Πως ήταν η Σοβιετική Αρμενία της δεκαετίας του 50 και του 60; Η 36χρονη αρμενικής καταγωγής, γεννημένη στη Θεσσαλονίκη που ζει στο Λονδίνο, Αικατερίνη Γεγησιάν – με το έργο της να έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις και Μπιενάλε εντός και εκτός Ελλάδος – αποφάσισε να αντλήσει έμπνευση από το παρελθόν. Και να ψάξει σε τουριστικούς οδηγούς και επετειακά άλμπουμ που σε υπαίθριες αγορές και βιβλιοπωλεία του Yerevan, της πρωτεύουσας της Αρμενίας, για να βρει το υλικό της νέας της έκθεσης.

«Who Doesn’t Like a Good old Story?», είναι ο τίτλος της νέας έκθεσης της καλλιτέχνιδας που παρουσιάζεται στους Kalfayan Galleries, η οποία διαπραγματεύεται την πλαστικότητα της κινούμενης εικόνας, ήχου, φωτογραφίας και κειμένου, εστιάζοντας στη σχέση μεταξύ τοπίου, μνήμης και αφηγηματικότητας. Και ενώ οι εικόνες του σοβιετικού μοντερνισμού έχουν γίνει τα τελευταία 20 χρόνια η νέα τάση κατανάλωσης της νοσταλγίας του παρελθόντος και παρουσιάζονται σαν εξωτικές εκδοχές του μοντέρνου, τα έργα που παρουσιάζονται σ’ αυτή την έκθεση λειτουργούν αντίθετα σε αυτή την παρόρμηση να αντιλαμβανόμαστε τον «κόσμο σαν εικόνα».

Στη σειρά κολάζ με τίτλο «Α little bit too much, A little bit too late», αρχειακές εικόνες της εξοχής και της πόλης αντιπαρατίθενται με λεπτομέρειες από εικόνες δοχείων απορριμμάτων, φανοστατών, παιδικών χαρών, οδικών σημάτων και σωλήνων γκαζιού διάσπαρτων στο σύγχρονο αστικό περιβάλλον του Yerevan. Τα έργα λειτουργούν σαν επετειακά μνημεία του μοντέρνου, σαν μακρινό παρελθόν και την ίδια στιγμή μετατρέπονται σε σύμβολα του νέου τοπίου.

Στο «Who Doesn’t Like a Good old Story?», έργο που αποτελείται από δύο πίνακες με κάρτες, αρχειακές εικόνες που παρουσιάζουν ένα εξωραϊσμένο Yerevan, αντιπαρατίθενται με τη γεωμετρική τοποθέτηση κοντινών φωτογραφικών λήψεων μετρητών γκαζιού που είναι διάσπαρτοι στο σύγχρονο αστικό τοπίο. Αυτή η αντίθεση μεταξύ παλαιού και δυσλειτουργικού είναι επίσης εμφανής στο έργο «Listening In», ένα φωτογραφικό τρίπτυχο που εστιάζει σε λεπτομέρειες οικιακών χώρων.

Η Αικατερίνη Γεγησιάν ξεκίνησε το 2010 τη Διδακτορική Διατριβή της στο University of Westminster (Λονδίνο). Εργα της βρίσκονται σήμερα σε συλλογές του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη), Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη), ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.