«Αυτή η νέα, ανόητη σύγκρουση δεν θα αλλάξει τίποτα και θα τελειώσει όπως οι άλλες – με μια τεταμένη εκεχειρία», γράφει ο Πίτερ Μπόμοντ σε ανάλυση για τον Guardian.
«Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί όχι μόνο από τους στρατηγούς και τους πολιτικούς ηγέτες του Ισραήλ, αλλά και από την ηγεσία της Χαμάς, είναι ένα: γιατί πιστεύουν, στη μέση του τρίτου πολέμου του είδους του από τα τέλη του 2008, ότι θα υπάρξει ένα διαφορετικό αποτέλεσμα από τις δύο συγκρούσεις, που προηγήθηκαν στη Γάζα, πιο πρόσφατα, πριν από δύο χρόνια; Παρά τη ρητορική και από τις δύο πλευρές, το Ισραήλ δεν μπορεί να κερδίσει, ούτε η Χαμάς να ηττηθεί αποτελεσματικά», συνεχίζει ο Μπόμοντ.
«Ισως χειρότερο είναι το γεγονός ότι πολλοί Ισραηλινοί αξιωματούχοι κατανοούν ότι η ήττα της Χαμάς με τους όρους που ανακοινώνονται συχνά στο Ισραηλινό κοινό, δεν είναι, εν πάση περιπτώσει, προς το συμφέρον της χώρας, δεδομένου ότι θα επιτρέψουν την εμφάνιση και την ενίσχυση άλλων πιο ριζοσπαστικών ομάδων. Αυτό που έχουμε δει τις τελευταίες μέρες, είναι μια σύγκρουση περιορισμένης και σκοτεινής φιλοδοξίας – έναν πόλεμο ως πράξη αντιποίνων και την βία ως μορφή διαπραγμάτευσης», τονίζει η ανάλυση.
«Από την πλευρά της Χαμάς, οι υπολογισμοί είναι εξίσου κυνικοί και βραχυπρόθεσμοι. Αποδυναμωμένη από την αυξανόμενη απομόνωση της, συμπεριλαμβανομένου και του αποκλεισμού που επιβάλλει η νέα στρατιωτική κυβέρνηση της Αιγύπτου, η Χαμάς έχει βρεθεί σε μια ολοένα και πιο δύσκολη πολιτική και οικονομική κατάσταση.
Εχει υπολογίσει ότι είναι δύσκολο να την νικήσει το Ισραήλ. Γιατί παρά τους ισχυρισμούς του Ισραήλ ότι η Γάζα είναι «όμηρος της Χαμάς», η αλήθεια είναι πως ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού – ίσως το 30% – την υποστηρίζει, αρκετό για να δείξει πόσο παράλογοι είναι αυτοί οι ισχυρισμοί. Και η Χαμάς υπολογίζει επίσης, πως όταν οι απλοί κάτοικοι της Γάζας θα υποφέρουν από τις ισραηλινές βόμβες, είναι πιο πιθανό να την υποστηρίξουν», προσθέτει ο Μπόμοντ.
«Υπολογίζοντας ότι ο πόλεμος θα τελειώσει σύντομα με μια διαμεσολάβηση, όπως έχει γίνει στους προηγούμενους πολέμους, η Χαμάς έχει εξίσου περιορισμένες απαιτήσεις: μια επιστροφή στο status quo ante από την τελευταία κατάπαυση του πυρός το 2012, τέλος στην ισραηλινή ανάμιξη στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας που υποστηρίζεται από τη Χαμάς, και μια ισραηλινή κατάπαυση των εχθροπραξιών.
Λοιπόν, τι θα αγοράσει αυτός ο πόλεμος με το αίμα των νεκρών; Οχι ένα τέλος στη σύγκρουση, αλλά μια περίοδο ηρεμίας για τους Ισραηλινούς που θα τελειώσει και πάλι, κατ’ ανάγκη, επειδή η υποβόσκουσα σύγκρουση εξακολουθεί να υφίσταται», γράφει η ανάλυση.
«Τα τανκς του Ισραήλ θα γυρίσουν πίσω στις βάσεις τους. Οι ένοπλοι της Γάζας θα ξαναγεμίσουν το οπλοστάσιό τους. Και οι άμαχοι νεκροί θα μείνουν νεκροί, πεσμένα πιόνια σε μια άσκοπη παρτίδα σκάκι», καταλήγει ο Μπόμοντ.
