Η πρωταγωνίστρια του Μικελάντζελο Αντονιόνι στο «Χρονικό ενός έρωτα» και στη «Κυρία χωρίς καμέλιες», έφυγε από την ζωή σε ηλικία 89 ετών.

 

Με την πανδημία του κορονοϊού να πρωτοστατεί στα ΜΜΕ, ειδήσεις όπως ο θάνατος της μεγάλης ιταλίδας ηθοποιού Λουτσία Μποζέ την Τρίτη 23 Μαρτίου στη Σεγκόβια της Ισπανίας, πέρασε, δικαιολογημένα (;) απαρατήρητος.

Πρωταγωνίστρια του Μικελάντζελο Αντονιόνι στο κλασικό μελόδραμα «Η κυρία χωρίς καμέλιες» αλλά και συνεργάτιδα του Φεντερίκο Φελίνι στο «Σατυρικόν» και των αδελφών Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι στο «Κάτω από τον αστερισμό του σκορπιού», η Μποζέ έπαιξε σε περισσότερες από 55 ταινίες και σειρές της τηλεόρασης σε μια περίοδο 60 περίπου χρόνων.

Η Λουτσία Μποζέ γεννήθηκε στο Μιλάνο στις 28 Ιανουαρίου 1931 ως Λουτσία Μπορλάνι. Το 1947 στέφθηκε «Μις Ιταλία» και αυτή ήταν η πρώτη σημαντική στιγμή μιας πανέμορφης κοπέλας που ως τότε εργαζόταν (επί χρόνια μάλιστα) στο ζαχαροπλαστείο του πατέρα της στο Μιλάνο. Η Μποζέ εκπαιδεύτηκε στην υποκριτική, δούλεψε στο θέατρο και σιγά –σιγά, τρία χρόνια αργότερα,  την κάλεσε ο κινηματογράφος.

Από την πρώτη κιόλας ταινία της, το «Ματωμένο Πάσχα» του Τζουζέπε Ντε Σάντις δίπλα στον Ραφ Βαλόνε, η Λουτσία Μποζέ ήταν πρωταγωνίστρια. Την ίδια χρονιά έπαιξε στο «Χρονικό ενός έρωτα» του Αντονιόνι και τρία χρόνια αργότερα έγινε η «Κυρία χωρίς καμέλιες» για τον ίδιο σκηνοθέτη.

Η χαρακτηριστική της μελαγχολία, ένα πρόσωπο που σπανίως θα το έβλεπες χαμογελαστό, έγινε σήμα κατατεθέν της Μποζέ που υπήρξε ιδανική σε μελοδράματα επιπέδου, αν και δεν έπαιξε σε πάρα πολλές ταινίες.

Το 1955 η Λ. Μποζέ παντρεύτηκε τον Λουίς Μιγκέλ Ντομινγκίν, έναν ηθοποιό που δεν ευτύχησε τελικά στην δουλειά του (έπαιξε σε μόλις τρεις ταινίες). Με τον Ντομινγκίν η ηθοποιός απέκτησε τρία παιδιά, την Πάολα, την Λουτσία και τον Μιγκέλ Μποζέ, επίσης γνωστό ηθοποιό και μουσικό- ήταν ο πρωταγωνιστής της θρυλικής ταινίας «Ψηλά τακούνια» του Πέδρο Αλμοδόβαρ (περιέργως η Μποζέ θα μπορούσε να είχε παίξει σε ταινίες του Ισπανού auteur αλλά αυτό δεν έγινε).

Ανάμεσα στις ταινίες της που επίσης ξεχωρίζουν είναι ο «Θάνατος του ποδηλάτη» (1955) του Χουάν Αντόνιο Μπαρδέμ, η «Διαθήκη του Ορφέα» (1960) του Ζαν Κοκτό, η «Εργατική εξέγερση» (γνωστή με τον πρωτότυπο τίτλος της, «Metello», 1970) του Μάουρο Μπολονίνι, το «Lumière» (1976) σκηνοθετικό ντεμπούτο της ηθοποιού Ζαν Μορό και το «Τελευταίο χαρέμι» (1999) του Τούρκου Φερζάν Οζμπετέκ.

Η τελευταία στιγμή της Μποζέ στο σινεμά είναι σε μια ταινία που γυρίστηκε το 2013, το «One more time» των Πάολο Μπενεντέτι και Νταβίντ Σορντέλα. Εκεί, η Λουτσία Μποζέ υποδύθηκε ουσιαστικά τον εαυτό της, μια 80 χρονη ηθοποιό ονόματι Λουτσία, η οποία επιστρέφει στο πατρικό της στην Χιλή προκειμένου να υλοποιήσει μια υπόσχεση που πριν από πολλά χρόνια είχε δώσει στον πατέρα της._