναίκες και να δημιουργήσουν μεταξύ τους μια «κινηματογραφική σχέση» τόσο ισχυρή ώστε να σε κρατήσει μαζί της επί δύο περίπου ώρες. Η πρώτη είναι η Αλμα, βέρα Γαλλίδα, πλούσια, εισοδηματίας, ολίγον σνομπ. Η άλλη είναι η Μίνα, φτωχή, μετανάστρια, ολίγον πονηρή.
Τους συνδέει το γεγονός ότι οι σύντροφοί τους εκτίουν ποινές φυλάκισης για διαφορετικούς λόγους και όντως, η πρώτη τους συνάντηση θα γίνει στο επισκεπτήριο της φυλακής. Αργότερα η ταινία θα μεταφερθεί και θα εγκατασταθεί στο σπίτι της πλουσίας όπου η τελευταία θα φιλοξενήσει την Μίνα, χωρίς καν να ξέρει γιατί το κάνει. Στην ουσία πρόκειται για μια έπαυλη – φυλακή για την Αλμα που καλώντας την Μίνα νιώθεις ότι έτσι θα αποκτήσει την ελευθερία της. Όμως η ανθρώπινη φύση κρύβει πολλά μυστήρια και ποτέ δεν ξέρεις.
Το εγχείρημα της «ένωσης» δύο αντίθετων γυναικών σε μια ταινία κάθε άλλο παρά πρωτόγνωρο είναι – ας μην ξεχνάμε ότι η ίδια η Υπέρ έχει συμμετάσχει με επιτυχία στη δημιουργία κόσμων με «γυναίκες μεταξύ τους», όπως για παράδειγμα στην «Τελετή» του Κλοντ Σαμπρόλ (με την Σαντρίν Μπονέρ). Δεν χρειάζεται να πούμε για μια ακόμη φορά ότι η Υπέρ είναι το απόλυτο ερμηνευτικό εργαλείο του κινηματογράφου – ηθοποιός ικανή να δώσει τόνο ακόμα και σε κάτι που κάποια στιγμή κινδυνεύει να βαλτώσει όπως συμβαίνει εδώ. Ωστόσο, παρά τις κοινωνικοπολιτικές διαθέσεις και τις καλές ερμηνείες της η ταινία «Ασυνήθιστες φίλες» δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο, χωρίς ωστόσο να είναι κάτι το συνηθισμένο.
Βαθμολογία: 2 1/2
ΑΘΗΝΑ: ΑΣΤΟΡ – ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ – NEWMAN CINEMA – ΝΙΡΒΑΝΑ κ.α.
Πριν το τέλος (Sterben)
Παραγωγή: Γερμανία, 2024
Σκηνοθεσία: Ματίας Γκλάσνερ
Ηθοποιοί: Χανς Ούβε Μπάουερ, Κορίνα Χάρφουκ, Λαρς Έιντινγκερ κ.α.
Ο ελληνικός τίτλος που δόθηκε για την γερμανική ταινία «Πριν το τέλος» είναι πέρα για πέρα σωστός αλλά και σχετικά πιο ήπιος από τον πρωτότυπο που σημαίνει πεθαίνοντας. Το στοίχημα του σκηνοθέτη Ματίας Γκλάσνερ είναι να μπορέσει να κρατήσει τον θεατή στο κάθισμα του επί τρεις ώρες περιγράφοντας την μια δυσάρεστη κατάσταση μετά την άλλη – κάπως σαν το «Biutiful» του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου αλλά χωρίς έναν γοητευτικό Χαβιέρ Μπαρδέμ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Εδώ μιλάμε για πραγματικό μαρτύριο.
Ηλικιωμένος πατέρας (Χανς Ούβε Μπάουερ) με άνοια λίγο πριν τον θάνατο. Ηλικιωμένη μητέρα (Κορίνα Χάρφουκ) πάσχουσα από καρκίνο, επίσης λίγο πριν το θάνατο. Μεσήλικος γιός διευθυντής ορχήστρας (Λαρς Έιντινγκερ) με σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας με τον κόσμο και έναν φίλο μουσικό (Ρόμπερτ Γκβίσντεκ) που θέλει να αυτοκτονήσει. Κόρη αλκοολική (Λίλιθ Στάνγκενμπεργκ) που ξερνάει στους πελάτες του οδοντιατρείου όπου δουλεύει αλλά και στην συναυλία που δίνει ο αδελφός της. Ότι πιο δυσάρεστο, ότι πιο αγχωτικό, ότι πιο θλιβερό και ότι πιο «μακριά από μας» μπορείτε να σκεφτείτε, η ταινία αυτή το έχει.
Σε ορισμένα σημεία, κυριολεκτικά αναρωτιέσαι για ποιο λόγο να ταλαιπωρείσαι παρακολουθώντας αυτό το βάσανο; Ωστόσο, η ταινία είναι τόσο προσεχτικά σκηνοθετημένη και ισορροπημένα μοιρασμένη σε κεφάλαια (ανάλογα με τον χαρακτήρα) που τελικά σου δίνει το κίνητρο να την παρακολουθήσεις, έστω από απλή περιέργεια και σίγουρα χωρίς να σε νοιάζει ιδιαίτερα η ιστορία, αφού μπροστά σ’ αυτόν τον οδυρμό, τι σημασία έχει;
Βαθμολογία: 2 1/2
ΑΘΗΝΑ: CINOBO ΟΠΕΡΑ – ΓΑΛΑΞΙΑΣ – ΣΙΝΕ ΒΑΡΚΙΖΑ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ – ΒΑΚΟΥΡΑ
Πανίδα
Παραγωγή: Ελλάδα, 2024
Σκηνοθεσία: Στρατούλα Θεοδωράτου
Ηθοποιοί: Έλενα Μαυρίδου, Αντώνης Μυριαγκός, Γιώργος Μωρόγιαννης, Ηλέκτρα Νικολούζου
Ανοια θα βρούμε και στην ελληνική ταινία, μόνο που εκεί το ενδιαφέρον εξαντλείται με το καλημέρα και μέσα σε μια ιστορία που επιδιώκει να πει τα πάντα και δεν πείθει πουθενά. Η φαντασία της σκηνοθέτριας και σεναριογράφου είναι τόσο ανεξέλεγκτη που σε ορισμένες στιγμές έχεις την εντύπωση ότι παρακολουθείς 50 επεισόδια μιας σαπουνόπερας, στριμωγμένα μέσα σε ένα σπίτι, με τέσσερα πρόσωπα (Έλενα Μαυρίδου, Αντώνης Μυριαγκός, Γιώργος Μωρόγιαννης, Ηλέκτρα Νικολούζου) και ευτυχώς μόνο σε 90 λεπτά. Πολεμικοί φωτορεπόρτερ, αρχιτέκτονες μπλεγμένοι σε οικονομικά και άλλα σκάνδαλα, οικολογικές καταστροφές, συζυγικές απιστίες, ιδεολογικές συγκρούσεις, πατριαρχία, γυναικεία επανάσταση, πόρτες που δεν ανοίγουν, πόρτες που δεν κλείνουν • αν ο Νίκος Φώσκολος βρισκόταν ακόμα κοντά μας, σίγουρα θα ζήλευε.
Βαθμολογία: 1
ΑΘΗΝΑ: CINOBO ΟΠΕΡΑ
ΔΥΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Σμιλεμένες ψυχές (Ελλάδα, 2025). Ο Σταύρος Ψυλλάκης (Αλλος δρόμος δεν υπήρχε), ένας από τους πιο σημαντικούς εν ενεργεία Έλληνες σκηνοθέτες ταινιών τεκμηρίωσης αποτίει φόρο τιμής στον Ζουλιέν Γκριβέλ, έναν ήρωα της καθημερινότητας που όπως όλοι οι ήρωες της καθημερινότητας δεν ενοχλούνται από το γεγονός ότι είναι «καταδικασμένοι» στην ανωνυμία. Ελάχιστοι ίσως ξέρουν ότι στη δεκαετία του 1970, ο Γκριβέλ, Ελβετός οδοντίατρος, αποφάσισε να εγκαταλείψει την ασφάλεια και τακτοποιημένη ζωή του στην πατρίδα του και ν’ αφιερώσει το είναι του στην Ελλάδα ρισκάροντας την ίδια την υγεία του, ταγμένος στην φροντίδα και θεραπεία λεπρών ανθρώπων με οδοντιατρικά προβλήματα στο νοσοκομείο της Αγίας Βαρβάρας.. Ποτέ δεν επιδίωξε την λάμψη, ποτέ δεν θέλησε να αποδείξει κάτι • έκανε ότι έκανε, απλώς επειδή το ένιωθε. Και ο Ψυλλάκης, πλάθοντας το πορτρέτο αυτού του ευγενούς ανθρώπου αφήνει γενναιόδωρα μια πολύτιμη κληρονομιά στις μετέπειτα γενιές.
Βαθμολογία: 3 1/2
ΑΘΗΝΑ: ΔΑΝΑΟΣ
«ΕΜΕΙΣ» – Μία ταινία για τον Bloody Hawk (Ελλάδα, 2025). «Ελα bro»… Φιλιά, αγκαλιές, πολύ τραγούδι, χαλαρότητα, πίεση, performance με πυρετό αλλά και μια βαθιά πίκρα προερχόμενη από μια τραγωδία που έπαιξε ρόλο στην ωρίμανση και μουσική εξέλιξη του Νικόλα Κίτσου, παιδιού – φαινομένου της ελληνικής ραπ γνωστού ως Bloody Hawk, δίνουν τον τόνο της ταινίας τεκμηρίωσης των Στέλιου Κοτιώνη και Ορέστη Πλακιά. Το από που o Κίτσος ξεκίνησε, που πήγε σχολείο και πως σιγά -σιγά κατάφερε να γίνει ο Bloody Hawk front man των «Εμείς» και είδωλο των πιτσιρικάδων, είναι όλα μέσα στην ταινία και μάλιστα με αρμονία. Παρότι όμως το «Εμείς» αποκτά μια κοινωνική διάσταση πέρα από τον συγκεκριμένο μουσικό προσανατολισμό του, δεν παύει να είναι ένα ντοκιμαντέρ απευθυνόμενο, κυρίως, σε φαν. Εξάλλου τα γυρίσματα έγιναν κατά την διάρκεια μιας καλοκαιρινής περιοδείας, από την Αθήνα ως την γενέτειρα του Κίτσου, την Ξάνθη.
Βαθμολογία: 2
ΑΘΗΝΑ: ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – ΟΛΑ ΤΑ OPTIONS – CINOBO OPERA – ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΑΕΕΛΩ – ΦΟΙΦΟΣ – ΝΑΝΑ ΕΛΙΖΕ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – CINEMAONE –
ΒΑΚΟΥΡΑ – ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΕΥΟΣΜΟΣ κ.α.
ΜΙΑ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ
Ντελικατέσεν (Delicatessen, Γαλλία, 1991). Κάπου στο μέλλον,σε μιά πόλη που δεν διευκρινίζεται ποτέ, πολλά παράξενα συμβαίνουν και ένα απ’ αυτά είναι ο …κανιβαλισμός! Αριστη μαύρη κωμωδία του σκηνοθετικού διδύμου Ζαν Πιέρ Ζενέ – Μαρκ Καρό, γυρισμένη με την αισθητική ενός μακάβριου καρτούν. Εχει τρέλα, αναρχία, θυμό και όταν πραγματικά το θέλει, εξαίσιο χιούμορ. Οι χαρακτήρες της θυμίζουν όντα από άλλο πλανήτη. Καλοί και κακοί είναι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος, ενώ η σάτιρα, έχει στόχο την αποξένωση του σημερινού ανθρώπου και την έλλειψη επικοινωνίας που μας έχει σημαδέψει. Παίζουν: Ντομινίκ Πινόν, Μαρί Λουίζ Ντουνιάκ, Ζαν Κλοντ Ντρεϊφούς.
Βαθμολογία: 4
ΑΘΗΝΑ: ΔΙΑΝΑ
ΤΡΙΑ KINOYMENA ΣΧΕΔΙΑ
«Τα αλεπουδάκια» (Kina & Yuk Kina et Yuk, renards de la banquise, Γαλλία/ Καναδάς/ Ιταλία, 2024) του Γκιγιόμ Μαϊντατσέφσκι. Η ταινία ακολουθεί δύο αλεπούδες, την Κίνα και τον Γιουκ, που ετοιμάζονται να γίνουν γονείς για πρώτη φορά. Όμως σε μια εποχή που η υπερθέρμανση του πλανήτη αλλάζει τους κανόνες για όλους, η φύση έχει άλλα σχέδια.
ΑΘΗΝΑ: VILLAGE ΡENTΗ – OPTIONS IΛION – ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ – WEST CITY κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE COSMOS – OPTIONS MAKEΔONIA κ.α
«Ο γύρος του κόσμου του μικρού Γκρίζλι» (Bolshoe puteshestvie. Vokrug sveta Big Trip: Race Around the World, Ρωσία, 2024) του Βασίλι Ροβένσκι. Όταν ένας πελαργός κάνει λάθος στην παράδοση ενός μωρού, ένας αρκούδος και η παρέ του δίνουν τη λύση.
ΑΘΗΝΑ: ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – ΝΙΡΒΑΝΑ – ΓΑΛΑΞΙΑΣ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΕΥΟΣΜΟΣ κ.α.
«Καγιάρα: Ηρωίδα των Ινκας» (Kayra, Περού/Ισπανία, 2025) των Σεζάρ Ζελάδα, Ντιρκ Χάμπελ. Σε μια αυτοκρατορία όπου μόνο οι άντρες μπορούν να γίνουν τσάσκι – οι αγγελιοφόροι των Ίνκας – η νεαρή Καγιάρα τολμά να αψηφήσει τους κανόνες και να διεκδικήσει τη θέση της.
ΑΘΗΝΑ: ΓΑΛΑΞΙΑΣ – VILLAGE MALL – ΑΕΛΛΩ – ΣΠΟΡΤΙΓΚ – ΑΝΟΙΞΗ ART CINEMA – ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ – ΦΟΙΒΟΣ – ΟΝΕΙΡΟ ΡΕΝΤΗ κ.α.