Το βράδυ της Τρίτης, στο διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας, η Ελληνική Αστυνομία προχώρησε στη σύλληψη 21 ιταλών ακροδεξιών, οι οποίοι ταξίδεψαν στη χώρα μας προκειμένου να συμμετάσχουν σε συγκεντρώσεις για τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από τη δολοφονία δυο μελών της Χρυσής Αυγής.
Αστυνομικές πηγές ανέφεραν μάλιστα πως «η Ελληνική Αστυνομία έδρασε άμεσα», ενώ σε βάρος των συλληφθέντων θα κινηθεί η αυτονόητη διαδικασία της διοικητικής απέλασης «για λόγους εθνικής ασφαλείας». Συγχρόνως αποφασίστηκε η απαγόρευση συγκεντρώσεων στην πρωτεύουσα, ενώ έχουν επιστρατευτεί 3.000 αστυνομικοί για την τήρηση της τάξης.
Ακριβώς στην ίδια χώρα εισήλθαν τον περασμένο Αύγουστο πολλαπλάσιοι κροάτες χούλιγκαν. Διέσχισαν στο φως της ημέρας τις εθνικές της οδούς μολονότι είχε τεθεί σε ισχύ το μέτρο της απαγόρευσης μετακίνησης οπαδών. Και έφτασαν ανενόχλητοι στη Νέα Φιλαδέλφεια με αυτοκίνητα που έφεραν κροατικές πινακίδες και διακριτικά της ομάδας τους.
Σε αυτήν την περίπτωση, η ίδια αστυνομία της ίδιας χώρας δεν «έδρασε άμεσα». Ούτε κρίθηκε πως «λόγοι εθνικής ασφαλείας» επιβάλλουν τη σύλληψή τους και τη διοικητική τους απέλαση. Το αποτέλεσμα ήταν ένας οπαδός της ΑΕΚ, ο Μιχάλης Κατσουρής, να δολοφονηθεί στον κεντρικό δρόμο της Νέας Φιλαδέλφειας.
Φαίνεται λοιπόν πως στην ίδια χώρα συνυπάρχουν δυο κράτη. Ένα του οποίου οι υπηρεσίες, τα όργανα και η πολιτική τους ηγεσία πράττουν το αυτονόητο. Και ένα όπου οι ίδιες υπηρεσίες, τα ίδια όργανα και η ίδια πολιτική ηγεσία επιδεικνύουν αδιανόητη αδράνεια.
Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς πως το δεύτερο κράτος εμφανίστηκε αφότου το ματωμένο πάθημα έγινε μάθημα. Θα πρέπει ωστόσο να δοθεί μια εξήγηση. Πώς η ίδια Πολιτεία που κινείται τόσο «άμεσα» για να προστατεύσει τους πολίτες της γίνεται τόσο εύκολα σκορποχώρι για να τους εκθέτει σε θανατηφόρους κινδύνους.
