Λογικά – και με βάση τα όσα έχουν εκτυλιχθεί στα σούπερ μάρκετ τις προηγούμενες ημέρες, μερικές δεκάδες χιλιάδες Ελληνες αν όχι και περισσότεροι, πρέπει να έχουν στοκάρει στα σπίτια τους τρόφιμα, καθαριστικά, λοιπά χρειώδη και ποιος ξέρει πόσα άλλα προϊόντα, που χωρούσαν στα καρότσια των σούπερ μάρκετ.

Για μία ακόμη φορά και σε συνέχεια των όσων παρατηρήθηκαν πρόσφτατα σε καρναβαλικές εκδηλώσεις, σε μπαρ, εστιατόρια, παραλίες, πάρκα και παιδικές χαρές, ένα προβληματικό στοιχείο του χαρακτήρα των Ελλήνων φανερώθηκε.

Η ευκολία με την οποία μία μεγάλη μερίδα του «λαού» παραδίδεται στην άφρονα παρόρμηση, στην αντανακλαστική πρόταξη του ατομισμού και στην δίχως άλλο περιφρόνηση κάθε έκφανσης της κοινωνικής ευθύνης, είναι απογοητευτική.

Φαινόμενα αντίστοιχα είδαμε βέβαια και σε άλλες χώρες, όπου ο κορωνοϊός εξαπλώνεται και υπό αυτήν την έννοια το σύμπτωμα δεν αποτελεί στην συγκεκριμένη συγκυρία μοναδικό ελληνικό «προνόμιο».

Σε αυτές τις συνθήκες υπάρχουν πολλά ερωτήματα, άλλα σοβαρά, άλλα όχι.

Είναι για παράδειγμα εντυπωσιακό το σύνδρομο του Ελληνα με το χαρτί υγείας. Θα είχε ενδιαφέρον μία ψυχιατρικού τύπου εξήγηση, ως προς το τι είναι αυτό που κάνει κάποιον να φορτώνει καρότσια με το συγκεκριμένο προϊόν ετούτες τις ημέρες…

Ως προς τα πιο σοβαρά, είναι απογοητευτικό το έλλειμα στοιχειώδους ικανότητας να τεθούν τα πράγματα στην αληθινή τους βάση και να διαμορφωθεί μία ατομική, αρχικώς και συλλογική εν συνεχεία, αντίληψη της πραγματικότητας.

Πώς είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεται τόσος πολύς κόσμος τι σημαίνει «μην τρέχετε στα σούπερ μάρκετ, η αγορά είναι επαρκής για τρεις μήνες»;

Η έκκληση αυτή σημαίνει σε απλά ελληνικά, ότι αν όλα στην χώρα σταματούσαν να λειουργούν σήμερα, για τους επόμενους μήνες θα υπήρχαν επαρκή αγαθά για όλους. Φυσικά και χαρτί υγείας…

Κι όμως, είτε δεν αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι τι σημαίνει αυτό το απλό, είτε περιφρονούν επιδεικτικά τις σχετικές εκκλήσεις και εξηγήσεις.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, είναι αξιοθαύμαστη και αξιέπαινη η προσπάθεια που καταβάλλεται εκ μέρους του υφυπουργού Ανάπτυξης, Ν. Παπαθανάση να εξηγήσει με ηρεμία και νηφαλιότητα στους ανεπίδεκτους μαθήσεως τα στοιχειώδη και να ανασχέσει το κύμα προς τα σούπερ μάρκετ. Υπό μία έννοια και με διαφορετικό τρόπο και χαρακτηριστικά, η προσπάθεια αυτή προσομοιάζει με εκείνην των λοιμωξιολόγων και επιδημιολόγων να εξηγήσουν στους ατίθασους, τι σημαίνει «μένω σπίτι», «αποφεύγω τους συγχρωτισμούς» κλπ.

Η δοκιμασία από αυτήν την πανδημία θα είναι μεγάλη και σε πολλά πεδία.

Η πειθαρχία, όπου υπάρχει, θα αποδειχθεί ότι είναι ένα σημαντικό εφόδιο. Όπου δεν υπάρχει και εκλαμβάνεται ως έννοια συνώνυμη του αυταρχισμού, θα παρατηρηθούν άλλα φαινόμενα, καθώς θα πρέπει να επιβληθεί.

Ας το έχουν αυτό κατά νου οι ατίθασοι και οι αχαλίνωτοι, που εν αγνοία τους μετατρέπονται σε δημόσιους κινδύνους.