«Σήμερα κάνουμε μια δήλωση για τον κινηματογράφο, την κουλτούρα του κινηματογράφου, για όλους όσους αγαπούν τον πολιτισμό και τον κινηματογράφο. Στέλνουμε ένα μήνυμα και για τη δημοκρατία, γιατί χωρίς πολιτισμό, χωρίς θέατρο, χωρίς συναυλίες, χωρίς κινηματογράφο, η ζωή είναι σιωπηλή.»

Με τα παραπάνω λόγια η Κλόντια Ροτ, υπουργός Πολιτισμού και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της Γερμανίας, κήρυξε την Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου την έναρξη του 72ου Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του Βερολίνου. Ένα φεστιβάλ που πραγματοποιείται σε λιγότερες μέρες και εν μέσω αυστηρών περιορισμών λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης COVID-19 ,η οποία στη Γερμανία έθεσε σημαντικό εμπόδιο στις γιορτές των Χριστουγέννων περιορίζοντας στο ελάχιστο τις μαζώξεις.

Με τον λόγο της η Ροτ απέσπασε δυνατά χειροκροτήματα καθώς έκανε την επισήμανση: «Ναι, είναι ένα φεστιβάλ υπό συνθήκες πανδημίας, με περιορισμούς που μπορείτε να επικρίνετε, με ελλείψεις που ίσως θέλετε να επισημάνετε… αλλά το πραγματικά πολύ σημαντικό είναι ότι η Μπερλινάλε είναι γεγονός.»

Μόνο 800 περίπου καλεσμένοι παρακολούθησαν την τελετή έναρξης της χθεσινής βραδιάς στη Berlinale Palast – λιγότερο δηλαδή από το ήμισυ της κανονικής χωρητικότητας του μεγάλου κύριου χώρου του φεστιβάλ. Παρ’ όλ’ αυτά η εκδήλωση ήταν ένα ελπιδοφόρο σημάδι για την τοπική κινηματογραφική βιομηχανία και για τον κινηματογράφο γενικότερα.

Μετά την τελετή ακολούθησε η πρεμιέρα της γαλλικής ταινίας «Πήτερ φον Καντ» του Φρανσουά Οζόν, που αποτελεί ελεύθερη διασκευή του γνωστού δράματος του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ «Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ» (1972).

Δέκα οκτώ ταινίες θα διαγωνιστούν για την κατάκτηση της Χρυσής Αρκτου και των υπόλοιπων βραβείων. Κάποιες θέτουν επί τάπητος σοβαρά πολιτικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της γερμανικής παραγωγής του Αντρέας Ντρέσεν «Rabiye Kurnaz εναντίον George W. Bush», την αληθινή ιστορία μιας γυναίκας από τη Βρέμη της οποίας οι προσπάθειες να απελευθερώσει τον γιο της από το αμερικανικό στρατόπεδο φυλακών στο Γκουαντάναμο την οδήγησε μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει η αμερικανική ταινία «Call Jane», της Phyllis Nagy που εξετάζει τις δραστηριότητες της Jane Collective, μια ομάδας ακτιβιστών γυναικών στο Σικάγο της δεκαετίας του 1960. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Ελίζαμπεθ Μπανκς, Σιγκούρνεϊ Γουίβερ και Κέιτ Μάρα.

Την Χρυσή Αρκτο διεκδικούν επίσης η γερμανική ιστορία αγάπης της Νικολέτ Κρέμπιτζ «A E I O U – A Quick Alphabet of Love», το ντεμπούτο της Μεξικανής Νατάλια Λόπεζ Γκαγιάρδο «Robe of Gems» και η ισπανική ταινία «Alcarràs» της Κάρλα Σιμον. Πρόεδρος της εφετινής κριτικής επιτροπής είναι ο αμερικανός σκηνοθέτης Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, δημιουργός της «Εκτης αίσθησης» και άλλων ταινιών.

Η απονομή των βραβείων θα γίνει την Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου.