Κύριο Άρθρο

Η ανάδειξη ηγεσίας στο ΠαΣοΚ είναι η σημαντικότερη πολιτική εκκρεμότητα του επόμενου διαστήματος.

Δεν μπορεί να προεξοφλήσει κανείς το αποτέλεσμα των εκλογών του Νοεμβρίου, ούτε να εκτιμήσει με βεβαιότητα την επίδραση της σφαίρας που δεν σκότωσε τον Τραμπ.

Η επικοινωνία επιβάλλεται. Και δεν προσδιορίζεται από κραυγές του τύπου «ο Ερντογάν είναι πειρατής» και «ο Μητσοτάκης προδότης». Είτε ως πειρατής, είτε ως καραβοκύρης, ο Ερντογάν είναι ο νόμιμος ηγέτης της γειτονικής μας χώρας.

Η ελληνική καθημερινότητα του κατακαλόκαιρου και της τουριστικής υπερφόρτωσης προσφέρει μία εικόνα που δεν δικαιολογεί και μεγάλη αισιοδοξία.

Ποια ακριβώς θα είναι η εξέλιξη και πόσο δύσκολη η επόμενη «πίστα»

Τι πιο συμβατό και ταιριαστό σε αυτήν την συγκυρία, από το να κρατά την ελληνική σημαία ο παγκοσμίως διασημότερος και πλέον διακεκριμένος αθλητής;

Η σαρωτική νίκη των Εργατικών στη Βρετανία και η αναπάντεχη (;) υποχώρηση της Ακροδεξιάς στη Γαλλία. Μάλλον κάτι διαφορετικό συμβαίνει

Το προφανές ερώτημα όμως είναι, τι γίνεται από εδώ και πέρα. Είναι προτιμότερο το χάος από την, έστω και ασαφώς οριζόμενη ακροδεξιά;

Η δημοκρατία δεν μπορεί να μείνει απροστάτευτη, ούτε η κοινωνία αφρούρητη. Κι αυτό δεν χρειάζεται να γίνονται εκλογές στη Γαλλία και η Ακροδεξιά να χτυπάει την πόρτα της εξουσίας για να το καταλάβουμε.

Τη στιγμή που οι Βρετανοί ετοιμάζονται να επανεξετάσουν τη σχέση τους με την ΕΕ, οι Γάλλοι απειλούν με νέα ευρωκρίση. Και ακόμα δεν έχουν ψηφίσει οι Γερμανοί.

Την ευθύνη διακυβέρνησης στη Βρετανία αναλαμβάνει ο Κιρ Στάρμερ, ένας πολιτικός μετριοπαθής, ο οποίος έφτασε στην εκλογική νίκη δίχως εξαλλότητες και τρέλες.

Παρεμπιπτόντως, αν το πρόβλημα ήταν η αλαζονεία, ο Πρωθυπουργός θα έπρεπε να διαγράφει καθημερινώς δυο τρεις βουλευτές και ακόμη περισσότερα στελέχη της ΝΔ.