Πόλη στην Ολλανδία, μέρος τίτλου πίνακα του Βαν Γκογκ ή μια γυναίκα που γράφει μουσική, στίχους και τραγουδά; Για την Εtten ισχύει το τρίτο. Γέννημα θρέμμα της ηλεκτρονικής σκηνής, η πρώην τραγουδίστρια του συγκροτήματος Film κυκλοφόρησε πρόσφατα την πρώτη σόλο δισκογραφική δουλειά της. Η Εtten, κατά κόσμον Ελένη Τζαβάρα, γράφει τη μουσική που της αρέσει, δίνει λίγα και επιλεγμένα λάιβ, ενώ έχει σπουδάσει γραφιστική και ασχολείται επίσης με την ενδυματολογία. Το μέλλον πάντως το ατενίζει με συγκρατημένη αισιοδοξία: «Πόσο καλά μπορεί να είμαι. Πόσο αισιόδοξημε όλα όσα έχουν συμβεί; » λέει αναφερόμενη στους τρεις νεκρούς στο υποκατάστημα της Μarfin την Τετάρτη. «Είναι όλα τόσο μπερδεμένα… Το βράδυ εκείνο δεν κοιμήθηκα. Αλλά από την άλλη,αυτό δεν λέει κάτι.Αυτό που με τρομάζει είναι ότι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε την Αθήνα να καίγεται.Δεν μας σοκάρει.Δυστυχώς,το έργο το έχουμε ξαναδεί.Φοβάμαι ότι έχει ξεφύγει τελείως ο έλεγχος».

Μεγαλώνοντας σε μουσικό περιβάλλον- καθηγήτρια μουσικής η μητέρα της, με ανάλογες ανησυχίες τα τρία αδέλφια της-, μαζί με τις κούκλες έπαιζε και με δίσκους βινυλίου. «Σαν παιχνίδια τους είχαμε τους δίσκους. Τους ακούγαμε και παίζαμε με αυτούς.Κανείς όμως δεν με έσπρωξε να ασχοληθώ με τη μουσική. Μόνη μου το αποφάσισα». Το ευρύ κοινό τη γνώρισε ως τραγουδίστρια των Film, στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Συνεργάστηκε μαζί τους σε δύο άλμπουμ και, όπως σημειώνει σήμερα, «τόσο εγώ όσο και οι Film πηγαίναμε αλλού.Τελικά, το “τέλος καλό, όλα καλά” στην περίπτωση της αποχώρησής μου ισχύει κυριολεκτικά».

Η Εtten γνωρίζει καλά ότι, έχοντας επιλέξει τον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής με αγγλικό στίχο, η εντός συνόρων πορεία της αναμένεται μάλλον δύσβατη. «Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα συνεχίσω να κάνω αυτό που θέλω και πιστεύω. Ηδη έχω στο μυαλό μου το δεύτερό μου άλμπουμ. Αυτό που έχω μάθει είναι ότι τίποτε δεν είναι ρόδινο. Χρειάζεται να δουλέψεις σκληρά. Θέλω επίσης να σημειώσω ότι δεν σνομπάρω την ελληνική γλώσσα ούτε συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους καλλιτέχνες που γράφουν στα ελληνικά. Απλώς, στη μουσική ο καθένας οφείλει να εκφράζεται όπως θέλει». Ρίχνει όμως και το καρφάκι της: «Το έντεχνο μπορεί να προχωρά σε αλλαγές, είναι όμως δειλές. Δεν θέλει άραγε να εξελιχθεί;».