Την πιο σωστή κουβέντα για την αποχώρηση του Λοβέρδου από το ΠΑΣΟΚ την είπε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.
«Καθένας κάνει τις επιλογές του και κρίνεται από αυτές» (5/7).
Θα κριθούν έτσι και ο Λοβέρδος και ο Ανδρουλάκης.
Ενδεχομένως ο Λοβέρδος δεν άντεχε ένα ΠΑΣΟΚ που μοιάζει «ΣΥΡΙΖΑ με γραβάτα».
Αντιθέτως ο Ανδρουλάκης φαίνεται να αντέχει ένα ΠΑΣΟΚ με το ΚΙΔΗΣΟ αλλά όχι με τον Λοβέρδο.
Γούστα είναι αυτά και ο χρόνος θα δείξει ποιος είχε δίκιο.
Ενδεχομένως μάλιστα να είχαν δίκιο και οι δυο. Ο Ανδρουλάκης φτιάχνει ένα καινούργιο ΠΑΣΟΚ όπως το νομίζει και θα κριθεί από το ΠΑΣΟΚ που θα φτιάξει. Ο Λοβέρδος είναι ένα άξιο πολιτικό στέλεχος το οποίο αν δεν ενδιαφέρει τον Ανδρουλάκη μπορεί να ενδιαφέρει άλλους.
Η ζωή είναι μπροστά μας. Αυτή θα δώσει απάντηση στο ερώτημα όχι αν Λοβέρδος και Ανδρουλάκης είχαν διαφωνίες (που προφανώς είχαν) αλλά αν μπορούσαν να συμβιώσουν παρά τις πολιτικές διαφωνίες τους.
Προφανώς δεν ήθελαν κι όπως είναι γνωστό, ένα αξιοπρεπές διαζύγιο είναι πάντα προτιμότερο από έναν προβληματικό γάμο.
Πάμε παρακάτω. Κανείς φυσικά δεν μπορεί να πει ακόμη τι θα κάνει ο Λοβέρδος κι ούτε χρειάζεται να προτρέχουμε. Αποκλείεται πάντως να μείνει μουγκός τέσσερα χρόνια.
Υπάρχει όμως ένας ορατός κίνδυνος. Να μετατραπεί το ΠΑΣΟΚ σε φυτώριο στελεχών του Μητσοτάκη. Θα προσέθετα «και του Τσίπρα» αλλά αυτός ο κίνδυνος παρήλθε: ποιος τρελός πάει σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ;
Ο Μητσοτάκης όμως έχει τέσσερα χρόνια μπροστά του, ενδεχομένως και περισσότερα, ασκεί την εξουσία στο κέντρο και με μετριοπάθεια, ηγείται ενός ευρύχωρου και πολύχρωμου συστήματος διακυβέρνησης και είναι ένας πολιτικός με τον οποίο ο καθένας μπορεί να συνεννοηθεί.
Ο Ανδρουλάκης αντιθέτως θέλει πολύ χρόνο και πολλή τύχη για να παίξει στην κατηγορία του. Μακάρι να τα έχει και τα δυο αλλά σίγουρα δεν είναι για αύριο, ούτε για μεθαύριο.
Συνεπώς αν το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να γίνει απλώς φυτώριο του μεγαλύτερου κόμματος θα πρέπει να επινοήσει μια άλλη μέθοδο διαχείρισης των καλύτερων στελεχών του που φεύγουν.
Ακόμη περισσότερο που η ΝΔ δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ ώστε η μετακίνηση στους κόλπους της να παράγει απαξία.
Ο Χρυσοχοΐδης, ο Πιερρακάκης, ο Φλωρίδης, η Μενδώνη και πολλοί άλλοι είναι μια χαρά υπουργοί. Δεν έχουν να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν παρά μόνο στον Πρωθυπουργό που τους επέλεξε.
Τα υπόλοιπα είναι κουβέντα να γίνεται. Και θα γίνεται κουβέντα όσο ο Μητσοτάκης παίζει μόνος του στο γήπεδο.
