Τρία οομόφυλα ζευγάρια μιλούν στο «Βήμα» για την οικογένειά τους. Η Βικτωρία γέννησε τη Νιόβη με ωάριο της Χριστίνας. Ζουν στην Αθήνα και βιώνουν καθημερινά την αγωνία της επόμενης ημέρας καθώς για την Ελλάδα η Χριστίνα για τη Νιόβη είναι ο άφαντος γονέας (αυτός δηλαδή που δεν εμφανίζεται στα χαρτιά).

Ο Κωνσταντίνος και ο Μιχάλης ζουν στη Μ. Βρετανία με τα δύο τους αγόρια, τον Χάρλεϊ και τον Ρίκι. Ο Χάρλεϊ ήταν τόσο χαρούμενος που απέκτησε αδελφάκι που η ιστορία του έγινε μάθημα στο σχολείο.

Τέλος, η Ελένη και η Κέιτ ζουν στην Ισπανία με τις δύο τους κόρες, τη Φρετζέσκα και την Αλεξάνδρα. Θα ήθελαν πολύ να επιστρέψουν στην Ελλάδα, είναι όμως απαγορευτικό, αφού σε αυτή την περίπτωση η Κέιτ θα χάσει κάθε δικαίωμα ως προς τα παιδιά της.

Ελλάδα: Βικτωρία – Χριστίνα

«Σε περίπτωση που πάθω κάτι…»

Την πόρτα ανοίγει μια φίλη της οικογένειας. «Περάστε, η μια μαμά κατεβαίνει αμέσως και η άλλη μαμά φτάνει σε λίγο…». Στο χαλί η μικρή Νιόβη παίζει με τα παιχνίδια της όσο περιμένει τις μαμάδες της να επιστρέψουν από τη δουλειά. Είναι Παρασκευή. Τους περιμένει ένα Σαββατοκύριακο γεμάτο παιχνίδια και παραμύθια. Η Βικτωρία Καλφάκη και η Χριστίνα Λειμονή γνωρίστηκαν το 2008, αγαπήθηκαν και θέλησαν να φτιάξουν τη δική τους οικογένεια. Ετσι το 2015 έφυγαν για το Ηνωμένο Βασίλειο.

«Ενας από τους λόγους για τους οποίους φύγαμε, πέρα από την επαγγελματική μας εξέλιξη, ήταν για να μπορούμε να είμαστε σε μια χώρα όπου δεν υπάρχουν φίλτρα και εμπόδια, κοινωνικά ή νομοθετικά, στο να μπορούμε να φτιάξουμε μαζί μια οικογένεια» λέει η Χριστίνα. Υστερα από λίγα χρόνια στη ζωή τους ήρθε η Νιόβη. «Θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι που να είναι και των δύο. Ετσι αποφασίσαμε να κυοφορήσω εγώ με το ωάριο της Χριστίνας. Σε αυτό μας βοήθησε πολύ και ο γιατρός μας. Οπότε, έχουμε ένα παιδί το οποίο σε κάθε περίπτωση είναι και των δυο μας» συμπληρώνει η Βικτωρία.

Η Χριστίνα εξηγεί την αγωνία της πριν εγκατασταθούν στην Ελλάδα. «Μπήκαμε στο αεροπλάνο ως οικογένεια και όταν φτάσαμε στην Ελλάδα η Βικτωρία ήταν η μητέρα του παιδιού μας κι εγώ με το παιδί μου νομικά έχω την ίδια σχέση που έχετε και εσείς, δηλαδή καμία…» λέει με πικρία.

Δίπλα της, η Βικτωρία νιώθει το άγχος της κάθε λεπτό. «Επειδή εγώ κυοφόρησα και γέννησα τη μικρή μας, σημαίνει ότι, για τα δεδομένα της Ελλάδας, εγώ είμαι η μητέρα του παιδιού. Η Χριστίνα είναι ο άφαντος γονέας. Σε περίπτωση, δηλαδή, που εγώ πάθω κάτι, το παιδί πηγαίνει αυτομάτως στην πρόνοια και χάνει όλη της την οικογένεια» εξηγεί η Βικτωρία για μια αγωνία που είναι κομμάτι της καθημερινότητάς τους.

Μεγ. Βρετανία: Μιχάλης – Κωνσταντίνος

«Για τα παιδιά όλα είναι πιο απλά»

Ο Χάρλεϊ ζήτησε από τους μπαμπάδες του ένα αδελφάκι για να παίζει. Τους φωνάζει και τους δυο «μπαμπά». Ο Κωνσταντίνος Ανδρουλάκης και ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης, κάτοικοι Μεγάλης Βρετανίας, ήθελαν πολύ να του κάνουν το χατίρι. Αλλωστε συζητούσαν συχνά μεταξύ τους για ένα δεύτερο παιδί. Ο 5χρονος τότε Χάρλεϊ ήταν τόσο ενθουσιασμένος που ανακοίνωσε στους συμμαθητές του ότι θα αποκτήσει αδελφάκι. Οι φίλοι του ενθουσιάστηκαν και είχαν δεκάδες απορίες. Ετσι, οι δάσκαλοι αφιέρωσαν μία ολόκληρη εκπαιδευτική ημέρα στις εναλλακτικές μορφές οικογένειας και ο Χάρλεϊ απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις. Λίγους μήνες αργότερα, στη ζωή τους μπήκε ο Ρίκι. Σήμερα ο Χάρλεϊ-Γιάννης είναι 11 ετών και ο Ρίκι-Μιχάλης 6 ετών.

«Για τα παιδιά είναι όλα πιο απλά απ’ ό,τι για εμάς τους μεγάλους» λέει ο Κωνσταντίνος στην ερώτηση τι απαντάει στα παιδιά τους όταν ρωτούν γιατί έχουν δύο μπαμπάδες. «Στη δική μας περίπτωση, τα παιδιά μας έχουν και μαμά, γνωρίζουν την ιστορία τους και πώς γίναμε οικογένεια» συμπληρώνει ο Μιχάλης, αφού και τα δύο τους παιδιά γεννήθηκαν σε οικογένειες που δεν είχαν τη δυνατότητα να τα μεγαλώσουν.

Ο βασικός λόγος που ο Μιχάλης και ο Κωνσταντίνος δεν επιστρέφουν στην Ελλάδα είναι διότι μια ληξιαρχική πράξη στη χώρα μας μπορεί να αναγνωρίσει ένα παιδί αγνώστου πατρός, αλλά όχι ένα παιδί αγνώστου μητρός. Συνεπώς, ένας από τους δύο θα γίνει αυτομάτως ένας γονιός-φάντασμα για το παιδί.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο το πρωτόκολλο είναι συγκεκριμένο. Πρόκειται για μια μακρά διαδικασία με μια μεγάλη περίοδο προετοιμασίας που διαρκεί 9 μήνες και προϋποθέτει καθημερινή επαφή με τους παιδοψυχολόγους πριν οι γονείς έρθουν σε επαφή με το παιδί. Ετσι ήρθαν σε επαφή με παιδιά που μεγαλώνουν από ομόφυλα ζευγάρια. «Είδαμε ευτυχισμένα παιδιά» λένε ο Κωνσταντίνος και ο Μιχάλης. Ο Κωνσταντίνος θυμάται ένα παιδάκι να του λέει «δεν αισθάνομαι άσχημα για την οικογένειά μου. Αισθάνομαι άσχημα για αυτούς που ρωτούν για την οικογένειά μου».

Ισπανία: Ελένη – Κέιτ

«Θα μπορεί να έρθει και η mummy;»

Η Ελληνίδα Ελένη Μαραβέλια είναι παντρεμένη με την Κέιτ από τη Μ. Βρετανία και ζουν μαζί στην Ισπανία. Στάθηκαν τυχερές γιατί στην Ισπανία από το 2005 έχει ψηφιστεί ο νόμος για την πρόσβαση στον γάμο, στην υιοθεσία και στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και για τα ομόφυλα ζευγάρια. Ετσι απέκτησαν με εξωσωματική γονιμοποίηση δύο κοριτσάκια, τη Φρατζέσκα που είναι 10 και την Αλεξάνδρα που είναι 6,5 ετών. Οι συμμαθητές τους δεν ζητούν εξηγήσεις. «Ηταν δεδομένο από την αρχή ότι η Φρατζέσκα και η Αλεξάνδρα έχουν δύο μαμάδες.

Προσωπικά πιστεύω πως όταν ένα παιδί στέκεται καλά στα πόδια του, κανένας δεν μπορεί να το πειράξει. Οταν οι δικές μου κόρες γνωρίζουν ότι έχουν δύο μαμάδες που τις αγαπάνε, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να δεχθούν πειράγματα για την οικογένειά τους» λέει η Ελένη Μαραβέλια και συμπληρώνει χαμογελώντας: «Καμία από τις δύο μου κόρες δεν με έχει ρωτήσει γιατί δεν έχει μπαμπά. Με ρώτησαν όμως και οι δύο να τις εξηγήσω πώς γίνονται τα παιδιά».

Η Ελένη Μαραβέλια δηλώνει χαρούμενη που η συζήτηση άνοιξε και στην Ελλάδα. Οπως λέει: «Δεν δηλώνω ακτιβίστρια, όφειλα όμως να προασπιστώ τα δικαιώματα των παιδιών μου, γιατί αυτή τη στιγμή η Κέιτ, η μητέρα τους, δεν έχει καμία σχέση μαζί τους όταν επιστρέφουμε στην Ελλάδα».

Η Ελένη προσπάθησε να εξηγήσει στα κορίτσια της για το νομοσχέδιο που έρχεται στην Ελλάδα και η αντίδρασή τους, όπως περιγράφει, ήταν ενθουσιώδης. «Η μικρή μου κόρη που είναι μόλις 6,5 ετών μου είπε «Θα μπορεί να έρθει και η mummy, η μητέρα μου, τώρα στην Ελλάδα;». Ηταν και οι δύο χαρούμενες. Μακάρι να είχα βγάλει τις φάτσες τους μια φωτογραφία εκείνη τη στιγμή για να σας τις δείξω».