Ποτέ δεν είναι αργά να ξαναπιάσεις μια ιστορία από την αρχή στο σινεμά. Πόσο μάλλον αν πρόκειται για τις καταβολές του Μουφάσα, που χάθηκε νωρίς, σε έναν άδικο και ξαφνικό θάνατο που πλήγωσε πολλά παιδικά μάτια. Την ώρα που η αντίστροφη μέτρηση για τα Οσκαρ έχει αρχίσει και οι λίστες για τις καλύτερες ταινίες του 2024 χωρούν λίγους και καλούς, μας έρχεται και το «οικογενειακό δώρο» των γιορτών: «Μουφάσα: Ο βασιλιάς των λιονταριών».

Ήταν το 2019 όταν η Disney έδειξε την ολοκληρωτική, ψηφιακή μεταμόρφωση του «Βασιλιά των λιονταριών» (The Lion King) εκσυγχρονίζοντας το καλύτερο της ανιμέισον από τους Ρότζερς Άλερς και Ρομπ Μίνκοφ για τη δεκαετία του ’90, σχεδιασμένο στο χέρι, σε ένα εντυπωσιακό ριμέικ με τη μέθοδο του φωτορεαλισμού.

Ο Βασιλιάς των Λιονταριών (1994)

Η σαιξπηρικών καταβολών ιστορία του μικρού Σίμπα που μεγαλώνει με τις αξίες του βασιλιά πατέρα του Μουφάσα, αλλά αναγκάζεται να ενηλικιωθεί βίαια και γρήγορα καθώς γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας του από τον μοχθηρό θείο του Σκαρ, επηρέασε γενιές και γενιές παιδιών από το 1994 και έπειτα. Ρίζωσε στο υποσυνείδητο, έγινε δάκρυ και χαρά μαζί στα μάτια πολλών παιδιών, άντεξε στο χρόνο, πέρασε από τη βιντεοκασέτα στο DVD και κατόπιν στο Blu-Ray και τελικά στις πλατφόρμες streaming για να μετουσιωθεί ξανά σε επιτυχία με τη φωτορεαλιστική της εκδοχή σε σκηνοθεσία Τζον Φαβρό, που απέφερε πάνω απο 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια στο παγκόσμιο box office, λίγο πριν το ξέσπασμα της πανδημίας.

Ο νέος Μουφάσα του Μπάρι Τζένκινς

Πέντε χρόνια μετά το «Lion King» του 2019 και τριάντα ολόκληρα, μετά το ορίτζιναλ ανιμέισον, η κινηματογραφική σειρά συνεχίζεται με τη φωτορεαλιστική ταινία «Μουφάσα: Ο Βασιλιάς των Λιονταριών».

Η φιλόδοξη παραγωγή σχεδιάστηκε σε υπολογιστή μέσα στην πανδημία, ζωντάνεψε με τεχνικές live action και βγαίνει σήμερα στις αίθουσες. Ένα χριστουγεννιάτικο κάλεσμα για μικρούς και μεγάλους που αποτελεί επί της ουσίας ένα συναισθηματικό κολάζ ανάμεσα στο παρελθόν του Μουφάσα και τη διαδρομή του πριν γίνει βασιλιάς της Γης της Αγέλης, και το παρόν του γιου του Σίμπα.

Ένα πρίκουελ και σίκουελ, δηλαδή, στη συσκευασία το ενός με τον βραβευμένο με Όσκαρ για το queer δράμα «Moonlight», Μπάρι Τζένκινς, να εργάζεται πάνω σε αυτό επί τέσσερα χρόνια. Ενδιαφέρουσα επιλογή ο σκηνοθέτης της ταινίας που έχει δείξει τις κοινωνικές ευαισθησίες του στο παρελθόν και με το οσκαρικό δράμα «Αν η οδός Μπιλ μπορούσε να μιλήσει» (2018) και με την τηλεοπτική σειρά «The underground Railroad» (2021).

«Σκέφτηκα ότι ήταν κάτι που δεν μπορούσα να αρνηθώ. Έπρεπε να το κάνω.» δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Associated Press ο σκηνοθέτης, απαντώντας στο ερώτημα πολλών που σκέφτηκαν «τι μπορεί να γυρεύει ένας δημιουργός που μετουσιώνει το κοινωνικό δράμα σε ποίηση, στον κόσμο του digital filmmaking;». Η απάντηση κρύβεται πιθανόν στην πρόκληση που ενέχει η συνθετότητα της παραγωγής.

«Με έχουν ρωτήσει τουλάχιστον 400 φορές τον λόγο που έκανα την ταινία. Αλλά αυτό που με έκανε να το αποφασίσω ήταν το πνεύμα και η ζεστασιά του σεναρίου του Τζεφ Νέιθανσον, καθώς και το πνεύμα και η ζεστασιά που πάντα έβρισκα στην ιστορία.» Μπάρι Τζένκινς

«Με έχουν ρωτήσει τουλάχιστον 400 φορές τον λόγο που έκανα την ταινία. Αλλά αυτό που με έκανε να το αποφασίσω ήταν το πνεύμα και η ζεστασιά του σεναρίου του Τζεφ Νέιθανσον, καθώς και το πνεύμα και η ζεστασιά που πάντα έβρισκα στην ιστορία. Γνώρισα τον «Βασιλιά των Λιονταριών» κάνοντας μπέιμπι σίτινγκ στα ανίψια μου τη δεκαετία του 1990. Η αδελφή μου ήταν ανύπαντρη μητέρα και εγώ πρόσεχα τα παιδιά στο σπίτι. Βάζαμε διάφορες βιντεοκασέτες και ο «Βασιλιάς των Λιονταριών» ήταν πάντα η βιντεοκασέτα με την οποία κολλάγαμε. Απλά σκέφτηκα: Δεν θα ήταν ενδιαφέρον, βγαίνοντας από κάτι σαν το «The Underground Railroad» να μπεις σε αυτή τη δουλειά που είναι γεμάτη φως;», σχολιάζει ο Τζένκινς στην ίδια συνέντευξη.

Αφρική, πανδημία και εικονική πραγματικότητα

Σύμφωνα με την επίσημη σύνοψη της ταινίας: «Μέσα από αναδρομές στο παρελθόν, συναντάμε τον θρυλικό Μουφάσα όταν ήταν ένα ορφανό λιονταράκι, χαμένο και μόνο, μέχρι που συνάντησε ένα καλόκαρδο λιοντάρι με το όνομα Τάκα, τον διάδοχο μιας βασιλικής οικογένειας. Αυτή η τυχαία συνάντηση είναι η αφορμή για να ξεκινήσει ένα μεγάλο ταξίδι με συνοδοιπόρους μία παρέα απόκληρων που αναζητούν το πεπρωμένο τους. Οι δεσμοί τους θα δοκιμαστούν καθώς προσπαθούν να συνεργαστούν για να ξεφύγουν από έναν επικίνδυνο και θανάσιμο εχθρό.»

Ο Τάκα φαίνεται ότι είναι ο Σκαρ, οπότε θα έχει ενδιαφέρον να δούμε την εξέλιξη αυτής της σχέσης που θα έκανε ακόμα και τον Σαίξπηρ να ζηλέψει.

Μουφάσα: Ο Βασιλιάς των Λιονταριών

Την αναδρομή στο παρελθόν και την άνοδο του Βασιλιά Μουφάσα αναλαμβάνει να μας περιγράψει ο σοφός σαμάνος Ραφίκι διηγούμενος τον θρύλο του στη νεαρή λιονταρίνα Κιάρα, κόρη του Σίμπα και της Νάλα. Ένα από τα ζητούμενα της ιστορίας είναι η ανάδειξη της αξίας της «αυτοσχέδιας οικογένειας», θεματική φανταζόμαστε που ενδεχομένως άγγιξε χορδή στις ευαισθησίες του σκηνοθέτη.

«Με φόντο την Αφρική, η ολοκαίνουργια ταινία συνδυάζει live-action τεχνικές με φωτορεαλιστική ψηφιακή εικόνα.»

Ας δούμε, λοιπόν, τι έχει φτιάξει ο Τζένκινς με την ομάδα του: Με φόντο την Αφρική, η ολοκαίνουργια ταινία συνδυάζει live-action τεχνικές με φωτορεαλιστική ψηφιακή εικόνα. Όταν ο Μπάρι Τζένκινς άρχισε να δουλεύει για την ταινία το 2020, είχε μια συγκεκριμένη οπτική. «Η εμφάνιση της ταινίας ήταν πραγματικά σημαντική για μένα», λέει ο σκηνοθέτης, που εμπνεύστηκε από τις ταινίες και το εξαιρετικά επιτυχημένο, ομώνυμο, θεατρικό μιούζικαλ που το κοινό έχει αγαπήσει εδώ και χρόνια. «Αυτή η ταινία έπρεπε να σταθεί μόνη της».

Οπως διαβάζουμε στις σημειώσεις της παραγωγής, οι δημιουργοί χρησιμοποίησαν ψηφιακή εικονική πραγματικότητα για να εξερευνήσουν τις τοποθεσίες και να σχεδιάσουν τα γυρίσματα της ταινίας. Με γνώμονα πραγματικές τοποθεσίες σε όλη την Αφρική σχεδιάστηκε το καθοριστικό ταξίδι του Μουφάσα, του μελλοντικό ηγέτη της Γης της Αγέλης, υπηρετώντας τον λυρισμό του Τζένκινς.

Μην έχοντας τη δυνατότητα να εξερευνήσουν τις τοποθεσίες με φυσικό τρόπο εξαιτίας της πανδημίας, ο Τζένκινς και ο σχεδιαστής παραγωγής Μαρκ Φρίντμπεργκ, πραγματοποίησαν ένα εικονικό οδοιπορικό, καθοδηγούμενοι από επί τόπου ανιχνευτές. Η φύση και τα υπέροχα τοπία ενέπνευσαν ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο που αντικατοπτρίζει την ιστορία.

Μουφάσα: Ο Βασιλιάς των Λιονταριών

«Η Αφρική είναι μια τεράστια ήπειρος με κάθε είδους τοπία», λέει ο Φρίντμπεργκ. «Αυτό που φαινόταν να ταιριάζει καλύτερα στην ιστορία ήταν ένα ταξίδι από το νότιο τμήμα της Αφρικής μέχρι την ανατολική ακτή της ηπείρου, γύρω από την Κένυα, κοντά στο σημείο όπου είχαμε φανταστεί τον Βράχο της Αγέλης.

Ξεκινήσαμε κοντά στη Μποτσουάνα. Είναι επίπεδη, τροπική, εξωτική και εντυπωσιακή. Σκεφτήκαμε ότι αυτό θα ήταν ένα καλό σημείο εκκίνησης για τον Μουφάσα, που ξεριζώνεται από τον τόπο του και παρασύρεται μακριά από το μοναδικό μέρος που έχει γνωρίσει ποτέ». Καθώς ο Μουφάσα καταλήγει στο νέο του σπίτι, το σκηνικό βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στους Καταρράκτες της Βικτώριας, ωστόσο τα σημεία αναφοράς στο σενάριο δεν επιλέχθηκαν με βάση την πραγματική γεωγραφία του τόπου.

Μίξη επικών τοπίων και λεπτομέρειες από τον φυσικό κόσμο επεξεργασμένες με αναβαθμισμένη ψηφιακή φωτορεαλιστική εικόνα από την ομάδα της Disney, συν μουσική με την υπογραφή του μεγάλου αστεριού του Μπρόντγουεϊ, βραβευμένου με Τόνι και Γκράμι, Λιν Μάνουελ Μιράντα («Moana», «Encanto»), είναι οι πρώτες, γερές βάσεις για την επιτυχία της ταινίας.

Ο «Βασιλιάς των Λιονταριών» του 2019 οριοθέτησε μια πρωτοπορία στη χρήση των ψηφιακών εφέ στον κινηματογράφο. Αν και η Disney είχε ήδη προσαρμόσει πολλές από τις κλασικές ταινίες κινουμένων σχεδίων της σε ταινίες ζωντανής δράσης, η ταινία αποτελούσε μια μοναδική πρόκληση, καθώς οι χαρακτήρες του ήταν αποκλειστικά ζώα.

Μια συνθήκη-ρίσκο που μπορεί να μετατρέψει έναν πολύχρωμο, πιστευτό κόσμο, σε ψυχρό συναισθηματικό κατασκεύασμα, καθώς πρόκειται εξ ολοκλήρου για κατασκευή σε υπολογιστή που δεν μπορεί να αποδώσει την εσωτερικότητα του ανθρώπινου συναισθήματος. Εξάλλου πολλοί είχαν μιλήσει για το συγκεκριμένο πρόβλημα στο προ πενταετίας φιλμ, που έμοιαζε περισσότερο με ψυχρή κατασκευή – απόδοση του ορίτζιναλ παραδοσιακού ανιμέισον.

Επομένως, περιμένουμε να διαπιστώσουμε τι έχει κατορθώσει αυτή τη φορά η περίφημη ομάδα της Disney με επικεφαλής τον «ποιητή» του συναισθηματικού δράματος Μπάρι Τζένκινς, φαν του αρχικού φιλμ, όπως λέει και ο ίδιος.

Μουφάσα: Ο Βασιλιάς των Λιονταριών

Σημαντική λεπτομέρεια: πολλοί από τους ηθοποιούς της ταινίας του 2019 επιστρέφουν σε αυτό το πρίκουελ/σίκουελ. Ο Ντόναλντ Γκλόβερ θα υποδυθεί και πάλι τον Σίμπα, με την Μπιγιονσέ να δανείζει την υπέροχη φωνή της ως Νάλα. Ο Τζον Κάνι, ο οποίος υποδύθηκε τον Ραφίκι, θα επαναλάβει το ρόλο του και θα είναι επίσης ο αφηγητής της ταινίας. Φυσικά, ο Μπίλι Άϊχνερ και ο Σεθ Ρόγκεν θα είναι και πάλι οι φωνές του Τίμον και του Πούμπα, αντίστοιχα.

Και τι καλύτερο; Θα έχουμε τη δυνατότητα επιτέλους να μάθουμε πώς ξεκίνησε η αντιπαλότητα ανάμεσα στον Μουφάσα και τον αδερφό του Σκαρ, που κάποτε ήταν συνοδοιπόροι και αχώριστοι. Ακούει ο Σαίξπηρ;

INFO Η ταινία «Μουφάσα: Ο βασιλιάς των λιονταριών» βγαίνει στις αίθουσες στις 19 Δεκεμβρίου από τη Feelgood.

Αγοράστε εισιτήρια για όλες τις κορυφαίες εκδηλώσεις στο inTickets.gr