Το ιταλικό ποδόσφαιρο στηρίζεται πλέον σχεδόν αποκλειστικά στις τσέπες των ιδιοκτητών του. Όπως αποκαλύπτει εκτενής έρευνα της «Gazzetta dello Sport», οι μεγαλομέτοχοι των 20 ομάδων της Serie A έχουν επενδύσει συνολικά σχεδόν 6 δισ. ευρώ, ένα ποσό που μαρτυρά το εύρος της εξάρτησης των ιταλικών συλλόγων από την εξωτερική χρηματοδότηση – και κυρίως από την έλευση αμερικανών επενδυτών.
Ο «Μίδας» της Serie A
Πρωταγωνιστής στην άτυπη κούρσα είναι ο αμερικανός δισεκατομμυριούχος Νταν Φρίντκιν, ιδιοκτήτης της Ρόμα, ο οποίος έχει ήδη διαθέσει 958 εκατ. ευρώ για την εξαγορά του συλλόγου και την κάλυψη των ελλειμμάτων του. Ο Φρίντκιν έχει δεσμευθεί να χρηματοδοτήσει εξ ολοκλήρου και το νέο γήπεδο στο Πιετραλάτα, κόστους άνω του 1 δισ. ευρώ.
Ακολουθεί ο Τζέρι Καρντινάλ της RedBird, που το 2022 απέκτησε τη Μίλαν έναντι 1,2 δισ. ευρώ, επενδύοντας συνολικά 825 εκατ. ευρώ, κυρίως για την εξαγορά από την Elliott. Η οικογένεια Ανιέλι μέσω της Exor έχει επενδύσει από το 2001 έως σήμερα περίπου 730 εκατ. ευρώ, με διαδοχικές αυξήσεις κεφαλαίου για τη Γιουβέντους.
Πέρα όμως από τα «βαριά ονόματα», εξίσου εντυπωσιακά είναι και τα ποσά που έχουν επενδυθεί σε ομάδες μικρότερης εμβέλειας, όπως, π.χ., τα 474 εκατ. ευρώ από τον Ρόκο Κομίσο στη Φιορεντίνα και τα 443,5 εκατ. ευρώ από τον Κάιλ Κράουσε στην Πάρμα.
Δάνεια ή ενέσεις κεφαλαίου
Η εικόνα που αναδύεται είναι καθαρή: το ιταλικό ποδόσφαιρο ζει και αναπνέει χάρη στην οικονομική στήριξη των ιδιοκτητών του. Μετά την κρίση της πανδημίας και τον αυξανόμενο ανταγωνισμό από τα υπόλοιπα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, το μοντέλο της αυτοχρηματοδότησης είναι πλέον η εξαίρεση.
Οι περισσότεροι σύλλογοι λειτουργούν με χρόνια ελλείμματα, τα οποία καλύπτονται είτε με δάνεια είτε με απευθείας ενέσεις κεφαλαίου. Σε αυτό το πλαίσιο, η παρουσία ξένων – κυρίως Αμερικανών – επενδυτών κρίνεται σωτήρια, αν και ταυτόχρονα δημιουργεί νέες εξαρτήσεις και διακυβεύματα.
Το αν η ιταλική Serie A θα καταφέρει να μεταβεί σε ένα πιο βιώσιμο οικονομικό μοντέλο, με σαφή στρατηγική ανάπτυξης, μένει να φανεί. Προς το παρόν, το μόνο σίγουρο είναι ότι για να επιβιώσουν οι σύλλογοι της χώρας χρειάζονται όχι μόνο καλούς παίκτες, αλλά και ισχυρούς χρηματοδότες.
