«Κάτι σαν γερμανικό Brexit»
«Για την καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ και τον αρχηγό του Χριστιανοκοινωνικού κόμματος Χορστ Ζεεχόφερ η αποτυχία των διερευνητικών αποτελεί καταστροφή», επισημαίνει ο σχολιαστής της Handelsblatt. «Ο Ζεεχόφερ συνέδεσε την πολιτική τύχη του με τις διαπραγματεύσεις στο Βερολίνο, αλλά και η Μέρκελ δίνει μάχη για την πολιτική της επιβίωση. Το κύρος της μετά το αδύναμο εκλογικό αποτέλεσμα έχει υποστεί ρωγμές και είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει να διαβρώνεται. Η αποτυχία της Τζαμάικα είναι δική της αποτυχία, η αποτυχία αυτή έδειξε ότι η μέθοδος Μέρκελ, η σύνδεση του άνευ ορίων πραγματισμού με τη μέγιστη ιδεολογική ευελιξία, έφτασε στο τέλος της. Όμως, πιο σημαντικό είναι ότι για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ασαφές με πιο τρόπο η χώρα θα αποκτήσει σταθερή κυβέρνηση».
Ο σχολιαστής περιγράφει την κατάσταση ως «παρόμοια με ένα γερμανικό Brexit ή με το βράδυ των αμερικανικών εκλογών με τη νίκηΤραμπ, όπου όλοι νόμιζαν ότι στο τέλος τα πράγματα δεν θα είναι τόσο άσχημα και ότι η πολιτικο-κρατική λογική θα υπερίσχυε των κομματικών συμφερόντων. Όμως τα πράγματα ήρθαν αλλιώς».
Κομματικοί τακτικισμοί και ευθύνη
Επικρίσεις εναντίον όλων των κομμάτων που συμμετείχαν στις διερευνητικές διαβουλεύσεις ασκεί η Handelsblatt. «Η Τζαμάικα κατέρρευσε και αντί να επικρατεί θρήνος και οδυρμός, έχει ξεκινήσει ένα αναξιοπρεπές παιχνίδι καταλογισμού ευθυνών και αναζήτησης του ενόχου», σημειώνει ο σχολιαστής της. «Αντί να γίνεται αυτό, καλό θα ήταν τα τέσσερα κόμματα να κάνουν την αυτοκριτική τους. Όλα τα κόμματα δεν αντελήφθησαν τις ευκαιρίες που κρύβονταν πίσω από αυτήν την κομματική συγκυρία και την ώθηση που θα μπορούσε να δώσει για τον εκσυγχρονισμό της Γερμανίας. Αλλά βέβαια οι κομματικοί τακτικισμοί βάρυναν περισσότερο από ό,τι η ευθύνη απέναντι στη χώρα».
Την προοπτική του πολιτικού τέλους της Άγκ. Μέρκελ προδιαγράφει η ελβετική Neue Zürcher Zeitung, σε περίπτωση που επικρατήσει το σενάριο των πρόωρων εκλογών. «Σε πρόωρες εκλογές θα μπορούσε να καλέσει ο γερμανός πρόεδρος της Δημοκρατίας σε περίπτωση, για παράδειγμα, παραίτησης της Μέρκελ. Σε αυτήν την περίπτωση η εποχή της πιο ισχυρής γυναίκας του κόσμου, της κόρης πάστορα, θα ήταν λίγο πριν το τέλος της, παρά τη βούλησή της μετά από 12 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στην καγκελαρία να παραμείνει εκεί για ακόμη άλλα τέσσερα χρόνια. Για τη Γερμανία αυτό θα σήμαινε τον πιο καυτό πολιτικά χειμώνα της ιστορίας της».
Ειρήνη Αναστασοπούλου