Μεγάλη αβεβαιότητα γεννά η νέα φάση του πολέμου στην Ουκρανία, στην οποία εισέρχεται η Ρωσία στο ανατολικό τμήμα της χώρας. Στο Ντονμπάς θα δoθεί η μάχη των μαχών, και αυτό θα κρίνει την έκβαση του πολέμου. Eνα αποτέλεσμα που θα καθορίσει τα εδαφικά σύνορα της Ουκρανίας τα επόμενα χρόνια, το μέλλον της χώρας αλλά και την ισορροπία της Ευρώπης για τις επόμενες δεκαετίες.

Οι επιδρομές στις οποίες έχει επιδοθεί σε όλη την ουκρανική επικράτεια η ρωσική μηχανή, από το Χάρκοβο και τη Ζαπορίζια ως τη Λβιβ και το Κίεβο, είναι ένα προοίμιο της κλιμάκωσης που αναμένεται στην ευρύτερη περιοχή η οποία αψήφησε επανειλημμένα τις ρωσικές αξιώσεις να παραδοθεί και που ο Βλαντίμιρ Πούτιν επιθυμεί να «απελευθερώσει ολοκληρωτικά». Μεταξύ άλλων και για να δικαιολογήσει την απόφασή του να ξεκινήσει τον αιματηρό πόλεμο.

Νέα στρατηγική στις επιχειρήσεις

Αυτή τη φορά ο Πούτιν θέλει η επιχείρηση να είναι καλύτερα σχεδιασμένη σε σχέση με την επίθεση τύπου «Blitzkrieg» της πρώτης φάσης. Μια στρατηγική που επιδεινώθηκε από τη φτωχή επιμελητεία, το κακό ηθικό των στρατιωτών του αλλά και την απροσδόκητα επίμονη αντίσταση των Ουκρανών που απέδειξαν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν μια αριθμητικά ισχυρότερη δύναμη και ώθησαν την πολεμική μηχανή της Μόσχας σε υποχώρηση.

Ετσι, ο Πούτιν επιστρέφει στην παραδοσιακή ρωσική τακτική της συγκέντρωσης μιας τεράστιας δύναμης πυρός σε ένα περιορισμένο πεδίο μάχης, ώστε μετά να συνεχίσει με το σφυροκόπημα του εχθρού. Μια στρατηγική που τον ευνοεί καθώς στα ανατολικά, όπου το έδαφος είναι επίπεδο, επιτρέπει τη γρήγορη προέλαση του στρατού του και την ίδια ώρα καθιστά δυσκολότερο το αντάρτικο των Ουκρανών.

Η ρωσική πυραυλική δοκιμή

Συγκέντρωση στρατευμάτων

Υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή η Ρωσία έχει αναπτύξει στα ανατολικά 70 έως 80 τάγματα μάχης, 1.000 στρατιωτών έκαστο, ενώ σύμφωνα με το ουκρανικό υπουργείο Αμυνας, οι ρωσικές δυνάμεις μεταφέρουν περισσότερα πυραυλικά συστήματα εδάφους-αέρος. Την ίδια ώρα, δεκάδες χιλιάδες άλλοι ρώσοι στρατιώτες, που βρίσκονται σε εφεδρεία στον Βορρά, ανεφοδιάζονται για να μπουν σύντομα στη μάχη.

Στόχος της Μόσχας είναι «να πετύχει αυτό που οι στρατιωτικοί στρατηγοί περιγράφουν ως διπλή περικύκλωση των ουκρανικών δυνάμεων, μια τακτική που έχει χρησιμοποιηθεί από νικηφόρους στρατούς για αιώνες, από τότε που ο Αννίβας περικύκλωσε τον ρωμαϊκό στρατό στις Κάννες το 216 π.Χ.», όπως σχολιάζει ο δημοσιογράφος Ντέιβιντ Ιγκνάσιους στη «Washington Post».

Οι ρωσικές αδυναμίες

Παρ’ όλα αυτά, οι αδυναμίες των Ρώσων δεν έχουν επιλυθεί και είναι πολλές: οι στρατιωτικές ενισχύσεις με μισθοφόρους και στρατιώτες από τη Γεωργία ή τη ρωσική Απω Ανατολή θεωρούνται ανεπαρκείς, δεδομένου ότι δεν διαθέτουν κοινή εκπαίδευση, ούτε ικανοποιητική μαχητική ετοιμότητα.

Ταυτόχρονα, χρειάζονται περισσότερο χρόνο ώστε να ανασυντάξουν τις μονάδες που υποχώρησαν από τον Βορρά. Ενώ το ηθικό των ρώσων στρατιωτών παραμένει χαμηλό και τα οχήματά τους εξακολουθούν να συντηρούνται ελάχιστα. Στρατιωτικοί αναλυτές σχολιάζουν στους «New York Times» ότι το «αποτέλεσμα παραμένει στην καλύτερη περίπτωση ασαφές».

Ωρα μηδέν για τη Μαριούπολη

Στα συντρίμμια της μαρτυρικής Μαριούπολης που οι Ρώσοι λένε ότι έχουν καταλάβει, χωρίς όμως αυτό να επιβεβαιώνεται από ανεξάρτητα μέσα, η Μόσχα πολιορκεί τον τελευταίο θύλακα αντίστασης, το χαλυβουργείο Αζοφστάλ, ένα τεράστιο εργοστάσιο έξι τετραγωνικών χιλιομέτρων που έχει γίνει το σημείο μηδέν του πολέμου.

Σε συνάντηση που είχε ο ρώσος υπουργός Αμυνας Σεργκέι Σοϊγκού με τον Βλαντίμιρ Πούτιν την Πέμπτη τόνισε ότι για να νικήσουν τους Ουκρανούς στο χαλυβουργείο θα χρειαστούν αρκετές ημέρες. Καθώς όμως οι υπόγειες σήραγγές του, που μοιάζουν με λαβύρινθο, παρέχουν ένα φυσικό πλεονέκτημα στους υπερασπιστές, οι Ρώσοι αποφάσισαν να κάνουν πίσω, με τον Πούτιν να ακυρώνει το σχέδιο για έφοδο ως «μη πρακτικό».

Λέγεται μάλιστα ότι η συνάντηση Πούτιν – Σοϊγκού μπροστά στις κάμερες ενορχηστρώθηκε πιθανότατα για να δείξει ο Πούτιν ότι είναι πρόθυμος για έναν εποικοδομητικό διάλογο για την εύρεση διπλωματικής διεξόδου, η οποία έχει παγώσει.

Μέσα στο εργοστάσιο υπολογίζεται ότι βρίσκονται 2.000 ουκρανοί στρατιώτες, μεταξύ των οποίων και μέλη του Τάγματος Αζόφ, ενώ 1.000 άμαχοι έχουν βρει καταφύγιο στις αποθήκες.

«Προσεκτικές» ενισχύσεις της Δύσης προς Ζελένσκι

Καθώς η ρωσική μηχανή σφίγγει τον κλοιό στην Ανατολική Ουκρανία, ΗΠΑ και σύμμαχοι του NATO δίνουν μάχη με τον χρόνο ώστε να προμηθεύσουν τον ουκρανικό στρατό με όπλα και πυρομαχικά που θα μετριάσουν τη νέα, ακόμη πιο άγρια, στρατιωτική φάση του πολέμου. Στο πολεμικό υλικό που θα παραλάβει το Κίεβο περιλαμβάνονται οβίδες, ρουκέτες, ραντάρ, βλήματα και άρματα μάχης, πέραν των αντιαρματικών όπλων Javelin και των αντιαεροπορικών πυραύλων Stinger, που αποδείχθηκαν τόσο χρήσιμα στον πρώτο γύρο των επιχειρήσεων.

Ουάσιγκτον και σύμμαχοι ωστόσο θα διατηρήσουν κάποιες «κόκκινες γραμμές». Δεν θα προμηθεύσουν τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι με επιθετικούς βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς οι οποίοι θα μπορούσαν να εκτροχιάσουν κι άλλο τα πράγματα, πολύ δε περισσότερο όταν το Κρεμλίνο προειδοποιεί ότι η αποστολή τέτοιων όπλων θα μπορούσε να έχει «απρόβλεπτες συνέπειες», όπως η καταφυγή σε πυρηνικά όπλα. Μέσα σε αυτό το κλίμα, η Ρωσία προχώρησε την Τετάρτη στη δοκιμή του διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου Sarmat από το κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ στη Βόρεια Ρωσία. Ο πύραυλος πέτυχε τον στόχο του, είπε ο Πούτιν που προειδοποίησε ότι «θα πρέπει να αποτελέσει τροφή για σκέψη για όσους απειλούν τη χώρα του». Αναλυτές ωστόσο αναφέρουν ότι η δοκιμή αυτού του πυραύλου νέας τεχνολογίας που δεν αναχαιτίζεται έγινε στο πλαίσιο επίδειξης ισχύος, καθώς βρίσκεται στριμωγμένος στο πολεμικό πεδίο.

Παραμένει άγνωστος ο αριθμός των νεκρών Ρώσων

Τα λάθη της Ρωσίας στο πεδίο της μάχης έχουν κοστίσει ακριβά στη Μόσχα. Αγνωστος παραμένει ο πραγματικός αριθμός των ρώσων στρατιωτών που έχουν χάσει τη ζωή τους στο πεδίο. Δυτικές μυστικές υπηρεσίες τον υπολογίζουν μεταξύ 7.000 και 10.000 και τους τραυματίες μεταξύ 20.000 και 30.000. Χιλιάδες άλλοι έχουν συλληφθεί ή αγνοούνται.