Διανύω την 7η δεκαετία της ζωής μου και μέχρι πολύ πρόσφατα ήμουν απόλυτα πεπεισμένος ότι ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν ζηλεύουν. Εφέτος το Πάσχα όμως άρχισα να αναρωτιέμαι και η αιτία δεν ήταν παρά μια ανακαινισμένη κουζίνα! Ολα άρχισαν με την ευγενική πρόσκληση του Κώστα και της Ελλης να περάσουμε το Πάσχα στο εξοχικό τους στα Μεσόγεια. Δεν θα ήταν η πρώτη φορά: οι κόρες μας ήταν συμμαθήτριες και «κολλητές» και για χρόνια οι ζωές των οικογενειών μας έβαιναν παράλληλα. Ακόμη και σήμερα, που τα μοναχοπαίδια μας έχουν αφήσει την οικογενειακή εστία, η σχέση μας παραμένει ζωντανή.

Φτάνουμε λοιπόν το Μ. Σάββατο στο σπίτι των φίλων μας και αρχίζω να κατεβάζω από το αυτοκίνητο όλα όσα είχα φέρει για το τσιμπούσι της επομένης. Βλέπετε, παραδοσιακά οι άνδρες ασχολούνται με τα του αρνιού και καθώς ο Κώστας περιορίζεται σε ρόλο βοηθού, εδώ και χρόνια έχω αναλάβει τον ρόλο του ψήστη και… όχι μόνο. Με το φορητό ψυγειάκι μου ανά χείρας (περιείχε τα γαρδουμπάκια που είχα ετοιμάσει από το σπίτι, καθώς και τις πρώτες ύλες για τη μαγειρίτσα) κατευθύνομαι προς την κουζίνα. Και μένω αποσβολωμένος! Είναι σαν να βλέπω το όνειρό μου να πραγματοποιείται, αλλά σε σπίτι άλλου. Μου το είχε πει ο Κώστας ότι η Ελλη είχε περάσει τους έξι τελευταίους μήνες (από τότε που βγήκε στη σύνταξη δηλαδή) ανακαινίζοντας το εξοχικό τους, αλλά δεν είχα αντιληφθεί την έκταση του θέματος. Καθώς σκοπεύουν να μετακομίσουν μόνιμα στο εξοχικό τους, όταν σε δύο χρόνια βγει στη σύνταξη και ο Κώστας, οι φίλοι μας γκρέμισαν τοίχους, μεγάλωσαν παράθυρα και επέκτειναν την παλιά μικρή τους κουζίνα για να χωρέσει και μια τραπεζαρία.

Δεν ήταν όμως η αίσθηση της ευρυχωρίας που με άφησε άναυδο. Ηταν η υπέροχη κουζίνα Smeg (χρώματος ροζ, παρακαλώ!) που είχαν εγκαταστήσει. Ενα κόσμημα στην όψη (μου θύμισε την aga που είχαμε στο σπίτι της Αγγλίας όταν ήμασταν φοιτητές, στο πολύ πιο όμορφο όμως), η συσκευή αυτή ήταν το όνειρο κάθε μάγειρα. Με δύο φούρνους και έναν θάλαμο για γκριλ καθώς και έξι εστίες διαφορετικών δυνατοτήτων, η κουζίνα που ονομάζεται Victoria αποδείχθηκε όνομα και πράγμα: νικητές βγήκαμε η Ελλη και εγώ που είχαμε επωμιστεί το μαγείρεμα (για συνολικά 16 άτομα) τις τρεις ημέρες που περάσαμε στο σπίτι των φίλων μας. Και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται να επιτηρούμε συνεχώς τον φούρνο (καθώς το ενσωματωμένο ρολόι επιτρέπει προγραμματισμό), ενώ μια ατυχής κίνηση που είχε ως συνέπεια να τον λερώσουμε δεν δημιούργησε πρόβλημα χάρη στην αξιοθαύμαστη λειτουργία καθαρισμού με ατμό.
Περιττό να σας πω ότι η προσπάθειά μου να πείσω το έτερον ήμισυ να προβούμε σε ανακαίνιση της κουζίνας μας άρχισε από τη διαδρομή της επιστροφής…

Κουζίνες Smeg, πληροφορίες στο www.petco.gr