«Ο πόλεμος έχει ξεφύγει από τα όρια της Γάζας. Δεν είναι πλέον ένας πόλεμος Ισραήλ -Χαμάς. Είναι ένας πόλεμος περιφερειακός και, μάλιστα, σε μέγεθος πρωτοφανές στα χρονικά, που δεν έχουμε ξαναδεί από το ’67 ή το ’73, όσον αφορά στις περιφερειακές δυνάμεις που συμμετέχουν σε αυτόν», επισημαίνει στο ΒΗΜΑ ο Νικόλας Κοσματόπουλος, επίκουρος καθηγητής στα Τμήματα Πολιτικών Σπουδών και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, σχολιάζοντας, μεταξύ άλλων, τη δράση των Χούθι (‘Ανσαρ ‘Αλλαχ) στην Ερυθρά Θάλασσα, το τρομοκρατικό χτύπημα στο Κερμάν του Ιράν, τη δολοφονία του υπαρχηγού της Χαμάς, Σάλεχ αλ Αρούρι, στην πρωτεύουσα του Λιβάνου και τη γενικότερη «κινητικότητα» και νευρικότητα στην ευρύτερη περιοχή, από τις 8 Οκτωβρίου.
Παραταύτα, τα δυτικά Μέσα «αποσιωπούν», τονίζει ο ειδικός, τόσο τη γενίκευση όσο και το «συντονισμό των δυνάμεων της Αντίστασης, όπως αυτοαποκαλούνται», παρόλο που συνιστούν «θέατρα ενός ενιαίου ζητήματος, ενός κοινού πολέμου και μιας ενιαίας αντιπαράθεσης και ασφαλώς κάτι πολύ πιο σοβαρό, ιστορικό και βαθύ από αυτό που γίνεται περιορισμένα εντός της Λωρίδας Γάζας, το οποίο δεν μπορεί να κατανοηθεί αν δεν δούμε όλο το πεδίο στην περιοχή ήδη από τον Πόλεμο στο Ιράκ, στη Συρία και τα όσα έχουν συμβεί κατά το πρόσφατο παρελθόν στην Υεμένη. Τα δε τρέχοντα τεκταινόμενα αναμένεται να αλλάξουν την περιοχή», τονίζει.
Δεν θεωρεί απίθανη ο καθηγητής στο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο της Βηρυτού «περαιτέρω κλιμάκωση». «Καταρχάς, υπάρχει μια ιδιαίτερη κινητικότητα και ένταση στην Υεμένη και στην Ερυθρά Θάλασσα».
Πλήγμα στο Ιράν (Κερμάν) υπέρ Ισραήλ;
Αίφνης, ένα τρομοκρατικό χτύπημα στην επέτειο της δολοφονίας του «αρχιτέκτονα» των ιρανικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Μέση Ανατολή, Κασάμ Σουλεϊμανί και μια δολοφονία, εντός Βηρυτού, ανακατέψαν περισσότερο την «τράπουλα» στην περιοχή.
«Την ώρα που οι Ισραηλινοί σκοτώνουν επί τρεις μήνες μαζικά μουσουλμάνους και τζαμιά και την ώρα που σαφώς ανεβάζουν την ένταση οι δυνάμεις της Αντίστασης, ένα φονταμενταλιστικό ισλαμικό κίνημα, όπως χαρακτηρίζουν το ISIS, χτυπά το Ιράν κι όχι το Ισραήλ, όπως θα περίμενε κανείς», σχολιάζει ο Νικόλας Κοσματόπουλος, την τρομοκρατική επίθεση στο Κερμάν.
«Το ISIS δεν έχει ωστόσο χτυπήσει ποτέ το Ισραήλ», προσθέτει. «Χτυπάει όμως το Ιράν -οι Δυνάμεις της Αντίστασης, οι Ιρακινοί, οι Σύριοι και η Χεσμπολάχ έχουν πολεμήσει τον ΙSIS, να θυμίσουμε. Ως εκ τούτου, τα πράγματα, χωρίς να αποδεικνύονται, είναι αυτονόητα. Ακόμα και αν δεν είσαι ενεργούμενο όργανο των αντιπάλων εκείνων που χτυπάς, δουλεύεις για εκείνους».
Το «μήνυμα» που εκπέμπει η επίθεση, κατά βάση, συνεχίζει ο συνομιλητής μας, είναι «αν συνεχίσετε την υποστήριξη σε περιφερειακές αντιισραηλινές δυνάμεις, όπως οι ‘ΑνσΑρ ‘ΑλλΑχ, η Χεσμπολά κ.ά. εμείς μπορούμε να σας χτυπήσουμε στο εσωτερικό. Να οργανώσουμε, αν όχι μια ακόμα Πορτοκαλί Επανάσταση, πάντως ένα τρομοκρατικό δίκτυο που θα αναστατώσει το εσωτερικό σας».
Το «μήνυμα» που επιδιώκει να στείλει το Ισραήλ με τη δολοφονία του υπαρχηγού της Χαμάς, Σάλεχ αλ Αρούρι, στο κέντρο της Βηρυτού, αλλά και του Ιρανού διοικητή, Σαγέντ Ραζί Μουσαβί, στη Δαμασκό, σύμφωνα με τον καθηγητή, είναι πως «όλοι οι ηγέτες της Αντίστασης είναι αναλώσιμοι, με τη δύναμη της κατασκοπείας και της αεροπορικής υπεροπλίας του».
Στέλνει «μηνύματα» όμως και προς το εσωτερικό της χώρας, καθώς «δεν έχει επιτύχει τους στόχους που θέλει στη Γάζα και υπάρχει γενικευμένη ανησυχία και διαμαρτυρία στο εσωτερικό του Ισραήλ και μάλιστα και στο εσωτερικό της κυβέρνησης».
Δεν προτίθεται πάντως να κλιμακώσει οτιδήποτε η Χεσμπολά, προβλέπει ο μεσανατολόγος, κάτι που αποτυπώθηκε, τονίζει, στις δυο ομιλίες του γενικού γραμματέα της Χεσμπολά. «Φάνηκε καθαρά ότι η οργάνωση δεν θέλει να παρασυρθεί σε ενέργειες που δεν συνάδουν με το πώς κρίνει ότι πρέπει να συνεχιστεί τοπικά και χρονικά η σύγκρουση. Κάτι που επίσης προκύπτει είναι ότι η Χεσμπολά θεωρεί πως η σύγκρουση θα διαρκέσει πάρα πολύ καιρό, ενώ, οι Δυνάμεις της Αντίστασης διαβλέπουν ότι τελειώνει ο χρόνος για το Ισραήλ. Θεωρούν ότι ο χρόνος κυλά υπέρ τους».
Οι μόνοι, τέλος, εκτιμά ο Νικόλας Κοσματόπουλος, που θέλουν γενίκευση του πολέμου – κάτι που ούτε οι ΗΠΑ επιθυμούν, διευκρινίζει- είναι «η φράξια των ακροδεξιών φιλοπόλεμων γερακιών που ελέγχουν την ισραηλινή κυβέρνηση. Θεωρώντας ότι είναι ο μόνος τρόπος για να λύσουν το δομικό πρόβλημα που έχουν στο Ισραήλ, ήδη από το 1948, αν όχι και νωρίτερα, ήτοι, την ύπαρξη Παλαιστινίων στα εδάφη που θέλουν να προσαρτήσουν».
Ακόμη ένα συμπέρασμα, που εξάγει, από το πεδίο, στις περιοχές που διεξάγεται πόλεμος -και όχι μόνο-, τις διπλωματικές κινήσεις, τις συμμαχίες που αναδιατάσσονται, «τη σιωπή των δυνάμεων στην περιοχή που ήταν παραδοσιακά φιλοαμερικανικές (Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Εμιράτα) και την αδυναμία και απροθυμία τους να μετάσχουν στη συμμαχία κατά των Άνσαρ ‘Αλλαχ, είναι πως «η ηγεμονία των ΗΠΑ διαλύεται».
Η επιρροή των Αμερικάνων στην περιοχή, συνεχίζει ο Κοσματόπουλος, έχει μειωθεί δραματικά, και λόγω των BRICS (πλέον στις τάξεις τους έχουν προσχωρήσει τρεις ισχυρές χώρες της Μέσης Ανατολής , Σαουδική Αραβία, Εμιράτα και Αίγυπτος). Οπότε παρακολουθούμε την αναδιάταξη της περιοχής», επισημαίνει.
Στη νέα τάξη, οι ΗΠΑ προσπαθούν να δουν «πώς θα καταφέρουν να διατηρήσουν κάποια κεκτημένα». Κάτι πολύ δύσκολο, σύμφωνα με τον καθηγητή στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, με την αναφανδόν υποστήριξη του Ισραήλ. «Γιατί το μόνο που τους έχει μείνει είναι να στηρίζουν μονόπλευρα, στρατιωτικά, οικονομικά και διπλωματικά, με τα μπλοκ και τα βέτο τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας, το Ισραήλ. Ακόμα και το σχέδιό τους να φέρουν την Παλαιστινιακή Αρχή στη Γάζα μετά τον πόλεμο, δεν ευοδώνεται».
