Ο πλανήτης – νάνος Δήμητρα, που για πολύ καιρό οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι ήταν ένας άγονος διαστημικός βράχος, έχει τελικά έναν ολόκληρο θαλάσσιο ωκεανό κάτω από την επιφάνειά του.

Η Δήμητρα είναι ο μικρότερος πλανήτης νάνος του ηλιακού μας συστήματος και το μεγαλύτερο σώμα στην Κύρια Ζώνη των Αστεροειδών ανάμεσα στους πλανήτες Άρη και Δία, ενώ έχει δικιά τoυ βαρύτητα.

Τα χαρακτηριστικά της και οι συνθήκες που επικρατούν σε αυτήν επέτρεψαν στο διαστημόπλοιο  Nasa Dawn να «τραβήξει» υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες της επιφάνειάς της.

Έτσι, όπως αναφέρει ο Guardian, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων από τις Ηνωμένες  Πολιτείες και τηνΕυρώπη ανέλυσε φωτογραφίες που «τραβήχτηκαν» από απόσταση 35 χιλιομέτρων από τον αστεροειδή.

Η επιστημονική ομάδα εστίασε στον ηλικίας 20 εκατομμυρίων μεγάλο κρατήρα Occator και κατέληξε ότι κάτω από την επιφάνειά του υπάρχει ένα «εκτεταμένο απόθεμα» αλμυρού νερού.

Μια σειρά από επιστημονικές έρευνες που δημοσιεύθηκαν στις επιστημονικές εκδόσεις, Nature Astronomy, Nature Geoscience και Nature Communications δίνουν περαιτέρω στοιχεία για τον πλανήτη νάνο που ανακαλύφθηκε από τον ιταλό αστρονόμο και πρώτο διευθυντή του Αστεροσκοπείου του Παλέρμο στη Σικελία, Τζουζέπε Πιάτσι.

Με τη χρήση υπέρυθρων εικόνων, μια επιστημονική ομάδα ανακάλυψε την παρουσία ποσότητας υδροαλίτη, κοινό συστατικό στον θαλάσσιο πάγο, το οποίο όμως, ως τώρα, δεν είχε ανακαλυφθεί ποτέ σε σημείο εκτός του πλανήτη μας.

Η Μαρία Κριστίνα Nτε Σάνκτις, από Εθνικό Ινστιτούτο Αστροφυσικής στη Ρώμη δήλωσε πως ο υδροαλίτης είναι ένα σαφές σημάδι ότι η Δήμητρα είχε κάποτε θάλασσα.

Μπορούμε πλέον τα πούμε ότι η Δήμητρα είναι ένα είδος ωκεάνιου κόσμου, όπως και κάποια από τα φεγγάρια του Κρόνου και του Δία».

Σύμφωνα με την ομάδα τα αποθέματα άλατος μοιάζουν να έχουν σχηματιστεί τα τελευταία 2 εκατομμύρια χρόνια, δηλαδή, για τα δεδομένα του συμπαντικού χρόνου, μόλις χθες. Αυτό σημαίνει ότι το αλάτι μπορεί να «ανεβαίνει» από το εσωτερικό του πλανήτη, γεγονός που, σύμφωνα με την Ντε Σάνκτις, μπορεί να έχει σοβαρότατες επιπτώσεις σε μελλοντικές μελέτες.

«Το υλικό αυτό που βρέθηκε στη Δήμητρα είναι εξαιρετικά σημαντικό για την αστροβιολογία. Γνωρίζουμε ότι αυτά τα ορυκτά είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη ζωής».