Στο πένθος από εχθές βυθίστηκε η χώρα μετά τον τραγικό θάνατο των δύο πιλότων του Canadair που κατέπεσε στην περιοχή Πλατανιστός Καρύστου κατά τη διάρκεια κατάσβεσης πυρκαγιάς.

Πρόκειται για τον κυβερνήτηΣμηναγό (Ι) Χρήστο Μουλά, 34 ετών και τον συγκυβερνήτηΑνθυποσμηναγό (Ι) Περικλή Στεφανίδη, 27 ετών οι οποίοι έδωσαν με αυταπάρνηση τη μάχη με τις φλόγες και έχασαν τη ζωή τους στο καθήκον.

Ποιοι ήταν οι δύο πιλότοι

Ο 27χρονος, Περικλής Στεφανίδης, με καταγωγή από την Θεσσαλονίκη, πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας και από μικρός είχε όνειρο να σκίζει τους αιθέρες με το αεροπλάνο του. Λάτρευε τα ταξίδια και αποφάσισε να υπηρετήσει την Πυροσβεστική Αεροπορία. Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και το Λύκειο στην Ξηροκρήνη και εν συνεχεία πέρασε στη Σχολή Ικάρων. Μετά την αποφοίτηση του υπηρέτησε στα πυροσβεστικά αεροσκάφη. Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το τελευταίο του ταξίδι θα είχε μια τόσο τραγική κατάληξη…

Στο προφίλ του στο Facebook ο Περικλής ανέβαζε συχνά φωτογραφίες από ταξίδια με τους φίλους του, ενώ δεν λείπουν και οι εικόνες με αεροπλάνα.

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ

Ησουν το καλύτερο παιδί και τώρα έγινες αθάνατος

Συγκινεί φίλη του 27χρονου ανθυποσμηναγού. Όπως γράφει στην ανάρτησή της στο Facebook, ο Περικλής Στεφανίδης της είχε πει ότι «εγώ από μικρός Ίκαρος ήθελα να γίνω». Στην τελευταία τους συνάντηση, ο αδικοχαμένος ανθυποσμηναγός είχε απαντήσει «με καμάρι» με τη φράση «σβήνω φωτιές» στο ερώτημα πώς πάνε οι πτήσεις.

«Ήσουν το καλύτερο παιδί. Και τώρα έγινες ΑΘΑΝΑΤΟΣ. Κρίμα τα νιάτα σου αγόρι μου. Και τα δικά σου και του κυβερνήτη σου. Αντίο Περικλή μου» καταλήγει στην ανάρτησή της η φίλη του 27χρονου ανθυποσμηναγού.

Σε γνώρισα μόλις είχες πρωτομπει στην Ικάρων.Είχες περάσει με την 2η.
Μπορούσες να μπεις σε όποια σχολή ήθελες σου είπα. Γιατί ξαναδωσες?
Εγώ από μικρός Ίκαρος ήθελα να γίνω, μου απάντησες.
Για το πρώτο σας σπίτι με τον Άγγελο και τον Θοδωρή, σας πήγα όλους μαζί να αγοράσετε τα έπιπλα σας.

*Ο 34χρονος, Χρήστος Μούλας, είχε πάθος με τα αεροσκάφη και τα ταξίδια και συχνά ανέβαζε φωτογραφίες από τις πτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο άτυχος 34χρονος είχε περάσει τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στα Χανιά και πιο συγκεκριμένα στον Αποκόρωνα από όπου έφυγε για τη Σχολή Ικάρων. Μετά την Ικάρων επέλεξε όχι πτήσεις με μαχητικά αλλά με πυροσβεστικά οχήματα.

Οι πληροφορίες λένε ότι η σύντροφός του, παντρεμένος με επίσης απόφοιτη της Ικάρων, είναι ήδη έγκυος περίπου 3,5 μηνών όμως αυτή τη χαρά ο ίδιος δεν θα μπορέσει να τη ζήσει. O 34χρονος Χρήστος Μουλάς είχε υπηρετήσει και στην 115 Πτέρυγα Μάχης στα Χανιά.

«Τόσο μικρός αλλά πρόλαβες με το μυαλό σου και τη σπιρτάδα σου να αφήσεις ανεξίτηλο το σημάδι σου»

Συγκινεί το αντίο του ξαδέρφου του, Γιώργου Κορνελάκη. «Τόσο μικρός αλλά πρόλαβες με το μυαλό σου, την καλοσύνη σου, την σπιρτάδα σου να αφήσεις ανεξίτηλο το σημάδι σου, όλοι μας έχουμε τεράστια ανάγκη τέτοιας ανθρωπιάς και τέτοιας ενέργειας στις ζωές μας!!! Ξάδερφε Xristos Moulas θα σε θυμάμαι πάντα!!! Ήρωας που έπεσε στο καθήκον για την πατρίδα!!! Σ αγαπώ !!!!» έγραψε σε ανάρτησή του ο ξάδερφος του Χρήστου Μουλά.

Συντετριμμένος είναι και ο αντιδήμαρχος Χανίων Γιάννης Γιαννακάκης, που ήταν συμμαθητής του αδικοχαμένου πιλότου του Καναντέρ.

«Χρήστο, κάθε φορά που έβλεπα πυροσβεστικά αεροπλάνα σε σκεφτόμουν. Θαύμαζα το θάρρος και τις ικανότητές σου να πολεμάς τον πύρινο εχθρό τόσα χρόνια. Κάθε συζήτηση με τη Μάγδα ή τους γονείς σας με γύριζε σε εκείνο το καλόκαρδο παιδί που γνώριζα στο σχολείο. Δεν τολμώ να φανταστώ πόσες ζωές έσωσες, πόσα σπίτια γλίτωσες, πόσες εστίες έσβησες όσα χρόνια πετούσες. Το μόνο όμως που δεν θα μπορούσες να σβήσεις είναι η ανάμνηση του πηγαίου σου χαμόγελου από όσους συναντήθηκαν μαζί σου. Από όσους σε συναντήσαμε σε αυτή τη σύντομη διαδρομή. Μια διαδρομή που για σένα ήταν μια σταθερή πορεία προς το φως. Καλό ταξίδι, Χρήστο».

«Εδώ στον Ψηλορείτη, η λέξη “Αθάνατοι” δεν σβήνει ποτέ»

Τη βαθιά τους θλίψη εκφράζουν και η δημοτική αρχή και ο δήμαρχος Ανωγείων και πρόεδρος της Ένωσης Ορεινών Δήμων Ελλάδας Σωκράτης Κεφαλογιάννης, για τον τραγικό θάνατο των δύο πιλότων, Χρήστου Μουλά, 34 ετών και Περικλή Στεφανίδη, 27 ετών.

«Μαζί με ολόκληρη τη χώρα, την οικογένεια της Πολεμικής μας Αεροπορίας, τις οικογένειες των ηρώων μας, τα Ανώγεια πενθούν. Οι δύο πιλότοι μας, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις φλόγες, έπραξαν σθεναρά το καθήκον τους, με αυτοθυσία, θέλοντας να προστατέψουν την Κάρυστο, τη φύση και τους συνανθρώπους μας από τη μανία της φωτιάς. Στερήθηκαν τη ζωή τους ανταποκρινόμενοι στον όρκο τους, στο καθήκον και την αποστολή που τους ανατέθηκε. Δικό μας χρέος είναι να διατηρήσουμε τη μνήμη τους, να διδάξουμε στα παιδιά μας και να αφήσουμε ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές, την αγάπη για την πατρίδα, το σεβασμό στο καθήκον, την αξία της θυσίας όταν η πατρίδα μας καλεί να την υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο. Όλοι εμείς εδώ στο δήμο Ανωγείων, εκφράζουμε από τα βάθη της καρδιάς μας στις οικογένειες των πεσόντων ηρώων μας το σεβασμό μας, τα ειλικρινή και θερμά μας συλλυπητήρια γνωρίζοντας τους παράλληλα πως εδώ στον Ψηλορείτη η λέξη ΑΘΑΝΑΤΟΙ δεν σβύνει ποτέ. Αθάνατος με τιμή ο Σμηναγός Χρήστος Μουλάς. Αθάνατος με τιμή ο Ανθυποσμηναγός, Περικλής Στεφανίδης».

Οι 17 πιλότοι των Καναντέρ που έφυγαν ως ήρωες

Από τότε που άρχισαν να επιχειρούν τα Καναντέρ, έως και σήμερα, με το τραγικό δυστύχημα της Καρύστου, 17 ηρωικοί πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας έχασαν την ζωή τους, προσπαθώντας οι ίδιοι να σώσουν ζωές και περιουσίες, είτε με τα CL 215, είτε με τα CL 415 Καναντέρ είτε με τα Grumman, όπως αναφέρει ο ΒΗΜΑτοδότης.

Είναι οι πραγματικοί μαχητές της φωτιάς οι πιλότοι των Καναντέρ. Όταν κάποια στιγμή τους ρωτήσεις πόσο κινδυνεύουν κάθε φορά που κάνουν ρίψεις νερού σου απαντούν: «Κασκαντέρ δεν είμαστε σίγουρα. Είμαστε επαγγελματίες, προετοιμασμένοι για όλα. Δυστυχώς η αποστολή έχει κάποιους κινδύνους που δεν μπορούμε να τους προβλέψουμε. Οι κυριότερες φάσεις είναι η υδροληψία και η ρίψη στις οποίες έχουμε χαμηλές ταχύτητες και το κλίμα είναι αρκετά δυναμικό. Ειδικά σε μια φωτιά, υπάρχει το μικροκλίμα. Μπορεί να έχει αντίθετους ανέμους, να δώσει περίεργες κλίσεις. Γι αυτό προσπαθούμε να είμαστε όσο πιο καλά προετοιμασμένοι γίνεται», περιγράφουν πάντα με ψύχραιμο βλέμμα οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας.

«Πολύ μεγάλο το τίμημα της αυτοθυσίας», όπως ειπώθηκε στη Βουλή. Αυτό το μπλε και κόκκινο έμβλημα που υπερηφάνως έχουν στη στολή τους, συμβολίζει, λένε οι πιλότοι την μάχη μεταξύ καλού και κακού ενώ παράλληλα δεσπόζει η επικράτηση του νερού (μπλε αετός) ενάντια στις καταστροφικές τάσεις της φωτιάς (κόκκινος δράκος).

Μπορεί να έχουν συντηρηθεί καλά, σύμφωνα με τις προδιαγραφές τα Καναντέρ, αλλά δεν παύουν να είναι παλιά. Είναι τα περισσότερα CN 215 (σαν αυτό που έπεσε) ηλικίας 48 ετών. Οι μηχανικοί της Πολεμικής Αεροπορίας τα συντηρούν με νύχια και με δόντια, ξέρουν πόσο πολύτιμα είναι στην κατάσβεση των πυρκαγιών. Ίσως χωρίς αυτά οι πυρκαγιές να αργούσαν να σβήσουν και να χάνονταν ζωές, περιουσίες, ζωντανά..

Το χρονικό της συντριβής του Canadair

To μοιραίο Canadair τύπου CL-215 με πλήρωμα δύο ατόμων, είχε απογειωθεί από την Αγχίαλο. Το αεροπλάνο συνετρίβη κατά τη διάρκεια της κατάσβεσης της φωτιάς στην Κάρυστο όταν λόγω πρόσκρουσης σε δέντρο, έχασε τον ένα πλωτήρα.

Όπως φαίνεται από το σχετικό βίντεο, το Canadair επιχειρούσε σε χαμηλό ύψος, με αποτέλεσμα στην τελευταία ρίψη νερού που έκανε, να χτυπήσει σε ένα δέντρο, πιθανώς πουρνάρι και να αποκολληθεί ο πλωτήρας στα δεξιά.

Στη συνέχεια έκανε έναν σύντομο ελιγμό στον αέρα και καρφώθηκε στο έδαφος, ενώ ακολούθησε μια ισχυρή έκρηξη.

Το καναντέρ είχε διμελές πλήρωμα, όχι όμως και καθίσματα που εκτοξεύονται σε περίπτωση κινδύνου.

Ο τύπος του καναντέρ

Το Canadair που κατέπεσε στην Κάρυσtο ήταν CL-215. Κύρια αποστολή του είναι η αεροπυρόσβεση, ταυτόχρονα όμως χρησιμοποιείται και σε αποστολές έρευνας και διάσωσης.

Έχει τη δυνατότητα λήψης 5000 λίτρων νερού σε δώδεκα δευτερόλεπτα. Φέρει δίχρωμη παραλλαγή με κίτρινο και κόκκινο χρώμα.

Τα CL-215 έχουν δυνατότητα προσθαλάσσωσης σε λίμνες ή θάλασσα με σκοπό την πλήρωση των δεξαμενών τους με νερό. Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί επιβραδυντικό υγρό.

Μια σχετικά άγνωστη πτυχή του επιχειρησιακού έργου του αεροσκάφους είναι η έρευνα και η διάσωση. Μπορεί να προσθαλασσωθεί και να περισυλλέξει ναυαγούς με τη βοήθεια λέμβου που μεταφέρεται στην άτρακτο. Μέχρι την εμφάνιση του ελικοπτέρου αυτός ήταν άλλωστε ο μόνος τρόπος διάσωσης από αέρος, αποστολή που αναλάμβαναν στο παρελθόν οι αεράκατοι.