Η διαχείριση του πανδημικού φαινομένου αποδεικνύεται πια εξαιρετικά δύσκολη και περίπλοκη υπόθεση, ικανή να δοκιμάζει τις αντοχές και των πιο εξελιγμένων υγειονομικών συστημάτων.

Ο κορωνοϊός με τις συνεχείς μεταλλάξεις του καταφέρνει να υπερπηδά τα όποια μέτρα προστασίας και να διεισδύει με μεγάλη ευκολία στις ανθρώπινες κοινότητες.

Μια ρωγμή να υπάρξει στους μηχανισμούς ατομικής ή συλλογικής προστασίας αρκεί για να ανοίξει μεγάλη πόρτα μετάδοσης και να μετατραπεί σε επικίνδυνη εστία, που θα απαιτήσει πολλαπλάσια προσπάθεια προκειμένου να στεγανοποιηθεί.

Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος συνεχούς εφαρμογής περιοριστικών μέτρων στην άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και στην ελευθερία μετακίνησης των πολιτών.

Η πανδημική κόπωση διαβρώνει πλέον την αποτελεσματικότητα των όποιων μέτρων και προφανέστατα κλονίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στις όποιες επιλογές των υγειονομικών αρχών και των κυβερνήσεων.

Ωστόσο δεν είμαστε στο μηδέν, παρότι η απειλή παραμένει έντονη. Οι γιατροί και τα νοσοκομεία μας έχουν αποκτήσει πολλές εμπειρίες στην αντιμετώπιση του ιού, γνωρίζουν καλύτερα πώς να χειρισθούν τους δοκιμαζόμενους κυρίως από έλλειψη οξυγόνου ασθενείς και, το σημαντικότερο, οι επιταχυνόμενοι εμβολιασμοί έχουν περιορίσει τις εισαγωγές των αποδεδειγμένα πιο ευάλωτων ηλικιωμένων. Οι νεότεροι ασθενείς πιέζουν βεβαίως τις ΜΕΘ, αλλά έχουν περισσότερες αντοχές και μπορεί να πει κανείς ότι μπορούμε να προσβλέπουμε άπαντες σε καλύτερη έκβαση.

Παρά ταύτα, ο Μάρτιος και πιθανώς ο Απρίλιος θα συνεχίσουν να δοκιμάζουν τις αντοχές όλων, καθώς οι υγειονομικές αρχές θα είναι υποχρεωμένες να διατηρήσουν σε ισχύ πλήθος περιοριστικών μέτρων.

Η διαφορά σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες έγκειται στο γεγονός ότι πλέον υπάρχει ελπίδα απεμπλοκής. Οι εμβολιασμοί όντως προστατεύουν και αυξανόμενοι στον χρόνο θα επιτρέψουν τη διεκδικούμενη ανύψωση του τείχους ανοσίας.

Η επαύξηση επίσης παγκοσμίως των δυνατοτήτων παραγωγής αποτελεσματικών εμβολίων, παλαιών και νέων, επιτρέπει αισιοδοξία για τη συνέχεια.

Κοινή είναι πια η πεποίθηση ότι το άνοιγμα της οικονομίας θα καταστεί ευχερέστερο στις αρχές Μαΐου και η απελευθέρωση της κινητικότητας των πολιτών δεν θα αργήσει.

Με άλλα λόγια, δεν χωρούν μεμψιμοιρίες, παρά εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της επιστήμης και αμέριστη υποστήριξη και αλληλεγγύη στις υπερπροσπάθειες του ιατρικο-νοσηλευτικού προσωπικού.

Αυτό που προέχει στις παρούσες συνθήκες είναι υπομονή και επιμονή στα ατομικά και συλλογικά μέτρα προστασίας, επιτάχυνση των εμβολιασμών, συστηματική και ολοκληρωμένη προετοιμασία για το επερχόμενο σταδιακό άνοιγμα της οικονομίας, του τουρισμού και βεβαίως για την αξιοποίηση της μοναδικής ευκαιρίας που θα προσφέρουν οι τεράστιοι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης.

Χωρίς αμφιβολία, μέσα από τον ζόφο της πανδημικής περιόδου μπορεί να ξεπηδήσει μια μοναδική προσπάθεια οικονομικής ανασύνταξης και ανασυγκρότησης της χώρας.

Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης είναι μοναδικοί, απείρως σημαντικότεροι εκείνων του μεταπολεμικού Σχεδίου Μάρσαλ και αποδοτικότερα κατανεμημένοι σε εμβληματικά έργα εκσυγχρονισμού και παραγωγικές επενδύσεις, που μπορούν να αλλάξουν πραγματικά το παραγωγικό μοντέλο και κατ’ επέκταση τη θέση της χώρας. Οπως εξηγούν οι χειριστές των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, η Ελλάδα δύναται να απορροφήσει τα επόμενα χρόνια τουλάχιστον 32 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 19 δισ. ευρώ θα είναι επιχορηγήσεις και τα υπόλοιπα 13 δισ. ευρώ δάνεια σχεδόν μηδενικού επιτοκίου. Η συμμετοχή δε των τραπεζών και των ιδιωτών επενδυτών στις επενδύσεις που θα προωθηθούν μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης μπορούν να επαυξήσουν ακόμη περισσότερο τους διαθέσιμους επενδυτικούς πόρους.

Σπάνια στην ιστορία των εθνών παρουσιάζονται τέτοιες ευκαιρίες και δυνατότητες οικονομικής ανασύνταξης και ανασυγκρότησης. Η κυβέρνηση και οι λοιπές πολιτικές δυνάμεις επιβάλλεται να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, να ασφαλίσουν κατά το δυνατόν την απορρόφηση των πόρων και να διευκολύνουν έτσι τη νέα εθνική προσπάθεια. Δεν είναι καιρός για άγονους ανταγωνισμούς, παρά για εξασφάλιση συνθηκών δημιουργικής συναίνεσης. Αυτό ποθεί ο ελληνικός λαός για την επόμενη μέρα της μεγάλης υγειονομικής κρίσης.