Σήμερα θα σας πω μια ιστορία..
Ένα χρόνο αφότου τέλειωσα την Ιατρική σχολή, ανέλαβα χρέη αγροτικού ιατρού σε ένα μικρό Κυκλαδονήσι, από αυτά τα μικροσκοπικά νησάκια, με τα κατάλευκα από τον ασβέστη σπίτια και τα μπλε πορτοπαράθυρα, με ένα μέσο όρο 600 κατοίκων, την όμορφη Φολέγανδρο.
Φτάνοντας έξω από το ιατρείο για πρώτη φορά, αντίκρισα την πινακίδα «Πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο Φολεγάνδρου». Πολλά υποσχόμενος ο χαρακτηρισμός του ιατρείου ομολογώ, ίσως λίγο υπερβολικός όμως, όταν εργαζόμασταν σε αυτό 2 ανειδίκευτοι ιατροί και 1 νοσηλεύτρια την εποχή εκείνη. Οδηγός ασθενοφόρου ήταν ο Δήμαρχος του νησιού..!
Αυτή ήταν και όλη η δύναμη του πολυδύναμου ιατρείου. Όσον αφορά τον εξοπλισμό, αυτός περιοριζόταν σε ένα μόνιτορ με παλμικό οξύμετρο και πιεσόμετρο, έναν ηλεκτροκαρδιογράφο και ένα σπιρόμετρο (!), ενώ δεν υπήρχε η δυνάτοτητα εργαστηριακού ελέγχου ούτε καν για μία απλή γενική εξέταση αίματος!
Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι στο ιατρείο αυτό δεν υπάρχει κεντρική παροχή οξυγόνου, όπως στα νοσοκομεία, πάρα μόνο φιάλες οξυγόνου, οι οποίες αποστέλλονται για αναγόμωση συχνά πυκνά με τα πλοία της γραμμής, που το χειμώνα μπορεί να περνούν και μία φορά την εβδομάδα στην καλύτερη των περιπτώσεων (καιρού επιτρέποντος).
Ένα νησί κατάμεστο από κόσμο το καλοκαίρι & με μόνιμους κατοίκους ηλικίας από ολίγων ημερών έως 100 ετών και άνω. Διακομιδές με πλωτά μέσα πολλές, αεροδιακομιδές ουκ ολίγες.
Χθες μετά το κρούσμα που διάβασα ότι βρέθηκε στην Κάρπαθο, η σκέψη μου πήγε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που ζουν στη Φολέγανδρο και στα υπόλοιπα νησιά της άγονης γραμμής.
Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να αισθάνονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι απέναντι σε μια τόσο μεγάλη απειλή; Πώς αισθάνονται όταν μετακινείται πληθυσμός που μπορεί να έχει έρθει σε επαφή με κάποιον που παρουσιάζει λοίμωξη, χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν; Πώς θα αντιμετωπιστεί ένα ύποπτο κρούσμα στο νησί όταν πρέπει να ληφθούν τα απαραίτητα προστατευτικά μέτρα από τον ιατρό, που θα ήθελα να ελπίζω ότι υπάρχουν σε τόσο μικρά ιατρεία; Πώς θα γίνει απολύμανση στο ιατρείο αυτό για να πάει ο επόμενος ασθενής, όταν δεν υπάρχει τέτοιου είδους υπηρεσία στο νησί; Πώς θα διακομιστεί ο ύποπτος ασθενής με ασφάλεια χωρίς να κινδυνεύσει το πλήρωμα του πλωτού μέσου που θα τον μεταφέρει; Αεροδιακομιδή πώς θα γίνει όταν κριθεί απαραίτητη;
Θα σας παρακαλούσα προσωπικά να περιορίσετε τις μετακινήσεις σας στα νησάκια αυτά, δεν είναι καιρός για διακοπές τώρα. Αυτή τη στιγμή η χώρα αντιμετωπίζει μια τεράστια απειλή, που δυστυχώς πολλοί δεν αντιλαμβάνονται τι διαστάσεις μπορεί να λάβει. Επίσης, σε περίπτωση που δε γίνεται να αναβληθεί η μετακίνησή σας προς τα νησιά και την επαρχία γενικότερα, να λαμβάνετε μέτρα και να συμπεριφέρεστε σα να έχετε τον ιό και να απομονώνεστε για 14 ημέρες. Είναι απερισκεψία να βάζετε σε κίνδυνο κατοίκους περιοχών χωρίς κατάλληλες δομές παροχής υπηρεσιών υγείας. Διαφυλάξτε την υγεία και την ασφάλειά τους.
Μείνετε στο σπίτι για το διάστημα που συστήνεται.
?Οι οδηγίες είναι κοινές για όλους, δεν απαλλάσσεται κανείς.
?Τα μη επιβεβαιωμένα κρούσματα είναι σίγουρα τετραψήφια αυτή τη στιγμή και αυτά είναι και τα πιο επικίνδυνα γιατί δεν μπορεί να γίνει ιχνηλάτηση των επαφών τους.
#Μένουμε_σπίτι γιατί μόνο αυτό μπορεί να μας σώσει και να προστατεύσει τους αγαπημένους μας.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ.
Στο χέρι μας είναι να αποφύγουμε τα χειρότερα.
Υπομονή, ελπίδα και συμμόρφωση στις οδηγίες. Αυτό το Σαββατοκύριακο #μένουμε_σπίτι.
Η κ. Ισιδώρα Πάπιτση είναι Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος Γ.Ν. Πειραιά «Τζάνειο»
