Στο τμήμα του λιμένος Θεσσαλονίκης, εκεί που κατά κύριο λόγο αγκυροβολούν επιβατικά πλοία και κρουαζιερόπλοια, ρυμουλκήθηκε την Κυριακή (19/11) το αντιτορπιλικό «Βέλος» μετά τις ζημιές που υπέστη από την κακοκαιρία.

Η συνολική επιχείρηση είχε ξεκινήσει νωρίς το πρωί. Αρχικά και με τη βοήθεια δύτη έγιναν οι προσπάθειες ανύψωσης και στεγανοποίησης στο σημείο της πρύμνης που το σκαρί υπέστη το ρήγμα ύστερα από την πρόσκρουση στην τσιμεντένια προβλήτα εξαιτίας της θαλασσοταραχής στον Θερμαϊκό.

Εν συνεχεία δύο ρημουλκά σκάφη συνέδραμαν προκειμένου το πλοίο – σύμβολο του Πολεμικού Ναυτικού, που λειτουργεί πλέον ως μουσείο αντιδικτατορικού αγώνα, να μεταφερθεί σε ασφαλέστερο σημείο προκειμένου να γίνει περαιτέρω επιθεώρηση και ν’ αποφασιστούν οι ενέργειες αποκατάστασης της ζημιάς.

«Δεν είναι καταστροφική η βλάβη»

Τουλάχιστον όπως δήλωσε στην ΕΡΤ ο Βελής Παππάς, αντιναύαρχος εν αποστρατεία και γιος του κυβερνήτη του αντιτορπιλικού «οι ζημιές φαίνονται μεγάλες, αλλά είναι εύκολο να επισκευαστούν. Δεν είναι μία καταστροφική βλάβη».

Σημείωσε βέβαια ότι «είχαμε πει επανειλημμένως πως εκεί δεν είναι ένα ασφαλές σημείο. Οι μόνοι που δεν φταίνε είναι οι άνθρωποι του Πολεμικού Ναυτικού. Το Ναυτικό είχε κάνει πολλές προσπάθειες να προστατεύσει το πλοίο Οι περίοδοι του Βέλους είναι δύο: όταν ζούσε ο πατέρας μου και όταν πέθανε. Όταν ζούσε, απομάκρυναν το αντιτορπιλικό στη Θεσσαλονίκη -με το πρόσχημα να το γνωρίσει η Ελλάδα- ενώ εκείνος αντέδρασε. Κατά τη γνώμη μου το «Βέλος» θα έπρεπε να είναι στο Πάρκο Ναυτικής Παράδοσης όπου και ανήκει».

Ο ίδιος θυμήθηκε πως «όταν ήμουν παιδάκι, ο πατέρας μου με έπαιρνε ταξίδι με το «Βέλος», οπότε καταλαβαίνετε πώς νιώθω. Υπάρχει μεγάλος δεσμός με το πλοίο. Αυτό με έκανε να μπω στο Ναυτικό».

Η ιστορία του «Βέλους»

Το θρυλικό αντιτορπιλικό καθελκύστηκε στη Βοστώνη το 1943 και μετά τον εκσυγχρονισμό του παραδόθηκε από τις ΗΠΑ στο ελληνικό Ναυτικό το 1959.

Συνδέθηκε με την αντίσταση απέναντι στη χούντα των Συνταγματαρχών, διότι στις 25 Μαΐου του 1973 κι εν μέσω ΝΑΤΟϊκής άσκησης ο κυβερνήτης Νικόλαος Παππάς αγκυροβόλησε στο λιμάνι Φιουμιτσίνο της Ιταλίας και σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα παρέδωσε τα καθήκοντά του, ζητώντας πολιτικό άσυλο.

Η στάση του Παππά χαρακτηρίστηκε «οπερέτα» από τη στρατιωτική ηγεσία της χώρας και το αντιτορπιλικό επέστρεψε στη βάση του, αλλά η πράξη του κυβερνήτη ενέπνευσε άλλα τριάντα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που ακολούθησαν ανάλογο δρόμο.

Στις 26 Μαρτίου του 1991 το «Βέλος» παροπλίσθηκε πρώτα στον Πόρο και μετά στη Σαλαμίνα, προτού αγκυροβολήσει στη Θεσσαλονίκη.