Συγκλονιστική είναι η περιγραφή του ναυαγοσώστη Ηλία Παπαγεωργόπουλου, ο οποίος με 7 μποφόρ βούτηξε στα νερά του Μύρτου για να σώσει έναν 25χρονο κολυμβητή, με αποτέλεσμα και οι δύο τους να μείνουν για έξι ώρες μες στο βράδυ της Παρασκεύης, παλεύοντας με τα κύματα.
Η περιπέτεια των δύο ανδρών είχε τελικά αίσιο τέλος, καθώς στήθηκε επιχείρηση διάσωσης με ελικόπτερο Σικόρσκι.
«Παραλίγο θα πέφταμε στα βράχια»
Ο ναυαγοσώστης Ηλίας Παπαγεωργόπουλος είναι μέλος της ομάδας marine rescue Patras μέλη της οποίας ήταν και αυτά που τον βοήθησαν στην περιπέτεια αυτή που, ευτυχώς, είχε αίσιο τέλος.
Όπως λέει, παραλίγο και θα έπεφταν στα βράχια αν δεν υπήρχε το σχοινί που τους είχαν πετάξει από την ακτή.
Μιλώντας στο tempo24.news, ο νεαρός αναφέρει: «Είχα πάει σπίτι μου μετά τη λήξη της βάρδιάς μας, μέχρι που κατά τις 8 το βράδυ με ενημέρωσε η ομάδα ότι κινδυνεύει ένας νεαρός στον Μύρτο. Αμέσως, πήγαμε όλοι μαζί στο σημείο καταστρώνοντας το σχέδιο διάσωσης. Όμως, βλέπαμε ότι ο νεαρός παρόλο που είχε πιαστεί από τις πλευστικές συσκευές μας, άρχισε να πανικοβάλλεται και να μη μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση. Από την άλλη πλευρά, ήταν απαγορευτικό να μπει το σκάφος μας μέσα λόγω των 7 μποφόρ. Αμέσως, βούτηξα μέσα κι έφτασα κοντά του».
Όσο για την πρώτη σκέψη που έκανε όταν βούτηξε στον μανιασμένο Μύρτο ο ίδιος λέει ότι «ήξερα ότι η ομάδα μου, θα κάνει τα πάντα για να μας σώσει. Ήμουν σίγουρος, ότι από την ακτή θα είχα τη βοήθεια που πρέπει. Είμαστε άρτια εκπαιδευμένοι και προετοιμασμένοι».
Περιγράφοντας τις δυσκολίες της διάσωσης λέει ότι «η ομάδα μου, με πολύ μεγάλη δυσκολία λόγω των κυμάτων, μας έστειλε ένα σκοινί το οποίο μας έσωσε να μη χτυπήσουμε στα βράχια… Οι πλευστικές συσκευές πλέον δεν άντεχαν τόσες ώρες και μας πήγαινε προς τα βράχια… Το σκοινί που μας πέταξαν οι διασώστες συνάδελφοι από την ακτή, λειτούργησε σαν άγκυρα. Ευτυχώς…».
Έξι ώρες πάλευαν με τα κύματα
«Ο νεαρός δεν αισθανόταν καλά. Έπρεπε να το διαχειριστώ. Σκέφτηκα λοιπόν να του μιλάω για πολλά πράγματα. Μέχρι που η κουβέντα ήρθε για τον Ολυμπιακό. Η κατάσταση δυσκόλευε. Ο νεαρός έπαθε ναυτία. Ο θόρυβος των κυμάτων δεν μας άφηνε να ακούμε τίποτα… Μέχρι που μετά από έξι ώρες είδαμε στον ουρανό το ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού» συνεχίζει ο Ηλίας.
Μέσα στις σκέψεις του νεαρού ναυαγοσώστη που έπρεπε να σώσει και να σωθεί, ήταν «Θεέ μου μη μου δώσεις αυτό που δεν μπορώ να αντέξω… Αυτό σκέφτηκα κοιτώντας τον ουρανό… Και τότε είδα τα φώτα του ελικοπτέρου… Λύτρωση. Ευτυχώς όλα καλά για το παιδί και για μένα» προσθέτει και καταλήγει: «Βεβαίως και θα το ξανάκανα. Αυτή είναι η δουλειά μας. Γι’ αυτό έχουμε εκπαιδευτεί. Για να σώζουμε ανθρώπους…».