Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η παραγγελία της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου για τις καταστροφές στη Θεσσαλία ήταν και επιβεβλημένη και καλοδεχούμενη.

Να ξεκαθαρίσουμε κατ’ αρχήν ότι στην περίπτωση των καταστροφών αυτών υπάρχουν δύο διαφορετικά ζητήματα.

Πρώτον, αν τα καιρικά φαινόμενα ήταν ακραία και πρωτοφανή. Αυτό προφανώς δεν είναι ζήτημα της δικαιοσύνης.

Δεύτερον, αν τα έργα που όφειλαν να γίνουν ή που χρηματοδοτήθηκαν να γίνουν έχουν εκτελεστεί. Ακόμη κι αν στο τέλος αποδείχθηκαν αδύναμα ή ανεπαρκή απέναντι στη θεομηνία.

Με άλλα λόγια δεν χρειαζόταν να ανοίξουν οι ουρανοί για να ελεγχθεί αν έγιναν έργα που σχεδιάστηκαν, που πληρώθηκαν από δημόσιο χρήμα και όφειλαν να είχαν ολοκληρωθεί εγκαίρως.

Ούτε έπρεπε να έλθει ο «Δανιήλ» ή ο «Ιανός» για να δούμε αν τα λεφτά που δόθηκαν για αντιπλημμυρικά έργα πήγαν σε έργα κι όχι στο Φεστιβάλ Τσίπουρου.

Ούτε χρειαζόταν να πλημμυρίσει η Θεσσαλία για να ερευνήσουμε αν τα έργα έγιναν σύμφωνα με τις προδιαγραφές για τις οποίες είχαν σχεδιαστεί.

Για να το πω απλά. Οι δημόσιες υποδομές κατασκευάζονται, ελέγχονται και συντηρούνται ανεξάρτητα αν τα καιρικά φαινόμενα αποδειχθούν πρωτόγνωρα ή συνηθισμένα.

Μια χαρά λοιπόν τα λέει η κυρία εισαγγελέας.

Το δεύτερο κεφάλαιο ελέγχου αφορά τη διαχείριση της καταστροφής. Αν δηλαδή οι αρμόδιες Αρχές αντέδρασαν στα μέτρα των δυνατοτήτων τους απέναντι σε φαινόμενα ακραία και πρωτοφανή.

Αυτός ο έλεγχος είναι δυσκολότερος διότι προϋποθέτει εύλογο προσδιορισμό των δυνατοτήτων. Τι δυνατότητες είχες; Και τι μπορούσες να κάνεις αλλά δεν έκανες ή το έκανες στραβά;

Δεν ξέρω λοιπόν αν θα βγάλει κάτι αυτού του τύπου ο έλεγχος, έστω κι αν πραγματοποιηθεί δικαστικά.

Ακόμη κι έτσι όμως, ακόμη κι αν η δικαστική έρευνα περιοριστεί ή αποδώσει μόνο ως προς το πρώτο σκέλος, τότε θα αποτελέσει μια μεγάλη προσφορά.

Διότι θα δείξει στον κάθε πολίτη, ακόμη και στον πιο δύσπιστο, ότι δεν είμαστε ξέφραγο αμπέλι, ότι αποτελούμε συγκροτημένο κράτος κι ότι ξέρουμε και να εκτελούμε και να ελέγχουμε ως συγκροτημένο κράτος.

Προσωπικά δεν έχω απαίτηση να αντιμετωπίζει η πολιτεία τις απρόβλεπτες κι ανεξέλεγκτες εκρήξεις της φύσης – δείτε τι συμβαίνει τώρα με τις πλημμύρες όχι μόνο στην άμοιρη Λιβύη αλλά και στη Γερμανία και την Ολλανδία…

Εχω όμως την εύλογη απαίτηση το κράτος να παραμένει συντεταγμένο ακόμη και κάτω από τις πιο ακραίες και απρόβλεπτες συνθήκες.

Διότι μόνο τότε θα το εμπιστευτούν και θα το στηρίξουν οι πολίτες του.