Μετά τη σημερινή συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, ανακοινώθηκαν οι παρακάτω νέες υποψηφιότητες για την Ευρωβουλή:

Αγτζίδης Βλάσης, ιστορικός του Ποντιακού και μικρασιατικού  Ελληνισμού

Αρσένη Ευγενία (Τζένη), Σκηνοθέτις – Θεατρολόγος,  Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ

Βαλντέν Σωτήρης,  πανεπιστημιακός, τ. στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μέλος της Κίνησης «Γέφυρα»

Δανέλλης Σπύρος, Βουλευτής Ηρακλείου

Δουλουμπέκης Θοδωρής, πολιτικός μηχανικός,επικεφαλής ακτιβιστικής κίνησης Ευρωπαίων Σοσιαλιστών

Καλπάκης Στέργιος, Εκπαιδευτικός, Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ

Καστελίνα Λουτσιάνα, ιστορικό στέλεχος της ευρωπαϊκής Αριστεράς

Κουντουρά Έλενα, Υπουργός, Βουλευτής Α’ Αθήνας

Λάμπρου Πάνος, δημοσιογράφος, μέλος Πολιτικής Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ

Μπελιά Στέλλα, εκπαιδευτικός, πρόεδρος  ΜΚΟ «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο», ακτιβίστρια του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος

Τζαμπάζη Μαρία, Μέλος της Πανελλαδικής Συνομοσπονδίας Ελλήνων Ρομά ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ

Τσιόγκας Βλάσης, συνδικαλιστής αγροτικού κινήματος

Διακρίνει κανείς ότι δεν υπάρχει ακόμη η ηχηρή υποψηφιότητα που θέλει ο Αλέξης Τσίπρας για να αλλάξει το κλίμα. Ενας πρωτοκλασσάτος υπουργός ή ένα πρόσωπο που θα συμβολίζει την ενότητα της Αριστεράς.

Η κρούση έχει γίνει και σε Ευκλ. Τσακαλώτο και σε Εφη Αχτσιόγλου, πιθανότατα και στον Νίκο Παππά και τον Νίκο Φίλη. Ακούστηκε επίσης και το όνομα του ηθοποιού Αλέξη Γεωργούλη. Τις τελευταίες ώρες ακούστηκε και το όνομα του Γιάννη Δραγασάκη.

Από αυτούς που ανακοινώθηκαν αναμενόμενες ήταν οι υποψηφιότητες του Σπ. Δανέλλη, προερχόμενου από το Ποτάμι και της υπουργού Τουρισμού, από τους ΑΝΕΛ, Ελενας Κουντουρά.

Ο Πρωθυπουργός επέλεξε ένα μέλος της κοινότητας των Ρομά, κάτι που είχε διαφανεί ότι θα γίνει μετά τη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους τους στο Μαξίμου.

Επίσης, ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωση της αριστερής πρώην ευρωβουλευτού στην Ιταλία, Λ. Καστελίνα, των καθηγητών Σ. Βαλντέν και Β. Αγτζίδη, της προερχόμενης από τη ΔΗΜΑΡ, Τζ. Αρσένη καθώς και του Στ. Καλπάκη επίσης από τη ΔΗΜΑΡ και από το ΚΙΝΑΛ,  του Θ. Δουλουμπέκη. Εμφανής η προσπάθεια να δείξει ότι το Προοδευτικό μέτωπο εκπροσωπείται από όλους τους χώρους.

Πριν μερικές ημέρες είχαν ανακοινωθεί οι εξής υποψηφιότητες:

Αγγέλη Ελευθερία, Συντονίστρια του Δικτύου Νεολαιών του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς

Αρβανίτης Κώστας, δημοσιογράφος

Γραικός Νίκος, Ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου «Φωνή-Γραφή» για τη διάδοση των νέων ελληνικών στη Γαλλία

Θεοφιλάτος Μάριος, μουσικός, Γραμματεία Κ.Σ. Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ

Κόκκαλης Πέτρος, ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Πειραιά

Κονιόρδου Λυδία, ηθοποιός, πρώην Υπουργός Πολιτισμού

Κοντούλη Ιωάννα, οικολογικό κίνημα

Κούλογλου Στέλιος, ευρωβουλευτής

Κούνεβα Κωνσταντίνα, ευρωβουλευτής

Κουρουμπλής Παναγιώτης, βουλευτής Β’ Αθήνας, πρώην Υπουργός

Λαζαροπούλου Γιώτα, πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας-πρώην Εθνοdata

Μουζάλας Γιάννης, πρώην υπουργός

Μουσταφά Οφούκ, δικηγόρος, μέλος μουσουλμανικής μειονότητας

Μουχαμέντι Γιόνους, Πρόεδρος Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων

Νάσση Όλγα, Ελληνική Κοινότητα Ιταλίας

Νικολαΐδης Αλέξανδρος, Ολυμπιονίκης TAE KWON DO

Παπαδημητρίου – Τσάτσου Άννα, νομικός, πρώην Αντιπεριφερειάρχης Κεντρικού Τομέα Αθηνών

Παπαδημούλης Δημήτρης, αντιπρόεδρος Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ευρωβουλευτής

Πελεγρίνης Θεοδόσης, πρώην υφυπουργός, πρώην Πρύτανης ΕΚΠΑ

Πλουμπίδης Δημήτρης, πανεπιστημιακός, πρόεδρος Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρίας

Ρέλλας Αντώνης, σκηνοθέτης, ακτιβιστής ΑΜΕΑ

Σκοπούλη Φωτεινή, πρώην υφυπουργός, πανεπιστημιακός

Σπουρδαλάκης Μιχάλης, Κοσμήτορας Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών ΕΚΠΑ, Πρόεδρος της Επιτροπής Διαλόγου για τη Συνταγματική Αναθεώρηση

Χρηστάκης Γιώργος, στέλεχος του αναπηρικού κινήματος, ιδρυτής της θεατρικής ομάδας Αναπηρίας DAGIPOLI DANCE Co

Χρηστίδου Ραλλία, τραγουδίστρια

Τα βιογραφικά των υποψηφίων

Ευγενία (Τζένη) Αρσένη, Σκηνοθέτις – Θεατρολόγος, Δρ. Αισθητικής Φιλοσοφίας, Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ

Η Ευγενία (Τζένη) Αρσένη είναι Σκηνοθέτις – Θεατρολόγος, Δρ. Αισθητικής Φιλοσοφίας. Σπούδασε Θεατρολογία και Σκηνοθεσία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Σκηνοθεσία Όπερας (Boston University) και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου (New York Film Academy). Εκπόνησε μεταπτυχιακή έρευνα στη Φιλοσοφία (UCL) και διδακτορική διατριβή (Αισθητική Φιλοσοφία, Όπερα, Αρχαία Τραγωδία) στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Royal Holloway). Είναι κάτοχος πολυάριθμων υποτροφιών και μετέχει με διαλέξεις της σε διεθνή συνέδρια.

Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, του Πανελληνίου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων και Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Είναι εκλεγμένη εκπρόσωπος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών στην Ένωση Σκηνοθετών Ευρώπης (FERA). Είναι ιδρυτικό μέλος του διεθνούς φορέα Artivism Drives Democracy για την τέχνη και την κοινωνική αλλαγή και επικεφαλής της ελληνικής συμμετοχής, Aesthetic Activists: ParticipARTs.

Για το καλλιτεχνικό της έργο τιμήθηκε από το Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Antikenfestspiele στην Trier της Γερμανίας για την παράστασή της Mendelssohn’s Antigone, που σκηνοθέτησε στο Royal Albert Hall για το BBC Proms. Διακρίθηκε για τη σκηνοθεσία της για τα 50 χρόνια του San Francisco Opera Center, καθώς και για τη πολιτική όπερα El Cimarrón, στο Skylight Music Theatre, που έλαβε την πρώτη θέση για τη θεατρική σεζόν 2013-2014. Συγγραφικά, το θεατρικό έργο της Women of Passion, Women of Greece ταξίδεψε από την Αυστραλία και τις Βρυξέλλες μέχρι την Ινδία. Είναι Σύμβουλος Δραματολογίου του Center for Contemporary Opera της Νέας Υόρκης. Ήταν Υπεύθυνη Συντονισμού και Δραματολογίου της Πειραματικής Λυρικής με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Θόδωρο Αντωνίου. Συνεργάστηκε με την Εκπαιδευτική Τηλεόραση ως σεναριογράφος και επιστημονική σύμβουλος σε ντοκιμαντέρ.

Δίδαξε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Θεατρικών Σπουδών του Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κύπρου, στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και δημιούργησε την κατεύθυνση σπουδών Minor in Theater and Performance στο Hellenic American University. Επιπρόσθετα, δίδαξε στο Ωδείο Αθηνών, στο Εθνικό Ωδείο, στο Σύγχρονο Ωδείο Αθηνών και στο Ωδείο Kodály.

Το 2014 ήταν υποψήφια Ευρωβουλευτής με τη Δημοκρατική Αριστερά – Προοδευτική Συνεργασία και το 2015 είχε τιμητική θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας με το συνδυασμό Πράσινοι – Δημοκρατική Αριστερά. Το Ιούνιο του 2015, στο 4ο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ, εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και στη συνέχεια μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής. Σήμερα είναι υπεύθυνη του τομέα Πολιτισμού της ΔΗΜΑΡ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.

Στέργιος Καλπάκης, Εκπαιδευτικός, Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ

Ο Στέργιος Καλπάκης είναι 29 ετών και κατάγεται από τη Βέροια. Είναι εκπαιδευτικός με μεταπτυχιακό στις Επιστήμες της Αγωγής.

Το 2012 αποφοίτησε από το Παιδαγωγική Σχολή του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας,. Το 2016 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στις Επιστήμες της Αγωγής, με ειδίκευση Ανθρωπιστικές Σπουδές και Νέες Τεχνολογίες. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην εμπλοκή των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας στη διδασκαλία της Ιστορίας, με δημοσιεύσεις επιστημονικών άρθρων σε διεθνή περιοδικά.

Τα τελευταία 4 χρόνια εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα.

Η πολιτική και κοινωνική του δράση αρχίζει από τα φοιτητικά του χρόνια όπου διετέλεσε πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Φλώρινας, ενώ στη συνέχεια συμμετείχε ενεργά σε τοπικό επίπεδο σε αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες και στις δράσεις υποστήριξης στις δομές φιλοξενίας προσφύγων του Δήμου Βέροιας.

Συμμετέχει στην Δημοκρατική Αριστερά από την ίδρυσή της, ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής ΔΗΜΑΡ Ημαθίας. Τον Ιούνιο του 2015, στο 4ο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ, εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.

Συμμετείχε στις διαδικασίες της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και στη συνέχεια στα όργανα του Κινήματος Αλλαγής, απ’ όπου αποχώρησε τον Ιανουάριο του 2019.

Έχει ενεργή κοινωνική δράση σε μια ευρεία σειρά ζητημάτων, όπως ο εκσυγχρονισμός της εκπαίδευσης, η διαγενεακή δικαιοσύνη, ο διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας και η αντιμετώπιση της Χρυσή