Η  λύση στο πρόβλημα της απώλειας εσόδων για τις αστικές συγκοινωνίες της πρωτεύουσας από την «ασυνεννοησία» μεταξύ Υπουργείων και ΟΑΣΑ για το ύψος της κοινωνικής πολιτικής έχει μπει στο μικροσκόπιο της Κομισιόν. Όπως αποκαλύπτεται στην 4η έκθεση μεταμνημονιακής εποπτείας, το τοπίο πρόκειται να ξεκαθαρίσει με νέο σχέδιο νόμου βάσει της αξιολόγησης της υφιστάμενης κατάστασης που ήδη «τρέχει» και θα ολοκληρωθεί ως το τέλος του έτους.

Σύμφωνα με πρόσφατη απάντηση του Υφυπουργού Μεταφορών κ. Γιάννη Κεφαλογιάννη, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, οι απαιτήσεις του ΟΑΣΑ από τα Υπουργεία για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής, βάσει της καταγραφής που είναι πια δυνατή μέσω των προσωποποιημένων καρτών του e-ticket, ανήλθαν μεν σε 120 εκατ. ευρώ για το 2018, αλλά καταβλήθηκαν μόλις 39,831 εκατ. ευρώ. Αντίστοιχα για το 2019, ο ΟΑΣΑ προβλέπει ότι η σχετική απαίτηση θα ανέλθει στο ποσό των 137 εκατ. ευρώ, ενώ τα Υπουργεία προβλέπεται ότι θα καταβάλουν μόνο 43 εκατ. ευρώ.

Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, στο πλαίσιο της άσκησης κοινωνικής πολιτικής, η ελληνική πλευρά επιβεβαίωσε την προηγούμενη δέσμευσή της για αξιολόγηση ως το τέλος του έτους του συστήματος επιδότησης κομίστρου για τις δημόσιες συγκοινωνίες. Σήμερα, δέκα συνολικά κατηγορίες πολιτών όπως μαθητές, άτομα άνω των 65 ετών, άνεργοι, άτομα με αναπηρία και μέλη πολύτεκνων οικογενειών, επωφελούνται του μειωμένου ή και του δωρεάν κομίστρου στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Σημειώνεται δε στην έκθεση της Κομισιόν ότι η πρόσφατη υιοθέτηση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου στην Αθήνα, εξασφαλίζει στοιχεία για την πραγματική χρήση των μέσων από κάθε μία κατηγορία δικαιούχων, επιτρέποντας την ακριβέστερη κοστολόγηση αυτών των πολιτικών.

Μέχρι σήμερα έχει συσταθεί ομάδα εργασίας για τη μελέτη που επανεξετάζει το σημερινό σύστημα επιδότησης, η οποία και πρόκειται να παρουσιάσει τα σχετικά συμπεράσματα στις 15 Δεκεμβρίου 2019.

Θα ακολουθήσει, βάσει των συμπερασμάτων, ένα νέο σχέδιο νόμου, το οποίο μεταξύ άλλων θα ρυθμίζει τα εξής θέματα: α) τη διευκρίνιση των ορισμών των διαφόρων κατηγοριών δικαιούχων β) τις τεχνικές βλάβες των σημερινών ηλεκτρονικών συστημάτων και τη διαλειτουργικότητα του ηλεκτρονικού συστήματος με τις βάσεις δεδομένων των ΑμεΑ και των ανέργων για την αντιμετώπιση του ζητήματος της πλασματικής αύξησης του αριθμού των δικαιούχων και γ) την απλοποίηση της κοστολόγησης.