Στο αναφαίρετο δικαίωμα της Εύας Καϊλή να υπερασπιστεί τον εαυτό της με τον τρόπο που θέλει μπορεί να αντιτάξει κανείς το εύλογο ενδιαφέρον για ένα σκάνδαλο που έπληξε το κύρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Θα μάθουμε ποτέ τι συνέβη με το Qatargate; Στον τρόπο πάλι που χειρίζεται τα μέσα μαζικής ενημέρωσης οφείλει να αναγνωρίσει κανείς μια δεξιοτεχνία από τις πρώτες της εμφανίσεις στα τοπικά μέσα της Θεσσαλονίκης. Επειτα ήρθαν τα τηλεοπτικά δίκτυα εθνικής εμβελείας, το νεανικό Μad TV, η πορεία στη δημοσιογραφία που διακόπηκε από την καριέρα στην πολιτική.
Αν ο δημοσιογράφος της «Liberation» Ζαν Κατρμέρ εντοπίζει ένα θύμα, κάποιος άλλος μπορεί να διακριβώσει ένα πρακτικό πνεύμα – σε αυτό ίσως έχουν συμβάλει οι σπουδές στην Αρχιτεκτονική και στην τετράγωνη λογική που πρέπει να πλαισιώσει τη δημιουργική φαντασία για να μείνει όρθιο ένα κτίριο.
Η μετεωρική άνοδός της επί μία εικοσαετία, από δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Θεσσαλονίκης, το 2002, παρουσιάστρια ειδήσεων στην ιδιωτική τηλεόραση (2004-2007), βουλευτής του ΠαΣοΚ το 2007, και ευρωβουλευτής του από το 2014, δεν είχε προκαλέσει εντάσεις στην Ελλάδα των παχιών αγελάδων.
Ούτε φανταζόταν κανείς ότι η νεαρή αρχιτέκτονας, παράλληλα με τη μεγάλη πολιτική στήριξη, την ψήφο του λαού (145.000 ψήφους έλαβε στις ευρωεκλογές του 2019, εξελέγη δεύτερη ευρωβουλευτής του ΠαΣοΚ, μετά τον Νίκο Ανδρουλάκη), θα έχτιζε με τόση μεθοδικότητα ένα δίχτυ ασφαλείας και στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ, αν κρίνει κανείς από τη μεταχείριση που της επιφυλάσσουν, τώρα που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Το παράρτημα της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ιταλία έφτασε να συγκρίνει το Βέλγιο και την ΕΕ με τη Λευκορωσία, λόγω των δυσμενών συνθηκών κράτησης της Καϊλή, «της μητέρας που την αποκόπτουν από το παιδί της».
Μια μητέρα όμως μπορεί να αναρωτηθεί αν η ίδια οργάνωση προβληματίζεται τώρα που η Καϊλή χρησιμοποιεί το παιδί της με κάθε τρόπο – χωρίς προφανώς να δείχνει το πρόσωπό του -, προκειμένου να μιλήσει στο θυμικό των ανθρώπων.
Η αθωότητα ή μη της Εύας Καϊλή θα κριθεί σε κάποιο βελγικό δικαστήριο. Οι Βέλγοι, στο μεταξύ, αλλά και η υπόλοιπη Ευρώπη μπορούν να υποκλιθούν σε μια μαστόρισσα της τέχνης της επιβίωσης.
Η ευρωβουλευτής μοιάζει να είναι φτιαγμένη από το ανθεκτικό υλικό της επανάκαμψης. Αν όχι στην ΕΕ, στη χώρα της. Στο κάτω κάτω, η χώρα της έχει συγχωρήσει πολλούς, πολλά και πολύ χειρότερα.
