Αν ήταν άνθρωπος, θα μπορούσε να σύρει πίσω του μια γαλάζια φάλαινα. Είναι ένα από τα ρομποτικά σαμιαμίδια που παρουσιάζει το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια, ικανά να σέρνονται και να σκαρφαλώνουν σε τοίχους μεταφέροντας απίθανα μεγάλα φορτία.

Τα ρομποτάκια έχουν πόδια που μιμούνται τις πατούσες του σαμιαμιδιού, του οποίου οι αναρριχητικές ικανότητες εμπνέουν τα τελευταία χρόνια νέες, ισχυρότερες κολλητικές ταινίες,

Μέλος της ερευνητικής ομάδας που ανέπτυξε τα νέα ρομπότ είναι ο Έλιοτ Χοξ, ο οποίος έγινε είδηση το 2006 όταν σκαρφάλωσε έναν γυάλινο τοίχο χρησιμοποιώντας κολλητικές πλάκες που μιμούνται τα σαμιαμίδια.

Τα σαμιαμίδια, και γενικά οι σαύρες της οικογένειας των γκεκκονίδων, έχουν πατούσες καλυμμένες με μακρόστενες δομές σαν τριχίδια (ένθετη αριστερά), οι οποίες διακλαδίζονται στην άκρη τους, με
καθένα από τα εκατοντάδες παρακλάδια να έχει διάμετρο μόλις 200
νανόμετρα.

Ανάμεσα στις επιφάνειες και τις μικροσκοπικές αυτές απολήξεις
αναπτύσσονται οι λεγόμενες διαμοριακές δυνάμεις Βαν ντερ Βαλς, τόσο ισχυρές που επιτρέπουν στο σαμιαμίδι να κρεμαστεί από τον τοίχο με ένα μόνο δάχτυλο.

Σηκώνει βάρη και δεν… κλατάρει

Τα ρομπότ του Στάνφορντ έχουν στα πόδια τους μικροσκοπικές λαστιχένιες προεξοχές, οι οποίες λυγίζουν όταν ακουμπήσουν σε μια επιφάνεια με πίεση. Αυτό αυξάνει την ελεύθερη επιφάνειά τους και την κολλητική τους δύναμη.

Σε βίντεο που παρουσίασε το περιοδικό «New Scientist», ένα ρομποτάκι βάρους 9 γραμμαρίων ανεβαίνει μια κατακόρυφη επιφάνεια μεταφέροντας βάρος άνω του ενός κιλού -το φορτίο του στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το StickyBot, το πρώτο ρομποτικό σαμιαμίδι του Στάνφορντ, το οποίο κατασκευάστηκε το 2006.

Ένα δεύτερο αναρριχητικό ρομπότ, το οποίο ζυγίζει μόλις 20 milligram και συναρμολογήθηκε κάτω από μικροσκόπιο, μπορεί να σηκώσει βάρος 500 milligram, περίπου όσο ένας συνδετήρας.

Ρυμουλκεί 2.000 φορές το βάρος του

Όμως το ρεκόρ δύναμης δεν μπορεί παρά να ανήκει στο μTug, μια μηχανική σαύρα των 12 γραμμαρίων που περπατά σε οριζόντιες επιφάνειες και μπορεί να ρυμουλκεί 2.000 φορές το βάρος της.

Αυτό θα ισοδυναμούσε σε έναν άνθρωπο 80 κιλών να σέρνει μια γαλάζια φάλαινα των 160 τόνων.

Η ερευνητική ομάδα ελπίζει τώρα ότι η τεχνολογία της θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σε ρομπότ για τη μεταφορά μεγάλων φορτίων σε εργοστάσια και εργοτάξια.

Θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη νέων συσκευών αναρρίχησης που θα χρησιμοποιούν συνεργεία αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών.

Η μελέτη θα παρουσιαστεί τον Μάιο στο Διεθνές Συνέδριο Ρομποτικής και Αυτοματισμού που θα πραγματοποιηθεί στο Σιάτλ.