Με εντελώς διαφορετικό τρόπο και με μακροχρόνιο ορίζοντα προβληματισμού για τις παρενέργειες στην Ελλάδα, τίθεται πλέον το μεταναστευτικό, λόγω της πολεμικής κρίσης στη Μέση Ανατολή.

Η αύξηση των ροών κατά την πρόσφατη περίοδο, αυτή τη φορά με προέλευση κυρίως την Αίγυπτο και τη Λιβύη, διαμορφώνουν μία γεωπολιτική παράμετρο, η οποία προβληματίζει με ιδιαίτερο τρόπο την ελληνική κυβέρνηση.

Αυτός είναι ο προφανής λόγος ανησυχίας για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος και ως άμεσα ενδιαφερόμενος μεταβαίνει την Κυριακή στην Αίγυπτο, συμμετέχοντας στην αντιπροσωπεία υπό την πρόεδρο της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, την Πρωθυπουργό της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι και τον πρωθυπουργό του Βελγίου Αλεξάντερ Ντε Κρο, ο οποίος ασκεί την ευρωπαϊκή προεδρία. Σημειώνεται, ότι η κυρία Μελόνι είναι εξίσου ενδιαφερόμενη για την έξαρση των μεταναστευτικών ροών. Επισήμως, αναφέρεται ότι σκοπός της επίσκεψης είναι η συμφωνία για παροχή οικονομικής ενίσχυσης ύψους 7,5 δισ. ευρώ στην κυβέρνηση του Καιρού, ακριβώς για τους σκοπούς διαχείρισης και αντιμετώπισης της κρίσης.

Με τον τρόπο αυτό τίθεται εμφατικά με νέα δεδομένα το πρόβλημα για την Ευρώπη, ειδικώς εν όψει ευρωεκλογών και με την άνοδο της ακροδεξιάς να δεσπόζει στο πολιτικό φόντο.

Η ελληνική κυβέρνηση αναζητεί ισορροπίες

Παράλληλα, οι εξελίξεις στην Αίγυπτο και η αιωρούμενη εκκρεμότητα για την τύχη των Παλαιστίνιων από τη λωρίδα της Γάζας, όσο συνεχίζεται η πολεμική εμπλοκή με το Ισραήλ, διαμορφώνουν ένα πεδίο έντονης αβεβαιότητας για τις εξελίξεις και τις δυνατότητες αποτροπής μίας γενικευμένης κρίσης, με αιχμή τις μετακινήσεις πληθυσμών προς την Ευρώπη.

Η ελληνική κυβέρνηση αναζητεί ισορροπίες και δυνατότητες χάραξης κοινών γραμμών ευρωπαϊκής πολιτικής, παραμένει όμως μία από τις πλέον εκτεθειμένες ζώνες στην έξαρση του προβλήματος.

Πέραν αυτών, ο Πρωθυπουργός αναμένεται να έχει και κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον πρόεδρο Σίσι, καθώς υπάρχουν πολλά και σημαντικά διμερή θέματα σε εκκρεμότητα.

Μεταξύ αυτών η ηλεκτρική διασύνδεση μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας, η αναβάθμιση των σχέσεων Αιγύπτου – Τουρκίας αλλά και οι παράμετροι ελληνικού ενδιαφέροντος ως προς το ρόλο της Αιγύπτου στην διαφύλαξη της σταθερότητας ή, ορθότερα, στην αποφυγή μίας γενικότερης αποσταθεροποίησης στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.